1 vocavitque Moses omnem Israhelem et dixit ad eum
audi Israhel caerimonias atque iudicia
quae ego loquor in auribus vestris hodie
discite ea et opere conplete
2 Dominus Deus noster pepigit nobiscum foedus in Horeb
3 non cum patribus nostris iniit pactum
sed nobiscum qui inpraesentiarum sumus et vivimus
4 facie ad faciem locutus est nobis in monte de medio
ignis
5 ego sequester et medius fui inter Dominum et vos in tempore
illo
ut adnuntiarem vobis verba eius
timuistis enim ignem et non ascendistis in montem
et ait
6 ego Dominus Deus tuus
qui eduxi te de terra Aegypti de domo servitutis
7 non habebis deos alienos in conspectu meo
8 non facies tibi sculptile nec similitudinem omnium
quae in caelo sunt desuper et quae in terra deorsum
et quae versantur in aquis sub terra
9 non adorabis ea et non coles
ego enim sum Dominus Deus tuus Deus aemulator
reddens iniquitatem patrum super filios
in tertiam et quartam generationem his qui oderunt me
10 et faciens misericordiam in multa milia
diligentibus me et custodientibus praecepta mea
11 non usurpabis nomen Domini Dei tui frustra
quia non erit inpunitus qui super re vana nomen eius
adsumpserit
12 observa diem sabbati ut sanctifices eum
sicut praecepit tibi Dominus Deus tuus
13 sex diebus operaberis et facies omnia opera tua
14 septimus dies sabbati est id est requies Domini Dei tui
non facies in eo quicquam operis tu et filius tuus et filia
servus et ancilla et bos et asinus et omne iumentum tuum
et peregrinus qui est intra portas tuas
ut requiescat servus et ancilla tua sicut et tu
15 memento quod et ipse servieris in Aegypto
et eduxerit te inde Dominus Deus tuus
in manu forti et brachio extento
idcirco praecepit tibi ut observares diem sabbati
16 honora patrem tuum et matrem
sicut praecepit tibi Dominus Deus tuus
ut longo vivas tempore
et bene sit tibi in terra quam Dominus Deus tuus daturus est tibi
17 non occides
18 neque moechaberis
19 furtumque non facies
20 nec loqueris contra proximum tuum falsum testimonium
21 non concupisces uxorem proximi tui
non domum non agrum non servum non ancillam
non bovem non asinum et universa quae illius sunt
22 haec verba locutus est Dominus ad omnem multitudinem vestram in monte
de medio ignis et nubis et caliginis voce magna
nihil addens amplius
et scripsit ea in duabus tabulis lapideis quas tradidit mihi
23 vos autem postquam audistis vocem de medio tenebrarum
et montem ardere vidistis
accessistis ad me omnes principes tribuum et maiores natu atque dixistis
24 ecce ostendit nobis Dominus Deus noster maiestatem et magnitudinem suam
vocem eius audivimus de medio ignis
et probavimus hodie quod loquente Deo cum homine vixerit homo
25 cur ergo morimur et devorabit nos ignis hic maximus
si enim audierimus ultra vocem Domini Dei nostri moriemur
26 quid est omnis caro
ut audiat vocem Dei viventis qui de medio
ignis loquitur sicut nos audivimus et possit vivere
27 tu magis accede et audi cuncta quae dixerit Dominus Deus noster tibi
loquerisque ad nos et nos audientes faciemus ea
28 quod cum audisset Dominus ait ad me
audivi vocem verborum populi huius
quae locuti sunt tibi bene omnia sunt locuti
29 quis det talem eos habere mentem ut timeant me
et custodiant universa mandata mea in omni tempore
ut bene sit eis et filiis eorum in sempiternum
30 vade et dic eis revertimini in tentoria vestra
31 tu vero hic sta mecum
et loquar tibi omnia mandata et caerimonias atque iudicia
quae docebis eos
ut faciant ea in terra quam dabo illis in possessionem
32 custodite igitur et facite quae praecepit Dominus Deus vobis
non declinabitis neque ad dextram neque ad sinistram
33 sed per viam quam praecepit Dominus Deus vester ambulabitis
ut vivatis et bene sit vobis
et protelentur dies in terra possessionis vestrae
1 Edhe Moisiu thërriti gjith’ Israilinë, edhe u tha atyre: Pa dëgjo, o Israil, urdhërimet’ e gjyqetë që po u flas unë juve sot ndër veshë, që t’i xini, edhe të kini kujdes t’i bëni.
2 Zoti Perëndia ynë bëri dhiatë me ne ndë Horeb. 3 Këtë dhiatë nuk’ e bëri Zoti me atërit t’anë, po me ne, me ne të gjithë që (jemi) të gjallë këtu sot. 4 Zoti foli me ne sy ndër sy ndë malt nga mezi i zjarrit, 5 (edhe unë rrinjam nd’ atë kohë ndë mest të Zotit e juve, që t’u dëftonjam fialën’ e Zotit, sepse ishitë frikësuarë nga pun’ e zjarrit, edhe nuk’ u ngjitët ndë malt,) edhe tha:
6 Unë (jam) Zoti Perëndia yt, që të kam nxierrë nga dheu i Misirit, nga shtëpia e shërbesësë.
7 Mos kesh të tierë perëndira, veç meje.
8 Mos bëjsh për vetëhenë tënde idhullë, (as) të shëmbëllyerë ndonjë gjëje (që është) lart ndë qiell, a (që është) poshtë ndë dhet, a (që është) ndër ujërat përposhtë dheut;
9 mos u falesh, as t’u lutesh, sepse unë Zoti Perëndia yt jam Perëndi zëlitar, që u paguanj djemet falet’ e atërëvet, gjer mbë të tretin’ edhe të katrëtinë bres 10 atyreve që më mërzitnjënë; edhe u bënj përdëllim milërave brezash, atyreve që më duanë, edhe ruanjënë porosit’ e mia.
