1 igitur perfecti sunt caeli et terra et omnis ornatus eorum
2 conplevitque Deus die septimo opus suum quod fecerat
et requievit die septimo ab universo opere quod patrarat
3 et benedixit diei septimo et sanctificavit illum
quia in ipso cessaverat ab omni opere suo quod creavit Deus ut faceret
4 istae generationes caeli et terrae quando creatae sunt
in die quo fecit Dominus Deus caelum et terram
5 et omne virgultum agri antequam oreretur in terra
omnemque herbam regionis priusquam germinaret
non enim pluerat Dominus Deus super terram
et homo non erat qui operaretur terram
6 sed fons ascendebat e terra inrigans universam superficiem terrae
7 formavit igitur Dominus Deus hominem de limo terrae
et inspiravit in faciem eius spiraculum vitae
et factus est homo in animam viventem
8 plantaverat autem Dominus Deus paradisum voluptatis a principio
in quo posuit hominem quem formaverat
9 produxitque Dominus Deus de humo omne lignum pulchrum visu et ad vescendum suave
lignum etiam vitae in medio paradisi
lignumque scientiae boni et mali
10 et fluvius egrediebatur de loco voluptatis ad inrigandum paradisum
qui inde dividitur in quattuor capita
11 nomen uni Phison
ipse est qui circuit omnem terram Evilat
ubi nascitur aurum
12 et aurum terrae illius optimum est
ibique invenitur bdellium et lapis onychinus
13 et nomen fluvio secundo Geon
ipse est qui circuit omnem terram Aethiopiae
14 nomen vero fluminis tertii Tigris
ipse vadit contra Assyrios
fluvius autem quartus ipse est Eufrates
15 tulit ergo Dominus Deus hominem et posuit eum in paradiso voluptatis
ut operaretur et custodiret illum
16 praecepitque ei dicens
ex omni ligno paradisi comede
17 de ligno autem scientiae boni et mali ne comedas
in quocumque enim die comederis ex eo morte morieris
18 dixit quoque Dominus Deus
non est bonum esse hominem solum
faciamus ei adiutorium similem sui
19 formatis igitur Dominus Deus de humo cunctis animantibus terrae et universis volatilibus caeli
adduxit ea ad Adam ut videret quid vocaret ea
omne enim quod vocavit Adam animae viventis ipsum est nomen eius
20 appellavitque Adam nominibus suis cuncta animantia
et universa volatilia caeli et omnes bestias terrae
Adam vero non inveniebatur adiutor similis eius
21 inmisit ergo Dominus Deus soporem in Adam
cumque obdormisset tulit unam de costis eius et replevit carnem pro ea
22 et aedificavit Dominus Deus costam quam tulerat de Adam in mulierem
et adduxit eam ad Adam
23 dixitque Adam
hoc nunc os ex ossibus meis et caro de carne mea
haec vocabitur virago quoniam de viro sumpta est
24 quam ob rem relinquet homo patrem suum et matrem
et adherebit uxori suae et erunt duo in carne una
25 erant autem uterque nudi
Adam scilicet et uxor eius et non erubescebant
1 Edhe u mbaruanë qielli edhe dheu, edhe gjith’ ushtëria e atyreve. 2 Edhe të shtatënë ditë Perëndia kish mbaruarë punët’ e tia që bëri; edhe të shtatënë ditë u prejti nga gjithë punët’ e tia që bëri. 3 Edhe Perëndia bekoi ditën’ e shtatë, edhe e shënjtëroi atë, sepse atë (ditë) u prejti nga gjithë punët’ e tia që ndërtoi edhe bëri Perëndia. 4 Këta (është) të bërët’ e qiellit e dheut, kur u ndërtuan’ ata, atë ditë që bëri Zoti Perëndia dhenë edhe qiellinë, 5 edhe gjithë bimat’ e fushësë, përpara se të ishinë mbi dhet, edhe gjithë barin’ e fushësë, përpara se të mbinte; sepse Zoti Perëndia nukë kishte prurë shi mbi dhet, edhe s’ishte njeri që të punonte dhenë. 6 Edhe hipte avull nga dheu, edhe ngjomte gjithë faqen’ e dheut. 7 Edhe Zoti Perëndia gatoi njerinë (prej) balte nga dheu; edhe i fryjti ndër fyejt të hundës’ ati frymë jete, edhe njeriu u bë me shpirt të gjallë. 8 Edhe Zoti Perëndia mbolli një kopësht ndë Edhemë mbë të lindurit të diellit, edhe vuri atie njerinë që gatoi. 9 Edhe Zoti Perëndia bëri të mbinte nga dheu çdo drur’ i bukurë mbë të parë edhe i mirë mbë të ngrënë; edhe drun’ e jetësë ndë mest të kopështit, edhe drun’ e të njohurit së mirësë edhe së keqesë.
10 Edhe dilte një lum nga Edhema që të ujiste kopështinë; edhe andejë ndahej mbë katrë rrema. 11 Emër’ i njërit (thuhej) Fison; ky (ësht’) ay që qerthullon gjithë dhen’ e Havillahut; atie (tek gjëndet’) ari; 12 edhe ari i ati dheut (ësht’) i mirë; atie (është) vdhelli, edhe gur’ i thojtë. 13 Edhe emëri i lumit dytë (thuhetë) Gjihon; ky (ësht’) ay që qerthullon gjithë dhen’ e Husit. 14 Edhe emëri i lumit tretë (thuhetë) Hiddekell [Tigris]; ky (ësht’) ay që rrieth prei Asyrisë nga të lerët’ e diellit. Edhe i katrëti lum, ky (ësht’) Efrati.
15 Edhe Zoti Perëndia mori njerinë, edhe e vuri ndë kopësht të Edhemësë që t’e punonte, e t’e ruante. 16 Edhe Zoti Perëndia urdhëroi Adhamnë, e i tha: Nga çdo dru të kopështit të hash liruarë, 17 po nga drur’ i të njohurit së mirës e së keqesë, mos hash nga ay, sepse atë ditë që të hash nga ay, do të vdeç fare.
18 Edhe Zoti Perëndia tha: Nuk’ është mirë të jetë njeriu vetëmë; do t’i bënj ati një ndihmës posi atë. 19 Edhe Zoti Perëndia gatoi prej dheut gjithë shtëzët’ e fushësë, edhe gjithë shpest’ e qiellit, edhe i pruri te Adhami, që të shihte qysh t’i kluante ato; edhe atë emër që t’i vënte Adhami (çdo) gjëje të gjallë, këtë emër (të kishte). 20 Edhe Adhami u vuri emëra gjithë bagëtivet, e shpeset qiellit, e gjithë shtëzet fushësë; por për Adhamnë nukë gjëndej ndihmës posi ay.
21 Edhe Zoti Perëndia vuri Adhamnë mbë gjumë të rëndë, edhe fjeti; edhe mori një nga brinjët’ e ati, edhe ja mbylli vëndinë (me) mish.
22 Edhe atë brinjënë që mori Zoti Perëndia nga Adhami, e bëri grua, edhe ja pruri Adhamit. 23 Edhe Adhami tha: Këjo tashi (ësht’) ashtë nga eshtërat’ e mia, edhe mish nga mishi im; këjo do të kluhetë grua, sepse këjo është marrë nga burri.
24 Përandaj njeriu do të lërë t’anë e t’ëmënë, edhe do të ngjitetë pas gruasë ti; edhe do të jenë një mish.
25 Edhe ishinë të dy lakuriq, Adhami edhe gruaja e ati, edhe s’kishinë turp.