1 facies quoque altare in adolendum thymiama de lignis setthim
2 habens cubitum longitudinis et alterum latitudinis
id est quadrangulum
et duos cubitos in altitudine
cornua ex ipso procedent
3 vestiesque illud auro purissimo
tam craticulam eius quam parietes per circuitum et cornua
faciesque ei coronam aureolam per gyrum
4 et duos anulos aureos sub corona per singula latera
ut mittantur in eos vectes et altare portetur
5 ipsos quoque vectes facies de lignis setthim et inaurabis
6 ponesque altare contra velum quod ante arcam pendet testimonii
coram propitiatorio quo tegitur testimonium ubi loquar tibi
7 et adolebit incensum super eo Aaron suave fraglans mane
quando conponet lucernas incendet illud
8 et quando conlocat eas ad vesperum
uret thymiama sempiternum coram Domino in generationes vestras
9 non offeretis super eo thymiama conpositionis alterius
nec oblationem et victimam nec liba libabitis
10 et deprecabitur Aaron super cornua eius semel per annum
in sanguine quod oblatum est pro peccato
et placabit super eo in generationibus vestris
sanctum sanctorum erit Domino
11 locutusque est Dominus ad Mosen dicens
12 quando tuleris summam filiorum Israhel
iuxta numerum dabunt singuli pretium pro animabus suis Domino
et non erit plaga in eis cum fuerint recensiti
13 hoc autem dabit omnis qui transit ad nomen
dimidium sicli iuxta mensuram templi
siclus viginti obolos habet
media pars sicli offeretur Domino
14 qui habetur in numero a viginti annis et supra dabit pretium
15 dives non addet ad medium sicli et pauper nihil minuet
16 susceptamque pecuniam quae conlata est a filiis Israhel
trades in usus tabernaculi testimonii
ut sit monumentum eorum coram Domino
et propitietur animabus illorum
17 locutusque est Dominus ad Mosen dicens
18 facies et labium aeneum cum basi sua ad lavandum
ponesque illud inter tabernaculum testimonii et altare
et missa aqua
19 lavabunt in eo Aaron et filii eius manus suas ac pedes
20 quando ingressuri sunt tabernaculum testimonii
et quando accessuri ad altare
ut offerant in eo thymiama Domino
21 ne forte moriantur
legitimum sempiternum erit ipsi et semini eius per successiones
22 locutusque est Dominus ad Mosen
23 dicens
sume tibi aromata prima
et zmyrnae electae
quingentos siclos
et cinnamomi medium id est ducentos quinquaginta
calami similiter ducentos quinquaginta
24 cassiae autem quingentos siclos in pondere sanctuarii
olei de olivetis mensuram hin
25 faciesque unctionis oleum sanctum
unguentum conpositum opere unguentarii
26 et ungues ex eo tabernaculum testimonii et arcam testamenti
27 mensamque cum vasis suis
candelabrum et utensilia eius
altaria thymiamatis
28 et holocausti
et universam supellectilem quae ad cultum eorum pertinent
29 sanctificabisque omnia et erunt sancta sanctorum
qui tetigerit ea sanctificabitur
30 Aaron et filios eius ungues
sanctificabisque eos ut sacerdotio fungantur mihi
31 filiis quoque Israhel dices
hoc oleum unctionis sanctum erit mihi in generationes vestras
32 caro hominis non unguetur ex eo
et iuxta conpositionem eius non facietis aliud
quia sanctificatum est et sanctum erit vobis
33 homo quicumque tale conposuerit et dederit ex eo alieno
exterminabitur de populo suo
34 dixitque Dominus ad Mosen
sume tibi aromata stacten et onycha
galbanen boni odoris et tus lucidissimum
aequalis ponderis erunt omnia
35 faciesque thymiama conpositum opere unguentarii
mixtum diligenter et purum et sanctificatione dignissimum
36 cumque in tenuissimum pulverem universa contuderis
pones ex eo coram testimonio tabernaculi
in quo loco apparebo tibi
sanctum sanctorum erit vobis thymiama
37 talem conpositionem non facietis in usus vestros
quia sanctum est Domino
38 homo quicumque fecerit simile ut odore illius perfruatur
peribit de populis suis
1 Edhe do të bënjç therorenë që të tymonjç me thimiamë, të bënjç atë prei druje shittimi, 2 një kut të gjatë, e një kut të gjërë; të jetë me katrë çipe, edhe (të jetë) dy kut e lartë, krahët’ e asai (të jenë) prei një gjëje. 3 Edhe ta mbulonjç përqark me ar të këthiellëtë, kryet’ e asai, e ijet’ e asai përqark, e krahët’ e asai, edhe t’i bënjç asai një kurorë t’artë përqark. 4 Edhe t’i bënjç asai dy rrathë t’artë ndënë kurorët t’asai, t’i bënjç (ato) afërë të dy çipevet asai mbë të dy ijet e asai, edhe të jenë vënde për shulet, që të mbanjënë atë me ata. 5 Edhe të bënjç shuletë prei druje shittimi, edhe t’i mbulonjç përqark me ar. 6 Edhe të vësh atë kundruell kurtinësë, që (është) përpara arkësë deshmimit, kundruell shpërblimtoresë që është mbi deshmiminë, atie ku do të dukem ty. 7 Edhe Aaroni do të tymonjë mbi atë me thimiamë ere të mirë mëngjes për mëngjes; do të tymonjë mbi atë, kur të bënjë gati kandiletë. 8 Edhe Aaroni kur të dhezë kandiletë, të tymonjë mbi atë, thimiamë kurdo përpara Zotit ndë brezat tuai. 9 Mos bini thimiamë të huajë mbi atë, as kurban të diegurë gjithë, as dhuratë (të ngrëni), as mos derthç mbi atë kurban të piri. 10 Edhe Aaroni do të bënjë shpërblim mbi brirët t’asai një herë ndë vit, me gjakun’ e dhuratësë shpërblimit për faj; një herë ndë vit do të bënjë shpërblim mbi atë ndër brezat tuai, këjo (është) fort e shënjtëruarë te Zoti.
