1 haec est benedictio qua benedixit Moses homo Dei filiis Israhel ante mortem suam
2 et ait
Dominus de Sina venit et de Seir ortus est nobis
apparuit de monte Pharan et cum eo sanctorum milia
in dextera eius ignea lex
3 dilexit populos
omnes sancti in manu illius sunt
et qui adpropinquant pedibus eius accipient de doctrina illius
4 legem praecepit nobis Moses hereditatem multitudinis Iacob
5 erit apud rectissimum rex
congregatis principibus populi cum tribubus Israhel
6 vivat Ruben et non moriatur et sit parvus in numero
7 haec est Iudae benedictio
audi Domine vocem Iudae et ad populum suum introduc eum
manus eius pugnabunt pro eo
et adiutor illius contra adversarios eius erit
8 Levi quoque ait
perfectio tua et doctrina tua viro sancto tuo
quem probasti in Temptatione et iudicasti ad aquas Contradictionis
9 qui dixit patri suo et matri suae nescio vos
et fratribus suis ignoro illos
et nescierunt filios suos
hii custodierunt eloquium tuum
et pactum tuum servaverunt
10 iudicia tua o Iacob et legem tuam o Israhel
ponent thymiama in furore tuo et holocaustum super altare tuum
11 benedic Domine fortitudini eius et opera manuum illius suscipe
percute dorsa inimicorum eius et qui oderunt eum non consurgant
12 et Beniamin ait amantissimus Domini habitabit confidenter in eo
quasi in thalamo tota die morabitur et inter umeros illius requiescet
13 Ioseph quoque ait de benedictione Domini terra eius
de pomis caeli et rore atque abysso subiacente
14 de pomis fructuum solis ac lunae
15 de vertice antiquorum montium de pomis collium aeternorum
16 et de frugibus terrae et plenitudine eius
benedictio illius qui apparuit in rubo veniat super caput Ioseph
et super verticem nazarei inter fratres suos
17 quasi primogeniti tauri pulchritudo eius
cornua rinocerotis cornua illius
in ipsis ventilabit gentes usque ad terminos terrae
hae sunt multitudines Ephraim et haec milia Manasse
18 et Zabulon ait laetare Zabulon in exitu tuo
et Isachar in tabernaculis tuis
19 populos ad montem vocabunt
ibi immolabunt victimas iustitiae
qui inundationem maris quasi lac sugent
et thesauros absconditos harenarum
20 et Gad ait
benedictus in latitudine Gad quasi leo requievit
cepitque brachium et verticem
21 et vidit principatum suum quod in parte sua doctor esset repositus
qui fuit cum principibus populi
et fecit iustitias Domini et iudicium suum cum Israhel
22 Dan quoque ait Dan catulus leonis fluet largiter de Basan
23 et Nepthalim dixit Nepthalim abundantia perfruetur
et plenus erit benedictione
Domini
mare et meridiem possidebit
24 Aser quoque ait benedictus in filiis Aser
sit placens fratribus suis tinguat in oleo
pedem suum
25 ferrum et aes calciamentum eius
sicut dies iuventutis tuae ita et senectus tua
26 non est alius ut Deus rectissimi
ascensor caeli auxiliator tuus magnificentia eius discurrunt nubes
27 habitaculum eius sursum et subter brachia sempiterna
eiciet a facie tua inimicum dicetque conterere
28 habitabit Israhel confidenter et solus
oculus Iacob in terra frumenti et vini caelique caligabunt rore
29 beatus tu Israhel quis similis tui popule qui salvaris
in Domino scutum auxilii tui et gladius gloriae tuae
negabunt te inimici tui et tu eorum colla calcabis
1 Edhe ky ësht’ ay bekimi që bekoi Moisiu, njeriu i Perëndisë, të bijt’ e Israilit përpara vdekëjesë tij,
2 edhe tha: Zoti erdhi nga Sinai, edhe u duk ndër ata nga Seiri. Ndriti nga mali i Paranit, edhe erdhi bashkë me dhietë milë shënjtorë. Nga e diathta e atij dolli zjarr nomi për ata.
3 Po, deshi gjëndëjenë. Ndënë dorët tënde janë gjithë shënjtorët’ e atij, edhe rrininë ndër këmbët tua, që të mirrinë fjalët’ e tua.
4 Moisiu na urdhëroi për nom trashëgimin’ e përmbëledhëjesë Jakovit.
5 Edhe ishte mbëret ndë Jeshurun, kur u mbëlothnë të parët’ e gjëndëjesë bashkë me farat e Israilit.
6 Rroftë Reubeni, e mos vdektë, edhe qoft’ e shumë gjëndëja e atij.
7 Edhe ky është (bekimi) i Judhësë, edhe tha: Dëgjo, o Zot, zën’ e Judhësë, edhe bier-e ndë gjëndëjet t’atij; duart’ e atij qofshinë mjaft për atë, edhe ndih-i kundrë arëmiqet atij.
