1 quaesierunt me qui ante non interrogabant
invenerunt qui non quaesierunt me
dixi ecce ego ecce ego ad gentem
quae non vocabat
nomen meum
2 expandi manus meas tota die ad populum incredulum
qui graditur in via non bona post cogitationes suas
3 populus qui ad iracundiam provocat me ante faciem meam semper
qui immolant in hortis et sacrificant super lateres
4 qui habitant in sepulchris et in delubris idolorum dormiunt
qui comedunt carnem suillam
et ius profanum in vasis eorum
5 qui dicunt recede a me non adpropinques mihi quia inmundus es
isti fumus erunt in furore meo ignis ardens tota die
6 ecce scriptum est coram me
non tacebo sed reddam et retribuam in sinu eorum
7 iniquitates vestras et iniquitates patrum vestrorum simul dicit Dominus
qui sacrificaverunt super montes et super colles exprobraverunt mihi
et remetiar opus eorum primum in sinu eorum
8 haec dicit Dominus
quomodo si inveniatur granum in botro
et dicatur ne dissipes illud quoniam benedictio est
sic faciam propter servos meos ut non disperdam totum
9 et educam de Iacob semen et de Iuda possidentem montes meos
et hereditabunt eam electi mei et servi mei habitabunt ibi
10 et erunt campestria in caulas gregum
et vallis Achor in cubile armentorum populo meo qui requisierunt me
11 et vos qui dereliquistis Dominum
qui obliti estis montem sanctum meum
qui ponitis Fortunae mensam et libatis super eam
12 numerabo vos in gladio et omnes in caede corruetis
pro eo quod vocavi et non respondistis
locutus sum et non audistis
et faciebatis malum in oculis meis et quae nolui elegistis
13 propter hoc haec dicit Dominus Deus
ecce servi mei comedent et vos esurietis
ecce servi mei bibent et vos sitietis
14 ecce servi mei laetabuntur et vos confundemini
ecce servi mei laudabunt prae exultatione cordis
et vos clamabitis prae dolore cordis
et prae contritione spiritus ululabitis
15 et dimittetis nomen vestrum in iuramentum electis meis
et interficiet te Dominus Deus
et servos suos vocabit nomine alio
16 in quo qui benedictus est super terram benedicetur in Deo amen
et qui iurat in terra iurabit in Deo amen
quia oblivioni traditae sunt angustiae priores
et quia absconditae sunt ab oculis nostris
17 ecce enim ego creo caelos novos et terram novam
et non erunt in memoria priora et non ascendent super cor
18 sed gaudebitis et exultabitis usque in sempiternum
in his quae ego creo
quia ecce ego creo Hierusalem exultationem
et populum eius gaudium
19 et exultabo in Hierusalem et gaudebo in populo meo
et non audietur in eo ultra vox fletus et vox clamoris
20 non erit ibi amplius infans dierum
et senex qui non impleat dies suos
quoniam puer centum annorum morietur
et peccator centum annorum maledictus erit
21 et aedificabunt domos et habitabunt
et plantabunt vineas et comedent fructum earum
22 non aedificabunt et alius habitabit
non plantabunt et alius comedet
secundum dies enim ligni erunt dies populi mei
et opera manuum eorum inveterabunt
23 electis meis
non laborabunt frustra neque generabunt in conturbatione
quia semen benedictorum Domini est et nepotes eorum cum eis
24 eritque antequam clament ego exaudiam
adhuc illis loquentibus ego audiam
25 lupus et agnus pascentur simul
et leo et bos comedent paleas
et serpenti pulvis panis eius
non nocebunt neque occident in omni monte sancto meo dicit Dominus
1 U kërkuashë nga ata që nukë pyesënë (për mua); u gjënçë nga ata që nukë më kërkonjënë. Thashë: Na tek jam unë, na tek jam unë te një komp që nukë kluhetë mb’ emërit t’im.
2 Ndejta duart’ e mia gjithë ditënë te një gjëndëje që nukë bindetë, që nuk’ ecën mb’ udhë të mirë, pas mendimevet tyre;
3 një gjëndëje që më ndes kurdo përpara syvet mi, që bën kurban ndër qipështëra, edhe thimias mbi pëqisa,
4 tuke mbeturë ndër varre, e tuke shkuarë natënë ndër vënde të fshehurë; tuke ngrënë mish derri, edhe ndër enë të tia (ka) lënk (kafshësh) të ndyra;
5 tuke thënë: Lark meje, mos më piq, sepse jam më shënjt se ti. Këta (janë) tym ndër fejet të hundësë s’ime, zjarr që digjetë gjithë ditënë.
