1 quis credidit auditui nostro et brachium Domini cui revelatum est
2 et ascendet sicut virgultum coram eo et sicut radix de terra sitienti
non est species ei neque decor et vidimus eum
et non erat aspectus et desideravimus eum
3 despectum et novissimum virorum
virum dolorum et scientem infirmitatem
et quasi absconditus vultus eius et despectus
unde nec reputavimus eum
4 vere languores nostros ipse tulit
et dolores nostros ipse portavit
et nos putavimus eum quasi leprosum
et percussum a Deo et humiliatum
5 ipse autem vulneratus est propter iniquitates nostras
adtritus est propter scelera nostra
disciplina pacis nostrae super eum et livore eius sanati sumus
6 omnes nos quasi oves erravimus
unusquisque in viam suam declinavit
et Dominus posuit in eo iniquitatem omnium nostrum
7 oblatus est quia ipse voluit et non aperuit os suum
sicut ovis ad occisionem ducetur
et quasi agnus coram tondente obmutescet
et non aperiet os suum
8 de angustia et de iudicio sublatus est
generationem eius quis enarrabit
quia abscisus est de terra viventium
propter scelus populi mei percussit eos
9 et dabit impios pro sepultura et divitem pro morte sua
eo quod iniquitatem non fecerit neque dolus fuerit in ore eius
10 et Dominus voluit conterere eum in infirmitate
si posuerit pro peccato animam suam videbit semen longevum
et voluntas Domini in manu eius dirigetur
11 pro eo quod laboravit anima eius videbit et saturabitur
in scientia sua iustificabit ipse iustus servus
meus multos
et iniquitates eorum ipse portabit
12 ideo dispertiam ei plurimos et fortium dividet spolia
pro eo quod tradidit in morte animam suam
et cum sceleratis reputatus est
et ipse peccatum multorum tulit
et pro transgressoribus rogavit
1 Kush i besoj të leçiturit t’ënë? Edhe mbë cilin’ u sbulua krahu i Zotit?
2 Sepse hipi përpara ati posi bim’ e ngjomë, edhe posi rrënjë nga dheu i thatë, s’ka fytyrë, as bukuri; edhe e pam atë, edhe s’kishte bukuri që t’e dëshëronim atë.
3 Zënë për asgjë, e hedhurë tej nga njerëzitë; njeri me shtrëngime, edhe i provuarë nga sëmundëjetë, edhe posi (njeri) që këthenjënë faqenë prej ati, nuk’ u zu për gjë, edhe e kujtuam atë për asgjë.
4 Ay me të vërtetë mbajti sëmundëjetë t’ona, edhe u ngarkua me shtrëngimetë t’anë; edhe neve e kujtuam atë të vrarë e të plagosurë nga Perëndia, edhe të vuajturë.
5 Po ay u plagos për të dalat t’ona nga nomi, vuajti për panomitë t’ona; muntimi, (që pruri) paqtimnë t’ënë, ishte mbi atë, edhe neve u shëruam nga plagët’ e ati.
6 Neve të gjithë u suallëm andej e këtej posi dhën, gjithë-se-cili (prej nesh) u këthye nd’ udhët të ti, edhe Zoti vuri mbi atë gjithë panominë t’onë.
7 Ay ishte i shtrënguar’ e i munduarë, po nukë hapi golën’ e ti; u pru posi qënq për të therë, edhe posi dele pa zë përpara ati që e qeth, kështu nukë hapi golën’ e ti.
8 U rrëmbye nga shtrëngata e nga gjukata, edhe brezin’ e ati kush do ta tregonjë? Sepse u ngrit nga dheu i të gjallëvet, u plagos për të dalat’ e gjëndëjesë s’ime nga nomi.
9 Edhe varri i ati u bë bashkë me keq-bërësitë, po ndë vdekëjet t’ati (qe) bashkë me të pasurinë, sepse nukë bëri panomi, as (nuk’ u gjënt) kobim ndë golët t’ ati.
10 Po Zoti deshi ta mundonte, e pocaqisi (atë). (Po) passi të apç shpirtin’ e ati dhuratë për fale, do të shohë bij bijsh, do të sgjasë dit, edhe dashurimi i Zotit do të venjë mbarë ndë dorët t’ati.
11 Do të shohë pemët’ e të dhëmburit shpirtit ti, (edhe) do të nginjetë; shërbëtori im i dreiti do të nxierrë të dreitë shumë vetë me të njohuritë të ti, sepse do të mbanjë panomit’ e atyreve.
12 Përandaj do t’i ap ati (piesë) bashkë me të mëdhenjtë, edhe do të ndanjë plaçka me të fortëtë, sepse ay dha shpirtin’ e ti ndë vdekëje, edhe u numërua me të paudhëtë, edhe ay mbarti falet’ e shumë vetëve, edhe do të lajmësonjë për të paudhëtë.