1 Domine Deus meus es tu exaltabo te
confitebor nomini tuo
quoniam fecisti mirabilia cogitationes antiquas fideles amen
2 quia posuisti civitatem in tumulum urbem fortem in ruinam
domum alienorum ut non sit civitas
et in sempiternum non aedificetur
3 super hoc laudabit te populus fortis
civitas gentium robustarum timebit te
4 quia factus es fortitudo pauperi
fortitudo egeno in tribulatione sua
spes a turbine umbraculum ab aestu
spiritus enim robustorum quasi turbo inpellens parietem
5 sicut aestum in siti tumultum alienorum
humiliabis
et quasi calore sub nube torrente propaginem
fortium marcescere facies
6 et faciet Dominus exercituum omnibus populis in monte hoc
convivium pinguium convivium vindemiae
pinguium medullatorum vindemiae defecatae
7 et praecipitabit in monte isto faciem vinculi conligati super omnes
populos
et telam quam orditus est super universas nationes
8 praecipitabit mortem in sempiternum
et auferet Dominus Deus lacrimam ab omni facie
et obprobrium populi sui auferet de universa terra
quia Dominus locutus est
9 et dicet in die illa ecce Deus
noster iste
expectavimus eum et salvabit nos
iste Dominus sustinuimus eum
exultabimus et laetabimur in salutari eius
10 quia requiescet manus Domini in monte isto
et triturabitur Moab sub eo sicuti teruntur paleae in plaustro
11 et extendet manus suas sub eo
sicut extendit natans ad natandum
et humiliabit gloriam eius cum adlisione manuum eius
12 et munimenta sublimium murorum tuorum concident
et humiliabuntur et detrahentur in terram usque ad pulverem
1 Zot, ti je Perëndia im: do të të lartonj, do të lavdonj emërinë tënt, sepse bëre (punë) të çudiçime; këshillat’ e tua që ndë kryet të herësë (janë) besë e të vërtetë.
2 Sepse ti bëre qytetinë qipi, qytetin’ e fortë gërmadhë, muret’ e kombavet huajë, që të mos jetë qytet; kurrë ndonjëherë nukë do të ndërtonenë.
3 Përandaj gjëndëja e fortë do të të lavduronjë, qyteti i kombavet frikëshim do të të ketë frikë.
4 Sepse iu bëre fuqi të vobegut, fuqi të nevolëshimit ndë shtrëngim t’ ati, mpshtetëje kundrë erësë fortë, hie kundrë vapësë, kur (përpiqetë) fryma e të frikëshimvet posi thëllim (kundrë) muri.
5 Do të pushojsh zallahin’ e kombavet huajë, posi vapënë ndë vënt të thatë, vapënë me hien’ e resë; kënka e të frikëshimvet do të përunjetë.
6 Edhe ndë këtë mal Zoti i ushtërivet do të bënjë për gjithë gjëndëjet gosti me (gjellë) të majme, gosti me verë ndë të vielët të tyre, me (gjellë) të majme plot me palcë, me verë të kulluarë mbë të vielët.
7 Edhe ndë këtë mal do të humpnjë faqen’ e mbulesës’ ati që mbulon gjithë gjëndëjetë, edhe mbulesënë që mbulon gjithë kombat.
8 Do të përpijë mortinë ndë mundëjet; edhe Zoti Perëndia do të fshinjë lot nga gjithë faqetë, edhe do të heqë turpërin’ e gjëndëjesë ti nga gjithë dheu, sepse Zoti foli.
9 Atë ditë do të thonë: Na, ky (është) Perëndia ynë, pritëm atë, edhe do të na shpëtonjë; ky (është) Zoti, pritëm atë, do të gëzonemi e do të ngazëllonemi ndë shpëtim të ti.
10 Sepse ndë këtë mal do të prëhetë dor’ e Zotit, edhe Moabi do të shkeletë ndën’ atë, sikundrë shkeletë kashta për vëndin’ e plehëvet.
11 Edhe do të ndenjë duart’ e tia ndë mest t’atyreve, posi ay që bën mbë not nden (duartë) për të bërë mbë not; edhe do të përunjë madhështin’ e atyreve bashkë me punët’ e liga të duaret atyre.
12 Edhe muret’ e tu të lartët’ e të fortëtë do të unjen’ e do të rrëzonen’ e do të sheshonenë gjer sheshit.