6 Na (tek është) shkruarë përpara meje: Nukë do të pushonj, po do t’ua shpaguanj, po do t’ua shpaguanj ndër gjinjt t’atyreve,
7 panomitë tuaja, edhe panomit’ e atërëvet tuaj bashkë, thotë Zoti, të cilëtë thimiasënë mbi malet, edhe më vlasfimisnë mbi kodrat, përandaj do t’ua lanj atyre punërat’ e para ndër gjinjt t’atyreve.
8 Kështu thotë Zoti: Sikundrë thonë, kur gjëndetë musht ndë rrusht: Mos e prish atë, sepse (është) bekim nd’ atë, kështu kam për të bërë për shërbëtorët’ e mi, që të mos i shuanj të gjithë.
9 Edhe do të nxier farë prej Jakovit, edhe trashëgimtar prej Judhësë nga malet’ e mi; edhe të sgjedhurit’ e mi do të trashëgonjën’ ato, edhe shërbëtorët’ e mi do të rrin’ atie.
10 Edhe Sharona do të jetë vath’ e tufavet, edhe vërria e Ahorit vënt për të prënjturë loparëtë për gjëndëjenë t’ime që më kërkon.
11 Po juve që keni hequrë dorë nga Zoti, që keni harruarë malinë t’im të shënjtëruarinë, që bëni gati truvezë për Gadinë, edhe i bëni kurban të spërkaturë Menit,
12 do t’u numëronj juve për thikë, edhe të gjithë do të kurrusi për të therë, sepse thërrisnjam, e nukë përgjigjeshitë, flisnjam, e nukë dëgjonitë, po bënitë të keqenë përpara meje, edhe sgjidhit’ atë që nukë më pëlqente.
13 Përandaj kështu thotë Zoti Perëndia: Na shërbëtorët’ e mi tek do të hanë, e ju do t’urëtoni; na shërbëtorët’ e mi tek do të pinë, e ju do të kini et; na shërbëtorët’ e mi tek do të gëzonenë, e ju do të turpërohi;
14 na shërbëtorët’ e mi tek do të brohorinjënë me gëzim, e ju do të klithni ndë të dhëmburit të zëmërësë, e do t’ulurini nga shtrëngimi i frymësë.
15 Edhe do t’u lini emërinë tuaj të sgjedhuret mi për mallëkim, sepse Zoti Perëndia do të vrasë, edhe do të kluanjë shërbëtorët’ e ti me tiatër’ emërë,
16 që të lumëronjë vetëhen’ e ti për Perëndin’ e së vërtetësë ay që lumëron vetëhen’ e ti mbi dhet; edhe të bënjë be mbë Perëndin’ e së vërtetësë ay që bën be mbi dhet, sepse shtrëngimet’ e parë u harruanë, edhe sepse u fshehnë nga syt’ e mi.
17 Sepse na tek po ndërtonj qieje të ri, edhe dhé të ri, edhe nukë do të përmëndenë të parëtë, as nukë do të bienë ndër mënt.
18 Po gëzohi e ngazullohi kurdo (për atë) që ndërtonj, sepse na tek po ndërtonj Jerusalimënë (për) gëzim, edhe gjëndëjen’ e asaj (për) gas.
19 Edhe do të gëzonem për Jerusalimënë, edhe do të ngazullonem për gjëndëjenë t’ime, edhe nukë do të dëgjonetë më zë të klari nd’ atë, edhe zë të klithuri.
20 Nukë do të jetë më atie foshnje e vogëlë, as plak që të mos ketë mbushurë (plot) dit e tia, sepse diali ka për të vdekurë një qint vieç, edhe kush është një qint vieç faltuar do të jet’ i mallëkuarë.
21 Edhe do të ndërtonjënë shtëpi, e do të rrinë, edhe do të vënë vëreshtë, edhe do të hanë pemën’ e atyreve.
22 Nukë do të ndërtonjën ata, e të rrijë tietërë; nukë do të mbëltonjën’ ata, e të hajë tietërë, sepse dit e gjëndëjesë s’ime (janë) posi dit e drurit, edhe të sgjedhurit’ e mi do të vietëronjënë punën’ e duaret tyre.
23 Nukë do të mundonenë kot, as nukë do të bënjënë djem për prishëje, sepse është far’ e të bekuaret Zotit, edhe djemt’ e djemvet atyre bashkë me ata.
24 Edhe përpara se të thërrasënë, unë do të përgjegjem; edhe ata kur flasënë, unë do të gjegjem.
25 Ulku edhe qëngji do të kullosënë bashkë, edhe leoni do të hajë kashtë posi kau, edhe buk’ e gjarpërit (do të jetë) dheu; mbë gjithë malinë t’im të shënjtëruarinë nukë do të bënjënë dëm as prishëje, thotë Zoti.