1 vae Arihel Arihel civitas quam circumdedit David
additus est annus ad annum sollemnitates evolutae sunt
2 et circumvallabo Arihel et erit tristis et maerens
et erit mihi quasi Arihel
3 et circumdabo quasi spheram in circuitu tuo
et iaciam contra te aggerem
et munimenta ponam in obsidionem tuam
4 humiliaberis de terra loqueris et de humo audietur eloquium tuum
et erit quasi pythonis de terra vox tua
et de humo eloquium tuum mussitabit
5 et erit sicut pulvis tenuis multitudo ventilantium te
et sicut favilla pertransiens
multitudo eorum qui contra te praevaluerunt
6 eritque repente confestim
a Domino exercituum visitabitur in tonitru et
commotione terrae
et voce magna turbinis et tempestatis et flammae ignis devorantis
7 et erit sicut somnium visionis nocturnae
multitudo omnium gentium quae dimicaverunt contra Arihel
et omnes qui militaverunt et obsederunt
et praevaluerunt adversus eam
8 et sicuti somniat esuriens et comedit
cum autem fuerit expertus vacua
est anima eius
et sicut somniat sitiens et bibit
et postquam fuerit expergefactus lassus adhuc sitit
et anima eius vacua est
sic erit multitudo omnium gentium
quae dimicaverunt contra montem Sion
9 obstupescite et admiramini fluctuate et vacillate
inebriamini et non a vino
movemini et non ebrietate
10 quoniam miscuit vobis Dominus spiritum soporis
claudet oculos vestros prophetas
et principes vestros qui vident visiones operiet
11 et erit vobis visio omnium sicut verba libri signati
quem cum dederint scienti litteras dicent lege istum
et respondebit non possum signatus est enim
12 et dabitur liber nescienti litteras diceturque ei lege
et respondebit nescio litteras
13 et dixit Dominus
eo quod adpropinquat populus iste ore suo
et labiis suis glorificat me
cor autem eius longe est a me
et timuerunt me mandato hominum et doctrinis
14 ideo ecce ego addam
ut admirationem faciam populo huic miraculo grandi et stupendo
peribit enim sapientia a sapientibus eius
et intellectus prudentium eius abscondetur
15 vae qui profundi estis corde ut a Domino abscondatis consilium
quorum sunt in tenebris opera
et dicunt quis videt nos et quis novit nos
16 perversa est haec vestra cogitatio
quasi lutum contra figulum cogitet
et dicat opus factori suo non fecisti me
et figmentum dicat fictori suo non intellegis
17 nonne adhuc in modico et in brevi
convertetur Libanus in Chermel
et Chermel in saltum reputabitur
18 et audient in die illa surdi verba libri
et de tenebris et caligine oculi caecorum videbunt
19 et addent mites in Domino laetitiam
et pauperes homines in Sancto Israhel exultabunt
20 quoniam defecit qui praevalebat consummatus est inlusor
et succisi sunt omnes qui vigilabant super iniquitatem
21 qui peccare faciebant homines in verbo
et arguentem in porta subplantabant
et declinaverunt frustra a iusto
22 propter hoc haec dicit Dominus ad domum Iacob
qui redemit Abraham
non modo confundetur Iacob nec modo vultus eius erubescet
23 sed cum viderit filios suos opera manuum mearum in medio sui
sanctificantes nomen meum
et sanctificabunt Sanctum Iacob et Deum Israhel praedicabunt
24 et scient errantes spiritu intellectum et mussitatores discent legem
1 Mjer Ariila, Ariila, qyteti (që) pat ndenjurë Dhavidhi; shtoni vit mbi vit, le të therënë kurbane të kremteje.
2 Po unë do të shtrëngonj Ariilënë, edhe (atie) do të jetë barrë e shtrëngatë, po tek unë do të jetë posi Ariila.
3 Edhe do të ngul ushtërinë kundrë teje përqark, edhe do të ngreh të qerthulluarë me hendek kundrë teje, edhe do të ngre mure kundrë teje.
4 Edhe do të hidhesh poshtë, do të flaç nga trualli, edhe të foluritë tat do të jetë të unjurë prej dheu, edhe zëri yt nga trualli, do të jetë posi zëri i ati që flet nga barku, edhe ligjërata jote do të pishtëllinjë nga balta.
5 Edhe shumica e arëmiqet tu do të jetë posi pluhuri, edhe shumica e të fortëvet posi kashta që e merr (era); po, këjo do të bënetë papandehurë sa-kaqë-herash.
