1 et egredietur virga de radice Iesse et flos de radice eius ascendet
2 et requiescet super eum spiritus Domini
spiritus sapientiae et intellectus
spiritus consilii et fortitudinis spiritus scientiae et pietatis
3 et replebit eum spiritus timoris Domini
non secundum visionem oculorum iudicabit
neque secundum auditum aurium arguet
4 sed iudicabit in iustitia pauperes
et arguet in aequitate pro mansuetis terrae
et percutiet terram virga oris sui
et spiritu labiorum suorum interficiet impium
5 et erit iustitia cingulum lumborum eius
et fides cinctorium renis eius
6 habitabit lupus cum agno et pardus cum hedo accubabit
vitulus et leo et ovis simul morabuntur
et puer parvulus minabit eos
7 vitulus et ursus pascentur simul requiescent catuli eorum
et leo quasi bos comedet paleas
8 et delectabitur infans ab ubere super foramine aspidis
et in caverna reguli qui ablactatus fuerit manum suam mittet
9 non nocebunt et non occident in universo monte sancto meo
quia repleta est terra scientia Domini
sicut aquae maris operientes
10 in die illa radix Iesse qui stat in signum populorum
ipsum gentes deprecabuntur et erit sepulchrum eius gloriosum
11 et erit in die illa adiciet Dominus secundo manum suam
ad possidendum residuum populi sui
quod relinquetur ab Assyriis et ab Aegypto
et a Fetros et ab Aethiopia et ab Aelam et a Sennaar
et ab Emath et ab insulis maris
12 et levabit signum in nationes et congregabit profugos Israhel
et dispersos Iuda colliget a quattuor plagis terrae
13 et auferetur zelus Ephraim et hostes Iuda peribunt
Ephraim non aemulabitur Iudam
et Iudas non pugnabit contra Ephraim
14 et volabunt in umeros Philisthim per mare
simul praedabuntur filios orientis
Idumea et Moab praeceptum manus eorum
et filii Ammon oboedientes erunt
15 et desolabit Dominus linguam maris Aegypti
et levabit manum suam super Flumen in fortitudine spiritus sui
et percutiet eum in septem rivis ita ut transeant per eum calciati
16 et erit via residuo populo meo qui relinquetur ab Assyriis
sicut fuit Israhel in die qua ascendit de terra
Aegypti
1 Edhe do të dalë shkop nga trungu i Jesseut, edhe do të hipënjë degë nga rrënjat’ e ati;
2 edhe fryma e Zotit do të prëhetë mb’ atë, frymë diturie e urtësie, frymë këshille e fuqie, frymë mëndëje e frike të Zotit.
3 Edhe do t’e bënjë atë mënt-hollë ndë frikët të Zotit, kaqë sa nukë do të gjukonjë pas të parit syvet ti, as nukë do të qërtonjë pas të dëgjuarit veshëvet ti,
4 po do të gjukonjë të vobeqtë me dreitëri, edhe do të mburonjë të përunjurit’ e dheut me të dreitë, edhe do t’i bierë dheut me shkopin’ e golësë ti, edhe me frymën’ e buzëvet ti do të vrasë të paudhinë.
5 Edhe brezi i mesit ati do të jetë dreitëri, edhe brezi i brinjëvet ati (do të jetë) besë.
6 Edhe ulku do të rri bashkë me qëngjinë, edhe leopardhalla do të prëhetë bashkë me kedhinë, edhe demi e këlyshi i leonit, edhe (berri) i ushqyerë (do të rrinë) bashkë, edhe një çun i vogëlë do t’u heqë udhën’ atyreve.
7 Edhe mëshqerra e arushka do të kullosënë bashkë, edhe këlysht’ e atyreve do të prëhenë bashkë, edhe leoni do të hajë kashtë posi kau.
8 Edhe foshnja që pi sisë do të losnjë ndë vërët të beronjësë, edhe diali i cvierdhurë do të vërë dorën’ e ti ndë folet të nepërkësë.
9 Nukë do të bënjënë keq, as nukë do të prishnjënë mbë gjithë malinë t’im të shënjtëruarinë, sepse dheu do të jetë plot me të njohurit’ e Zotit, posi ujëtë që mbulon detinë.
10 Edhe atë ditë do të jetë një rrënjë e Jesseut, e cila do të rri për shenjë të gjëndëjevet; nd’ atë do të mpshtetenë kombatë, edhe të prejturit’ e ati do të jetë lavdi.
11 Edhe atë ditë Zoti do të vërë dorën’ e ti prap për së dyti herë, që të marrë përsëri të mbeturit’ e gjëndëjesë ti, që ka mbeturë nga Assyria e nga Egjyftëria, e nga Pathrosi, e nga Kushi, e nga Ellami, e nga Shinari, e nga Hamathi, e nga dheujësat’ e detit.
12 Edhe do të ngrerë shenjë ndër kombat, edhe do të mbëledhë Israilinë që është hedhurë tej, edhe do të mbëledhë Judhënë që është përndarë nga të katrë anët’ e dheut.
13 Edhe smirri i Efraimit do të hiqetë, edhe arëmiqt’ e Judhësë do të pritenë, Efraimi nukë do t’i ketë smirr Judhësë, edhe Judha nukë do të shtrëngonjë Efraimnë.
14 Po do të sulenë mbi malet të Filistejvet nga an’ e të perënduarit, edhe do të plaçkitnjënë edhe të bijt’ e anësë lindëjesë bashkë; do të vënë dorën’ e tyre mbi Edomin’ e mbi Moabinë, edhe të bijt’ e Ammonit do t’ unjënë kryetë ndën’ ata.
15 Edhe Zoti do të thanjë gluhën’ e detit Egjyftërisë, edhe me anë të erësë fortë do të tuntnjë dorën’ e ti mbi lumt, edhe do t’i bierë ati mbë shtatë rryma, edhe do të bënjë të shkonjënë ndëpër atë me këpucë.
16 Edhe do të jetë udh’ e gjërë për ata që kanë mbeturë nga gjëndëja e ati, që do të mbesë nga Assyria, sikundrë ishte nd’ Israilt atë ditë që u ngjit nga Egjyftëria.