1 ascendit ergo Moses de campestribus Moab super montem Nebo
in verticem Phasga contra Hiericho
ostenditque ei Dominus omnem terram Galaad usque Dan
2 et universum Nepthalim terramque Ephraim et Manasse
et omnem terram usque ad mare Novissimum
3 et australem partem
et latitudinem campi Hiericho civitatis Palmarum usque Segor
4 dixitque Dominus ad eum
haec est terra pro qua iuravi Abraham Isaac et Iacob dicens
semini tuo dabo eam
vidisti eam oculis tuis et non transibis ad illam
5 mortuusque est ibi Moses servus Domini in terra Moab iubente Domino
6 et sepelivit eum in valle terrae Moab contra Phogor
et non cognovit homo sepulchrum eius usque in praesentem diem
7 Moses centum et viginti annorum erat quando mortuus est
non caligavit oculus eius nec dentes illius moti sunt
8 fleveruntque eum filii Israhel in campestribus Moab triginta diebus
et conpleti sunt dies planctus lugentium Mosen
9 Iosue vero filius Nun repletus est spiritu sapientiae
quia Moses posuit super eum manus suas
et oboedierunt ei filii Israhel
feceruntque sicut praecepit Dominus Mosi
10 et non surrexit propheta ultra in Israhel sicut Moses
quem nosset Dominus facie ad faciem
11 in omnibus signis atque portentis quae misit per eum
ut faceret in terra Aegypti
Pharaoni et omnibus servis eius universaeque terrae illius
12 et cunctam manum robustam
magnaque mirabilia quae fecit Moses coram universo Israhel
EXPLICIT LIBER HELLEADDABARIMID EST DEUTERONOMIUM1 Edhe Moisiu hipi nga fushat’ e Moabit ndë malt të Neboit, ndë majët të Pisgahut, që (është) kundrej Jerihosë. Edhe Zoti i dëfteu atij gjithë dhen’ e Gileadit gjer ndë Dan, 2 edhe gjithë dhen’ e Naftaliut, edhe dhen’ e Efraimit, edhe të Manasehut, edhe gjithë dhen’ e Judhësë, gjer ndë të mbaruarët të detit, 3 edhe mes-ditënë, edhe fushën’ e grykësë Jerihosë, qytetit me drunj hurmash, gjer ndë Zoar.
4 Edhe Zoti i tha atij: Ky ësht’ ay dheu që iu përbetuash’ unë Avraamit, e Isaakut, e Jakovit, tuke thënë: Farësë s’ate do t’ja ap atë; unë të bëra ta shohç me syt’ e tu, po atie s’ke për të shkuarë.
5 Edhe Moisiu vdiq atie, shërbëtori i Zotit, ndë dhet të Moabit, pas fjalësë Zotit. 6 Edhe e kallnë ndë grykët, ndë dhet të Moabit, kundrej Beth-peorit; edhe asndonjë nuk’ e di varrin’ e atij gjer mbë sot.
7 Edhe Moisiu (ish) një qint e njëzet vieç, kur vdiq; nuk’ u errnë syt’ e atij, as nuk’ u vogëlua fuqia e atij.
8 Edhe të bijt’ e Israilit klanë Moisinë ndë fushat të Moabit tri-dhietë dit, edhe u mbaruanë dit e të klarit vajësë Moisiut.
9 Edhe Jisui i biri i Naviut ish plot me frymë diturie, sepse Moisiu kish vënë duart’ e tia mbi atë; edhe i dëgjonin’ atij të bijt’ e Israilit, edhe bëninë si urdhëroi Zoti Moisinë.
10 Edhe nuk’ u ngre më ndë Israilt profit si Moisiu, të cilin e njohu Zoti faqe me faqe 11 ndër gjithë shenjet e çudit, që pat dërguarë Zoti atë të bënte ndë dhet të Egjyftërisë, te Faraoni, e ndër gjithë shërbëtorët e atij, e ndë gjithë dhet t’atij, 12 edhe mbë gjithë dorën’ e fortë, e ndër gjithë punërat’ e çudiçime të mëdhatë, që bëri Moisiu ndër sy të gjith’ Israilit.