11 Mos marrsh emërin’ e Zotit Perëndisë tënt mbë të kotë, sepse Zoti nukë do të nxierrë pa fal atë që merr emërin’ e atij mbë të kotë.
12 Ruaj ditën’ e savvatësë, për të shënjtëruar’ atë, sikundrë të urdhëroi Zoti Perëndia yt; 13 gjashtë dit puno, edhe bën gjithë punët’ e tua, 14 po e shtata ditë (është) savvat’ e Zotit Perëndisë tënt; (nd’ atë ditë) mos bëjsh asndonjë punë, as ti, as yt-bir, as jot-bilë, as shërbëtori yt, as shërbëtoreja jote, as kau yt, as gomari yt, as ndonjë nga bagëtia jote, as i huaji yt, që është përbrënda dyeret tua, që të prëhetë shërbëtori yt edhe shërbëtoreja jote, posi ti. 15 Edhe kujto, se ke qënë shërbëtuar ndë dhet të Misirit, edhe Zoti Perëndia yt të nxori andej me dorë të fortë e me krah të ndejturë, përandaj Zoti Perëndia yt të urdhëroi të ruajsh ditën’ e savvatësë.
16 Ndero t’ët-atë e t’ët-ëmë, sikundrë t’urdhëroi Zoti Perëndia yt, që të bënesh jetë-gjatë e ditë-bardhë mbi dhet, që të ep Zoti Perëndia yt.
17 Mos vraç.
18 As mos kurvërojsh.
19 As mos viethç.
20 As mos bëjsh deshmi të rreme kundrë të afërmit tënt.
21 As mos dëshërojsh gruan’ e të afërmit tënt, as mos dëshërojsh shtëpin’ e të afërmit tënt, as arën’ e atij, as shërbëtorin’ e atij, as shërbëtoren’ e atij, as kan’ e atij, as gomarin’ e atij, as gjithë ç’ (ësht’) e të afërmit tënt.
22 Këto fialë i foli Zoti gjithë përmbëledhëjesë s’uaj ndë malt, nga mezi i zjarrit, e i resë, e errësirësë dëndurë, me zë të math; edhe (tietërë gjë) nukë shtoi, edhe i shkroi ato mbi dy rrasa të gurta, edhe m’i dha mua.
23 Edhe si dëgjuatë zënë nga mezi i errësirësë, (edhe mali digjej prej zjarrit,) atëherë erthtë tek unë, gjithë të parët’ e faravet tuaja, edhe pleqtë tuaj, 24 edhe thoshitë: Na Zoti Perëndia ynë tek na dëftoi lavdin’ e tij, edhe madhërin’ e tij, edhe dëgjuam zën’ e atij nga mezi i zjarrit, këtë ditë pam se Zoti folëka bashkë me njerinë, edhe (njeriu) rruaka; 25 tashi pra përse të vdesëmë? Sepse do të na diegë ky zjarr i math, ndë dëgjofshim neve edhe më zën’ e Zotit Perëndisë t’ënë, do të vdesëmë. 26 Sepse cili (është) nga gjithë të përmorçimitë, që dëgjoi zën’ e Perëndisë gjallë tuke folë nga mezi i zjarrit, posi neve, edhe rroi? 27 Afronu ti, edhe gjegju gjithë sa tha Zoti Perëndia ynë, edhe ti thuaj-na sa të të thotë Zoti Perëndia ynë, edhe neve do të gjegjemi, edhe do t’i bëjmë.
28 Edhe Zoti dëgjoi zën’ e fialëvet tuaja, kur fliste me mua, edhe Zoti më tha: Dëgjova zën’ e fialëvet kësaj gjëndëje, që të folnë ty; thanë mirë gjithë sa folnë. 29 Makar të kishin’ ata të tillë zëmërë, që të më kishinë frikë, e të ruaninë përherë gjith’ urdhërimet’ e mi, që t’ishinë ditë-bardhë gjithë jetënë, ata edhe djemt’ e atyreve. 30 Shko e thuaj-u atyre: Kthehi ndër tëndat tuaja. 31 Po ti qëndro aty bashkë me mua, edhe do të të them gjithë porositë, e urdhërimetë, e gjyqetë, që do t’u mësonjç atyre, për të bërë nd’ atë dhe që u ap atyre për trashëgim.
32 Do të mbani vesh pra e do të bëni, sikundrë u urdhëroi juve Zoti Perëndia juaj: nukë do të priri mbë të diathtë, a mbë të mëngjërë. 33 Do t’ecëni ndër gjith’ ato udhët që u urdhëroi juve Zoti Perëndia juaj, që të rroni, e të jeni ditë-bardhë e ditë-gjatë nd’ atë dhe që do të trashëgoni.