1 cumque coepissent homines multiplicari super terram et filias procreassent
2 videntes filii Dei filias eorum quod essent pulchrae
acceperunt uxores sibi ex omnibus quas elegerant
3 dixitque Deus non permanebit spiritus meus in homine in aeternum quia caro est
eruntque dies illius centum viginti annorum
4 gigantes autem erant super terram in diebus illis
postquam enim ingressi sunt filii Dei ad filias hominum illaeque genuerunt
isti sunt potentes a saeculo viri famosi
5 videns autem Deus quod multa malitia hominum esset in terra
et cuncta cogitatio cordis intenta esset ad malum omni tempore
6 paenituit eum quod hominem fecisset in terra
et tactus dolore cordis intrinsecus
7 delebo inquit hominem quem creavi a facie terrae
ab homine usque ad animantia
a reptili usque ad volucres caeli
paenitet enim me fecisse eos
8 Noe vero invenit gratiam coram Domino
9 hae generationes Noe
Noe vir iustus atque perfectus fuit in generationibus suis
cum Deo ambulavit
10 et genuit tres filios Sem Ham et Iafeth
11 corrupta est autem terra coram Deo et repleta est iniquitate
12 cumque vidisset Deus terram esse corruptam
omnis quippe caro corruperat viam suam super terram
13 dixit ad Noe finis universae carnis venit coram me
repleta est terra iniquitate a facie eorum
et ego disperdam eos cum terra
14 fac tibi arcam de lignis levigatis
mansiunculas in arca facies
et bitumine linies intrinsecus et extrinsecus 15 et sic facies eam
trecentorum cubitorum erit longitudo arcae
quinquaginta cubitorum latitudo
et triginta cubitorum altitudo illius
16 fenestram in arca facies et in cubito consummabis summitatem
ostium autem arcae pones ex latere deorsum
cenacula et tristega facies in ea
17 ecce ego adducam diluvii aquas super terram
ut interficiam omnem carnem
in qua spiritus vitae est subter caelum
universa quae in terra sunt consumentur
18 ponamque foedus meum tecum
et ingredieris arcam tu et filii tui
uxor tua et uxores filiorum tuorum tecum
19 et ex cunctis animantibus universae carnis
bina induces in arcam ut vivant tecum masculini sexus et feminini
20 de volucribus iuxta genus suum
et de iumentis in genere suo
et ex omni reptili terrae secundum genus suum
bina de omnibus ingredientur tecum ut possint vivere
21 tolles igitur tecum ex omnibus escis quae mandi possunt et conportabis apud te
et erunt tam tibi quam illis in cibum
22 fecit ergo Noe omnia quae praeceperat illi Deus
1 Edhe kur zunë njerëzitë të shumoheshinë mbi faqet të dheut, edhe bija u lintnë atyreve, 2 atëhere të bijt’ e Perëndisë, kur panë të bijat’ e njerëzet se ishinë të bukura, muarrë gra për vetëhen’ e tyre nga të gjitha sa sgjodhë. 3 Edhe Zoti tha: Nukë do të mbetetë përherë fryma ime bashkë me njerinë, sepse është mish; dit e ati do të jenë edhe një qint viet.
4 Nd’ato dit ishinë gjigantëtë mbi dhet, edhe pastaj si hynë të bijt’ e Perëndisë ndër të bijat e njerëzet, edhe ato u puallnë djem atyre; ata (ishinë) të fortëtë, burra me emër që moti.
5 Edhe Zoti pa se u shumua e liga e njeriut mbi dhet, edhe gjithë qëllimet’ e mëndimevet zemërës’ ati (ishinë) vetëmë të këqia përditë. 6 Edhe Zoti u pendua që bëri njerinë mbi dhet; edhe u hidhërua ndë zemërët të ti. 7 Edhe Zoti tha: Do të shuanj njerinë, që bëra, nga faqeja e dheut; që nga njeriu gjer mbë bagëti, e shtërpi, e shpes qielli; sepse u pendova që bëra ata.
8 Po Noeja gjeti hirë përpara Zotit.
9 Këjo (është) gjeneallogjia e Noesë. Noeja ishte një njeri i dreitë, (edhe) i tërë ndër shokët të kohësë ti; Noeja eci me Perëndinë. 10 Edhe Noesë i lintnë tre djem: Simi, (e) Hami, e Jafethi.
11 Edhe dheu u vduar përpara Perëndisë, edhe u mbush dheu me punë të paudha. 12 Edhe Perëndia pa dhenë, edhe na tek ishte vdierë, sepse çdo mish kish vdierë udhën’ e ti mbi dhet.
13 Edhe Perëndia i tha Noesë: Fundi i çdo mishi erdhi përpara meje, sepse dheu u mbush me punë të paudha prej atyre; edhe na tek do të shuanj ata edhe dhenë.
14 Bën për vetëhenë tënde një arkë prej drush Goferi; të bënjç dhoma nd’arkët, edhe t’e lyenjç atë me pisë, përbrënda e përjashta. 15 Edhe kështu ta bënjç atè: arka (të jetë) tre qint kut e gjatë, edhe pesëdhietë kut e gjerë, edhe tridhietë kut e lartë. 16 Të bënjç vënt për dritë nd’arkët, edhe ta ngreç një kut siprazi; edhe t’ia lësh derën’ arkësë për ijash; ta bënjç atë me një pat, e me dy pate, e me tre pate.
17 Edhe na unë vetë, tek bie përmbytëjen’ e ujëravet mbi dhet, që të vdier çdo mish, që ka frymë të gjallë ndë vetëhet të ti përposh qiellit; gjithë ç’ (është) mbi dhet do të vdesë. 18 Edhe do të vë dhiatënë time te ti; edhe do të hynjç nd’arkët, ti edhe bijt’ e tu, edhe gruaja jote, edhe grat’ e bijet tu bashkë me ty. 19 Edhe nga çdo shtëzë prej çdo mishi të këllaç brenda nd’arkët nga dy nga të gjitha, që të ruanjç jetën’ (e atyreve) bashkë me ty; të jenë mashkull e femërë. 20 Nga shpestë pas farës’ atyre, edhe nga bagëtitë pas farës’atyre, nga gjithë shtërpinjt’ e dheut pas farës’ atyre, nga dy nga të gjitha të hynjënë te ti, që t’u ruanjç jetënë. 21 Edhe ti merr me vetëhenë tënde nga çdo të ngrënë që hahetë, edhe ta mbëlethç (atë) afërë teje, që të jetë ushqim për ty, edhe për ato.
22 Edhe Noeja bëri gjith’ ato që e urdhëroi Perëndia; ashtu bëri.