1 ascendit ergo Abram de Aegypto
ipse et uxor eius et omnia quae habebat
et Loth cum eo ad australem plagam
2 erat autem dives valde in possessione argenti et auri
3 reversusque est per iter quo venerat a meridie in Bethel
usque ad locum ubi prius fixerat tabernaculum inter Bethel et Ai
4 in loco altaris quod fecerat prius et invocavit ibi nomen Domini
5 sed et Loth qui erat cum Abram
fuerunt greges ovium et armenta et tabernacula
6 nec poterat eos capere terra ut habitarent simul
erat quippe substantia eorum multa
et non quibant habitare communiter
7 unde et facta est rixa inter pastores gregum Abram et Loth
eo autem tempore Chananeus et Ferezeus habitabant in illa terra
8 dixit ergo Abram ad Loth ne quaeso sit iurgium inter me et te
et inter pastores meos et pastores tuos
fratres enim sumus
9 ecce universa terra coram te est recede a me obsecro
si ad sinistram ieris ego ad dexteram tenebo
si tu dexteram elegeris ego ad sinistram pergam
10 elevatis itaque Loth oculis vidit omnem circa regionem Iordanis
quae universa inrigabatur
antequam subverteret Dominus Sodomam et Gomorram
sicut paradisus Domini et sicut Aegyptus venientibus in Segor
11 elegitque sibi Loth regionem circa Iordanem et recessit ab oriente
divisique sunt alterutrum a fratre suo
12 Abram habitavit in terra Chanaan
Loth moratus est in oppidis quae erant circa Iordanem
et habitavit in Sodomis
13 homines autem Sodomitae pessimi erant et peccatores coram Domino nimis
14 dixitque Dominus ad Abram
postquam divisus est Loth ab eo
leva oculos tuos et vide a loco in quo nunc es
ad aquilonem et ad meridiem ad orientem et ad occidentem
15 omnem terram quam conspicis
tibi dabo et semini tuo usque in sempiternum
16 faciamque semen tuum sicut pulverem terrae
si quis potest hominum numerare pulverem
semen quoque tuum numerare poterit
17 surge et perambula terram in longitudine et in
latitudine sua
quia tibi daturus sum eam
18 movens igitur Abram tabernaculum suum
venit et habitavit iuxta convallem Mambre quod est in Hebron
aedificavitque ibi altare Domino
1 Edhe Avrami u ngjit nga Egjyptëria, ay edhe gruaja e ati, edhe gjithë sa kishte, edhe Lloti bashkë me atë, mbanë të mesditësë. 2 Edhe Avrami ishte fort i pasurë me bagëti, (e) me argjënt, e me ar. 3 Edhe vate tuke bër’ udhë nga an’ e mesditësë gjer ndë Vethillë, gjer nd’(atë) vënt ku qe tenda e ati përpara, ndërmes të Vethillësë e Gaisë, 4 ndë vënt të theroresë që pat bër’ atie herën’ e parë, edhe Avrami thirri atie emërin’ e Zotit.
5 Po edhe Lloti që ecënte bashkë me Avramnë, kishte dhen, e qe, e tenda. 6 Edhe nuk’ i nxinte ata dheu që të rrijnë bashkë, sepse ata kishinë shumë gjë, edhe s’munt të rrijnë bashkë. 7 Edhe gjajti një qartë ndërmes të barivet bagëtivet Avramit, edhe (ndërmes) të barivet bagëtivet Llotit, edhe Hanaanitët’ e Ferezitëtë rrijnë atëhere nd’atë dhe.
8 Edhe Avrami i tha Llotit: Të lutem, le të mos jetë qartë ndërmest meje e teje, e ndërmes të barivet mi e barivet tu, sepse neve (jemi) burra vëllezër, 9 a nuk’ është gjithë dheu përpara teje? Ndahu pra prej meje, ndë (vafsh ti) nga an’ e mëngjërë, unë vete nga an’ e diathtë, edhe ndë (vafsh ti) nga an’ e diathtë, unë (vete) nga an’ e mëngjërë.
10 Edhe Lloti ngriti syt’ e ti, e pa gjithë fushën’ e Jordhanit, se ujitej gjithë, përpara se të prishte Zoti Sodhomat’ e Gomorratë, posi kopështi i Zotit, posi dheu i Egjyptërisë, gjersa të vinjë ndonjë ndë Sigor. 11 Edhe Lloti zgjodhi për vetëhen’ e ti gjithë fushën’ e Jordhanit, edhe Lloti u ngre e vate nga të lindurit’ e diellit, edhe u ndanë njëri nga jatri.
12 Avrami ndenji ndë dhe të Hanaanit, edhe Lloti ndenji ndërmes të qytetevet fushësë, edhe nguli tendatë ndë Sodhomat.
13 Edhe njerëzit’ e Sodhomavet (ishinë) fort të këqij, edhe fajtorë përpara Zotit.
14 Edhe Zoti i tha Avramit, passi u nda Lloti prej ati: Ngre syt’ e tu tashi, edhe shih nga vëndi ku je, mb’anë të borësë e të mesditës’ e të lindurit e të perënduarit diellit, 15 sepse gjith’ atë dhe që sheh, ty t’e kam për të dhënë, edhe farësë sate për gjithë jetënë; 16 edhe do të bënj farënë tënde posi rërën’ e dheut, kaqë sa ndë munttë ndonjë të numëronjë rërën’ e dheut, do të numëronet’ edhe fara jote, 17 ngreu e ecë ndëpër dhet për së gjati e për së gjëri, sepse kam për t’e dhënë ty.
18 Edhe Avrami shkuli tendënë, edhe erdhi e nguli afërë lisavet Mamvrisë, të cilëtë (janë) ndë Hevron, edhe i ndërtoi atie (një) therore Zotit.