1 haec dicit Dominus christo meo Cyro
cuius adprehendi dexteram
ut subiciam ante faciem eius gentes et dorsa regum vertam
et aperiam coram eo ianuas et portae non cludentur
2 ego ante te ibo et gloriosos terrae humiliabo
portas aereas conteram et vectes ferreos confringam
3 et dabo tibi thesauros absconditos et arcana secretorum
ut scias quia ego Dominus qui voco nomen tuum Deus Israhel
4 propter servum meum Iacob et Israhel electum meum
et vocavi te in nomine tuo
adsimilavi te et non cognovisti me
5 ego Dominus et non est amplius extra me non est deus
accinxi te et non cognovisti me
6 ut sciant hii qui ab ortu solis et qui ab occidente
quoniam absque me non est
ego Dominus et non est alter
7 formans lucem et creans tenebras
faciens pacem et creans malum
ego Dominus faciens omnia haec
8 rorate caeli desuper et nubes pluant iustum
aperiatur terra et germinet salvatorem
et iustitia oriatur simul
ego Dominus creavi eum
9 vae qui contradicit fictori suo testa de samiis terrae
numquid dicet lutum figulo suo quid facis
et opus tuum absque manibus est
10 vae qui dicit patri quid generas et mulieri quid parturis
11 haec dicit Dominus Sanctus Israhel plastes eius
ventura interrogate me
super filios meos et super opus manuum mearum mandastis mihi
12 ego feci terram et hominem super eam creavi
ego manus meae tetenderunt caelos et omni militiae eorum mandavi
13 ego suscitavi eum ad iustitiam et omnes vias eius dirigam
ipse aedificabit civitatem meam et captivitatem meam dimittet
non in pretio neque in muneribus
dicit Dominus Deus exercituum
14 haec dicit Dominus
labor Aegypti et negotiatio Aethiopiae et Sabaim viri sublimes
ad te transibunt et tui erunt
post te ambulabunt vincti manicis pergent
et te adorabunt teque deprecabuntur
tantum in te est Deus et non est absque te deus
15 vere tu es Deus absconditus Deus Israhel salvator
16 confusi sunt et erubuerunt omnes simul
abierunt in confusione fabricatores errorum
17 Israhel salvatus est in Domino salute aeterna
non confundemini et non erubescetis usque in saeculum saeculi
18 quia haec dicit Dominus creans caelos ipse Deus
formans terram et faciens eam ipse plastes eius
non in vanum creavit eam
ut habitetur formavit eam
ego Dominus et non est alius
19 non in abscondito locutus sum in loco terrae tenebroso
non dixi semini Iacob frustra quaerite me
ego Dominus loquens iustitiam adnuntians recta
20 congregamini et venite et accedite simul
qui salvati estis ex gentibus
nescierunt qui levant lignum sculpturae suae
et rogant deum non salvantem
21 adnuntiate et venite et consiliamini simul
quis auditum fecit hoc ab initio ex tunc praedixit illud
numquid non ego Dominus et non est ultra Deus absque me
Deus iustus et salvans non est praeter me
22 convertimini ad me et salvi eritis omnes fines terrae
quia ego Deus et non est alius
23 in memet ipso iuravi
egredietur de ore meo iustitiae verbum et non revertetur
quia mihi curvabunt omnia genu
et iurabit omnis lingua
24 ergo in Domino dicet meae sunt iustitiae et imperium
ad eum venient et confundentur omnes qui repugnant ei
25 in Domino iustificabitur et laudabitur omne semen Israhel
1 Kështu i thotë Zoti të lyerit ti, Qyrit, që i mbajta dorën’ e diathtë, që të vë ndënë pushtet kombatë përpara ati; edhe do të sgjith mezin’ e mbëretëret, që të hap të dy fletët’ e dyeret përpara ati, edhe portatë nukë do të mbyllenë.
2 Unë do të shkonj përpara teje, edhe do të drejtonj udhët’ e shtrembëta, do të thyenj dyert’ e ramta, edhe do të këput llozat’ e hekurtë.
3 Edhe do të të ap thesarë (ruajturë nd’) errësirë, edhe gjë mbuluarë ndër vënde të fshehëtë, që ta dish se unë (jam) Zoti, që të kluanj me emërë, Perëndia i Israilit.
4 Për Jakovinë shërbëtorinë t’im, edhe për Israilinë të sgjedhurinë t’im të kluajta më fort me emërinë tënt, të vura emërë, ndonëse nukë më njohe.