6 Zoti i ushtërivet do të vinjë për të parë ty, me bubullimë, e me tërmet, e me zë të math, me erë të fortë, e me erë shakulli, e me flakë zjarri që diek.
7 Edhe shumica e gjithë kombavet, që lëftonjënë kundrë Ariilësë, po, gjith’ ata që lëftonjënë kundrë asaj, edhe kundrë murevet asaj, edhe ata që shtrëngonjën’ atë, do të jetë posi ëndërrë që shohënë natënë.
8 Po më fort posi ay që ka uri e sheh ëndërra, se na tek po ha, po sqonetë, edhe shpirti i ati (është) sbrazëtë; apo posi ay që ka et e sheh ëndërra, se na tek po pi, po sqonetë, edhe na (tek ësht’) i pafuqishim, edhe shpirti i ati ka et; kështu do të jenë shumicat’ e gjithë kombavet, që lëftonjënë kundrë malit Sionësë.
9 Qëndroni, e çuditi, klithni, e thërritni; këta dehenë, po jo prej vere, u mirrenë këmbëtë, po jo prej të piri të fortë.
10 Sepse Zoti derdhi mbi ju frymë gjumi të rëndë, edhe mbylli sytë tuaj; mbuloi përqark profitëtë e krerëtë tuaj, që shohënë të fanitura.
11 Edhe ç’do të faniturë do të jetë ndër ju posi fialë karte të mbyllurë, që t’ja apënë ndonjëj që di të këndonjë, e të thonë: Të lutem, këndo këtë; edhe ay të thotë: Nukë munt, sepse është mbyllurë.
12 Edhe i apënë kartënë ati që s’di të këndonjë, edhe thonë: Të lutem, këndo këtë; edhe ay thotë: S’di të këndonj.
13 Përandaj Zoti thotë: Sepse këjo gjëndëje më afronetë me golën’ e saj, edhe më nderon me buzët’ e saja, po zëmëra e asaj është lark meje, edhe më druanjënë, (tuke mësuarë) mësime, porosi njerëzish;
14 përandaj na tek do të shtonj të bënj punë të çudiçime ndë mest të kësaj gjëndëje, punë të çudiçime e të maniçime, sepse dituria e të dituret asaj do të humbasë, edhe mëndëja e të mënçëmëvet asaj do të fshihetë.
15 Mjer ata që mihënë thellë për të fshehurë këshillënë nga zoti, edhe të cilëvet punëtë janë nd’ errësirë, edhe thonë: Cili na sheh? Edhe cili na di?
16 O të shtrëmbëtë, a do të kujtonetë tiegullari posi balta? A do të thotë gatesa për atë që gatuan këtë: Ky nukë më gatoi? Apo ndërtesa do t’i thotë ati që ndërton këtë: Ky s’ka mënt?
17 Nukë (do të shkonjë) edhe shumë kohë, edhe Livani do të bënetë fushë plot me pemë, edhe fusha plot me pemë do të kujtonetë posi pyll.
18 Edhe atë ditë, të shurdhuritë do të dëgjonjënë fialët’ e kartësë, edhe syt’ e të verburet do të shohënë, (si të shpëtonjënë) nga errësira e nga mjegulla.
19 Edhe të përunjëtitë do të shtonjënë gëzimnë mbë Zotinë, edhe të vobeqt’ e njerëzet do të gëzonenë për Shënjtin’ e Israilit.
20 Sepse i frikëshimi nukë mbeti, edhe përqeshësi u shua, edhe gjith’ ata që ruanjënë panominë u shuanë,
21 të cilëtë bënjënë njerinë faltuar për një fialë, edhe i ngrehënë kurth ati që qërton ndë portët, edhe shtrembëronjënë të dreitënë me të rreme.
22 Përandaj Zoti që shpëtoi Avraamnë, kështu thotë për shtëpin’ e Jakovit: Jakovi nukë do të turpëronetë më, edhe faqëja e ati nukë do të verdhetë më.
23 Po kur të shohë djemt’ e ti, punën’ e duaret mia, ndë mest të ti, do të shënjtëronjën’ emërinë t’im, edhe do të shënjtëronjënë Shënjtin’ e Jakovit, edhe do t’i kenë frikë Perëndis’ Israilit.
24 Po ata që gabonenë pas frymësë do të bienë ndër mënt, edhe ata që mpshonjënë do të xënë mësim.