11 Edhe Zoti i foli Moisiut, e tha: 12 Kur të marrç kryet’ (e emëravet) të bijet Israilit pas numërit atyre, atëhere çdo njeri t’i apë Zotit shkëmbesë për shpirtin’ e ti, kur të nëmëronjç ata, që të mos vinjë ndonjë plagë mbi ata, kur t’i numëronjç, 13 këtë do t’apënë; gjithëkush të shkonjë ndë të numëruarët, gjymësë shiklle pas shikllësë vëndit mirë (shiklla [është] njëzet gjerahe) gjymësë shiklle (të jetë) dhurata e Zotit; 14 gjithëkush të shkojë ndë të numëruarët, që nga njëzet viet e përpietë ndë moshë, do t’i apë dhuratë Zotit. 15 I pasuri të mos apë më tepërë, edhe i vobegu të mos apë më pak së gjymësë shiklle, kur t’i apënë dhuratë Zotit, që të bënjënë çkëmbesë për shpirtërat tuai. 16 Edhe të marrç argjëndin’ e çkëmbesësë nga të bijt’ e Israilit, edhe ta përndorç për shërbesën’ e tendësë përmbëledhëjesë, edhe do të jetë te të bijt’ e Israilit për të përmëndurë përpara Zotit, që të bënetë çkëmbesë për shpirtërat tuai.
17 Edhe Zoti i foli Moisiut, e tha: 18 Edhe të bënjç një lanjëtore të ramtë, edhe (të bënjç) shtresën’ e asai të ramtë, që të lahenë, edhe ta vësh atë ndërmest tendësë përmbëledhëjesë e theroresë, edhe të vësh ujë nd’atë, 19 edhe Aaroni edhe të bijt’ e ati do të lanjënë duart e tyre e këmbët’ e tyre prei asai; 20 kur të hynjënë ndë tendët të përmbëledhëjesë, të lahenë me ujë, që të mos vdesënë, a kur t’i afrohenë theroresë për të bërë punën’ e lutëjesë, që të diegënë kurbanënë që bënetë ndë zjarr për Zotinë. 21 Atëhere të lanjënë duart’ e tyre e këmbët’ e tyre, që të mos vdesënjë; edhe ky do të jetë një nom i përhershim ndër ata, nd’atë edhe ndë farët t’ati ndër brezat t’atyre.
22 Edhe Zoti i foli Moisiut, e tha: 23 Edhe ti merr për vetëhenë tënde erëra të sgjedhura, pesë qint (shiklla) smirnë të këthiellëtë, edhe qinnamon me erë sa gjymësën’ e asai, dy qint e pesëdhietë (shiklla), edhe kallam me erë dy qint e pesëdhietë (shiklla), 24 edhe pesëqind (shiklla) kassi, pas shikllësë vëndit mirë, edhe një hin val ulliri, 25 edhe do t’e bënjç atë val të shënjtëruarë për të lyerë, të lyerë me erë pas mieshtrisë ati që bën erëra; do të jetë val i shënjtëruarë për të lyerë. 26 Edhe të lyenjç me atë tendën’ e përmbëledhëjesë, edhe arkën’ e deshmimit, 27 edhe truvezën’ edhe gjith’ enët’ e asai, edhe kandilen’ edhe enët’ e asai, edhe theroren’ e thimiamësë, 28 edhe theroren’ e kurbanit diegurë bashkë me enët e asai, edhe lanjëtoren’ edhe shtresën’ e asai. 29 Edhe t’i shënjtëronjsh ato, që të jenë fort të shënjtëruara, gjithëkush t’u piekë atyre, do të jet’ i shënjtëruarë.
30 Edhe të lyenjç Aaronin’ edhe bijt’ e ati, edhe t’i shënjtëronjç ata që të priftëronjën për mua. 31 Edhe t’u flaç të bijet Israilit, e t’u thuash: Ky do të jetë tek unë val i shënjtëruarë për të lyerë ndër brezat tuai, 32 mos derdhetë mbi mish njeriu, as të mos bëni (tiatërë) posi atë, pas të përzierit ati; ky (ësht’) i shënjtëruarë, (edhe) do të jetë i shënjtëruarë ndër ju; 33 kush të ndërtonjë posi atë, a kush ta përziejë atë me tiatërë gjë, do të shuhetë nga gjëndëja e ati.
34 Edhe Zoti i tha Moisiut: Merr për vetëhenë tënde erëra të mira, të pikuar’ erërash, e thua, e hallvanë, erëra të mira bashkë me livan të këthiellëtë, gjithësecila të ketë një (peshë), 35 edhe ta bënjç thimiamë të piekurë pas mieshtërisë ati që bën erëra të mira, të përzierë, të qëruarë, të shënjtëruarë, 36 edhe të shtypish (ca) nga këjo shumë të imëtë, edhe të vësh (ca) nga këjo përpara deshmimit ndë tendët të përmbëledhëjesë, atie tek do të dukem ty, do të jetë fort i shënjtëruarë ndër ju. 37 Edhe pas të përzierit kësaj thimiamë që do të bënjç, ju të mos bëni për vetëhenë tuai, do të jetë i shënjtëruarë te ti për Zotinë, 38 kush të bënjë (tiatërë) posi atë, që t’i marrë erë, do të shuhetë nga gjëndëja e ti.