5 Unë jam Zoti, edhe nuk’ është tietrë. S’ka Perëndi përveç meje, unë të ngjesha, ndonëse nukë më njohe,
6 që ta dinë nga lint dielli e nga perëndon, se përveç meje s’ka asndonjë; unë (jam) Zoti, edhe s’ka tietrë;
7 unë që ndërtova dritënë, edhe bëra errësirënë; unë që bënj paqtim, edhe ndreq të keqe; unë Zoti bënj këto të gjitha.
8 Pikoni vesë prej së larti, o qieje, edhe retë le të rriedhënë dreitëri; le të hapetë dheu, edhe le të piellë shpëtim, edhe le të mbinjë dreitëri bashkë: unë Zoti bëra këtë.
9 Mjer ay që hahetë me Ndërtesëtarin’ e ti! (Le të hahen’) enët’ e baltta me enët e baltta të dheut. A munt t’i thotë balta ati që e gatuan: Ç’bën? A puna jote: Se ky s’ka duar?
10 Mjer ay që i thotë t’et: Ç’piell? A gruasë: Përse ke të dhëmbura barku?
11 Kështu thotë Zoti Shënjti i Israilit, edhe Ndërtesëtari i ati: Pyetmëni për ato që do t’u gjanjënë t’im-bijve, edhe urdhëromëni për punën’ e duaret mia.
12 Unë ndërtova dhenë, edhe bëra njerinë mbi atë; unë ndejta qiejetë (me) duart’ e mia, edhe i dhashë urdhër gjith’ ushtëris’ atyreve.
13 Un’ e ngrita atë për dreitëri, edhe do të drejtonj gjith’ udhët’ e ati; ay do të ndërtonjë qytetinë t’im, edhe do të këthenjë sklleft’ e mi, jo me shkëmbesë, as me dhurata, thotë Zoti i ushtërivet.
14 Kështu thotë Zoti: Mundimi i Egjyftërisë, edhe tregjetia e Ethiopisë, edhe të Sabeanëvet, burravet shtat-gjatë, do të shkonjënë te ti, edhe do të jenë të tutë; do të të vinjënë pas, do të shkonjënë me vargje (hekurash), edhe do të të falenë, e do të të lutenë, e do të thonë: Me të vërtetë Perëndia (është) me ty, edhe s’ka tietrë Perëndi.
15 Me të vërtetë ti (qënëke) Perëndia i fshehuri, o Perëndia i Israilit, Shpëtimtari.
16 Këta të gjithë do të turpëronen’ e do të marrohenë; punëtorët’ e idhullavet do t’ikënjënë me faqe të zezë (të gjithë) bashkë.
17 Edhe Israili do të shpëtonjë me anë të Zotit me shpëtim të përjetëshim, nukë do të turpërohi as nukë do të marrohi për gjithë jetënë.
18 Sepse kështu thotë Zoti, ay që bëri qiejetë, ay Perëndia që gatoi dhenë edhe e bëri, që ay vetë forcoi atë, e ndërtoi atë jo kot, (po) e gatoi atë për të ndenjurë njerës nd’atë; unë jam Zoti, edhe s’ka tietrë.
19 Nukë fola fshehurazi, (as) ndë vënt t’ errëtë të dheut; nuk’ i thashë farësë Jakovit: Kërkomëni kot; unë jam Zoti, që flas dreitëri, që ap zë për të dreitënë.
20 Mbëlidhi edhe eni, afrohi bashkë, ju të shpëtuarët’ e kombavet; s’kanë mënt sa ngrenë drun’ e gëdhëndurë të tyren, edhe i falenë një perëndie që nukë munt të shpëtonjë (tiatrinë).
21 Tregoni, edhe bini (ata) afërë, po më fort le të këshillonenë bashkë: kush dha zë për këtë që së krejsë here? (Kush) e dëfteu këtë që atë kohë? As po jo unë Zoti? Edhe s’ka tietrë Perëndi përveç meje; Perëndi të dreitë e shpëtimtar, s’ka përveç meje.
22 Shihmëni, edhe shpëtoni, ju gjith’ anët’ e dheut, sepse unë (jam) Perëndia, edhe s’ka tietrë.
23 Bëra be për vetëhenë t’ime, fiala dolli nga gola ime me të dreitë, edhe nukë do të këthenetë, se ç’do gju do t’unjetë përpara meje, ç’do gluhë do të bënjë be (mbë mua).
24 Me të vërtetë do të thonë për mua: Dreitëria edhe fuqia (është) te Zoti, te ay do t’afronenë, e do të turpëronenë gjith’ ata që mërihenë kundrë ati.
25 Gjithë fara e Israilit mbë Zotinë do të dalë e dreitë, e do të lëvdonetë.