1 Haec sunt nomina filiorum Israhel
qui ingressi sunt Aegyptum cum Iacob
singuli cum domibus suis introierunt
2 Ruben Symeon Levi Iuda
3 Isachar Zabulon et Beniamin
4 Dan et Nepthalim Gad et Aser
5 erant igitur omnes animae eorum qui egressi sunt de
femore Iacob septuaginta
Ioseph autem in Aegypto erat
6 quo mortuo et universis fratribus eius omnique cognatione illa
7 filii Israhel creverunt et quasi germinantes multiplicati sunt
ac roborati nimis impleverunt terram
8 surrexit interea rex novus super Aegyptum
qui ignorabat Ioseph
9 et ait ad populum suum
ecce populus filiorum Israhel multus et fortior nobis
10 venite sapienter opprimamus eum ne forte multiplicetur
et si ingruerit contra nos bellum
addatur inimicis nostris
expugnatisque nobis egrediatur e terra
11 praeposuit itaque eis magistros operum ut adfligerent eos oneribus
aedificaveruntque urbes tabernaculorum Pharaoni Phiton et Ramesses
12 quantoque opprimebant eos
tanto magis multiplicabantur et crescebant
13 oderantque filios Israhel Aegyptii et adfligebant inludentes eis
14 atque ad amaritudinem perducebant vitam eorum
operibus duris luti et lateris
omnique famulatu quo in terrae operibus premebantur
15 dixit autem rex Aegypti obsetricibus Hebraeorum
quarum una vocabatur Sephra altera Phua
16 praecipiens eis
quando obsetricabitis Hebraeas et partus tempus advenerit
si masculus fuerit interficite illum si femina reservate
17 timuerunt autem obsetrices Deum
et non fecerunt iuxta praeceptum regis Aegypti
sed conservabant mares
18 quibus ad se accersitis rex ait
quidnam est hoc quod facere voluistis
ut pueros servaretis
19 quae responderunt non sunt hebraeae sicut aegyptiae mulieres
ipsae enim obsetricandi habent scientiam
et priusquam veniamus ad eas pariunt
20 bene ergo fecit Deus obsetricibus
et crevit populus confortatusque est nimis
21 et quia timuerant obsetrices Deum
aedificavit illis domos
22 praecepit autem Pharao omni populo suo dicens
quicquid masculini sexus natum fuerit in flumen proicite
quicquid feminei reservate
1 Edhe këta (jan’) emërat’ e të bijet Israilit, që hynë ndë Egjyptëri bashkë me Jakovinë; gjithësecili hyri bashkë me fëmijët’ e ti:
2 Ruvini, Simeoni, Leviu, e Judha,
3 Issahari, Zabulluni, e Veniamini,
4 Dani, Neftali, Gadi, e Asheri.
5 Edhe gjithë shpirtëratë që duallë nga barku i Jakovit, ishinë shtatëdhietë shpirt, edhe Josifi ishte ndë Egjyptëri.
6 Edhe Josifi vdiq, edhe gjithë të vëllezërit’ e ati, edhe gjith’ ay bres. 7 Edhe të bijt’ e Israilit u shtuan’ e shumuan’ e u bënë shumë tepërë, edhe u forcuanë fort shumë, edhe u mbush vëndi nga ata.
8 Edhe u ngre një mbëret i ri ndë Egjyptëri, që nukë njihte Josifnë. 9 Edhe i tha kombit ti: Na kombi i të bijet Israilit (tek është) një shumic’ e madhe, edhe më i fortë se neve, 10 eni, le të mëndonemi kundrë atyreve, që të mos shtonenë më shumë, edhe ndë gjaftë ndonjë luftë, të mos piqen’ edhe këta bashkë me arëmiqtë tanë, edhe të na luftonjënë, e të ikënjënë nga vëndi. 11 Vunë pra përmbi ata kujdestarë për punët, që t’i shtrëngonin’ ata me barrët e atyreve, edhe ndërtuanë për Faraonë qytete qarkuarë me mure, Pithomënë, edhe Raamsesënë. 12 Po sa më i shtrëngonin ata, kaqë më tepërë shumoneshin’ e shtoneshinë. Edhe (Egjyptianët’) u kishinë mëri të bijet Israilit. 13 Edhe Egjyptianëtë mundoninë fort të bijt’ e Israilit. 14 Edhe u hidhëroninë jetën’ atyreve me punë të rëndë, ndë baltët e ndë pëqisat, e ndë gjithë punët’ e fushavet, edhe gjithë punët’ e atyreve ishinë të rënda, me të cilat’ i mundoninë.
15 Edhe mbëreti i Egjyptianëvet u foli mamicavet Evrevet (nga ato njëra kluhej Shifrahë, e tietëra Puahë), 16 edhe tha: Kur t’u merrni foshnjetë Evrevet, edhe të shihni mbë të piellët, ndë qëntë mashkull, vriteni, po ndë qëntë femërë, atëhere le të rronjë. 17 Po mamicatë patnë frikë Perëndinë, edhe nukë bëninë si u tha atyre mbëreti i Egjyptërisë, por i lijnë gjall meshkujtë. 18 Edhe mbëreti i Egjyptërisë thirri mamicatë, e u tha: Përse bëtë këtë punë e latë meshkujtë gjall? 19 Edhe mamicat’ iu përgjeqnë Faraonit: Se Evraeshatë nukë (janë) posi grat’ e Egjyptërisë, sepse janë të shëndosha, edhe piellënë përpara se të hynjënë mamicatë ndër ato. 20 Edhe Perëndia u bënte mirë mamicavet, edhe gjëndëja shtonei e forconei fort. 21 Edhe mamicatë passi kishinë frikë Perëndinë, u bëri atyre shtëpi.
22 Edhe Faraoni urdhëroi gjithë gjëndëjen’ e ti, e (u) tha: Çdo mashkull që të lintnjë, hidheni ndë lumt, edhe çdo femërë, lireni të rronjë.