8 Edhe për Levinë tha: Thummimet’ e tua edhe Urimet’ e tua qofshinë bashkë me njerinë tënt të shënjtëruarinë, të cilit i sgjodhe zemrënë ndë Masah, (edhe me) atë u hëngre me fjalë ndër ujërat të Meribahësë,
9 i cili i tha t’et e s’ëmësë: Nuk’ e pashë, edhe i cili mohoi të vëllezëritë, as nukë njohu të bijtë, sepse ruajtnë fjalënë tënde, edhe mbajtnë dhiatënë tënde.
10 Do t’i mësonjënë Jakovit gjyqet’ e tu, edhe nominë tënt Israilit; do të vënë thimiamë përpara teje, edhe kurbane të diegura-gjithë mbi theroret tënde.
11 Beko, o Zot, tufat’ e ushtëris’ atij, edhe prit punët’ e duaret atij, thyej mezin’ e atyre që ngrenë krye kundrë atij, edhe atyre që mërzitnjën’ atë, kaqë sa të mos ngrihenë më.
12 Për Veniamininë tha: I dashuri i Zotit do të rrijë me siguri afër’ atij, (Zoti) do ta mbulonjë gjithë dit, edhe do të prëhetë ndë mest ndë krahavet tij.
13 Edhe për Josifnë tha: Qoftë bekuarë prej Zotit dheu i atij, nga dhuratat’ e qiellit të paçëmuaratë, nga vesa, e nga thellësira që gjëndetë poshtë,
14 edhe nga pemët’ e diellit të paçëmuaratë, e nga dhuratat’ e hënësë të paçëmuaratë,
15 e nga të mirat’ e sgjedhura të bieshkavet vietëra, e nga të mirat’ e paçëmuara të malevet përjetëshim,
16 e nga të mirat’ e paçëmuara të dheut, e nga të mbushurit’ e atij; edhe pëlqimi i atij që u duk ndë ferrët arthtë mbi kryet të Josifit, edhe mbi majët të sgjedhurit vëllezëret tij.
17 Lavdia e atij (qoftë posi) e demit atij që ka lindurë përpara, edhe brinjt’ e atij posi brinjt’ e vetëm-bririt; me ata do t’u bierë me brinj kombavet gjer mb’ anët të dheut; edhe ato (janë) të dhietë milët’ e Efraimit, edhe ato janë të një milët’ e Manasehut.
18 Edhe për Zebulluninë tha: Gëzohu, o Zebullun, ndë të dalët tënt; edhe (ti), o Isahar, ndër tëndat tua.
19 Do të thërrasënë gjëndëjetë ndë malt, atie do të bënjënë kurbane dëreitërie, sepse do të thithënë të plotën’ e detit, edhe thesarët’ e fshehurë të rërësë.
20 Edhe për Gadhinë tha: (Qoftë) bekuar’ ay që sgjeron Gadhë, rri posi leon, edhe çqyenë krah e krye.
21 Edhe proi për vetëhen’ e tij piesën’ e parë, sepse atie ish ruajturë piesa e nom-vënësit; edhe erdhi me të parët’ e gjëndëjesë, lau dëreitërin’ e Zotit edhe gjyqet’ e atij bashkë me Israilinë.
22 Edhe për Daninë tha: Dani (është) këlysh leoni: do të këcenjë nga Bashana.
23 Edhe për Naftalinë tha: O Naftaliu i nginjurë me pëlqim, e i mbushurë me bekimin’ e Zotit, trashëgo anën’ e të perënduarit e të mes-ditësë.
24 Edhe për Asherinë tha: Qoftë bekuarë nga djemtë Asheri, qoft’ i priturë ndër vëllezërit, edhe le të ngjyenjë këmbën’ e tij ndë val.
25 Këpucët’ e tua (qofshinë) hekur’ e rame, edhe fuqia jote posi dit e tua.
26 Asndonjë nuk’ (është) si Perëndia i Jeshurunit, i cili sbret mbi qiejet për ndihmënë tënde, edhe me gjithë madhërin’ e atij mbi qëndresët.
27 Perëndia i përjetëshim është mbulesë, edhe krahat’ e përjetëshim (janë) mpshtetëje. Edhe do të përzërë arëmikunë përpara teje, edhe do të thotë: Prish-e.
28 Atëherë Israili do të rrijë vetëmë ndë siguri, syri i Jakovit (do të jetë) mbë dhe gruri e vere, edhe qiejet’ e atij do të pikonjënë vesë.
29 Lumthi ti, o Israil. Kush është si ti, o gjëndëje e shpëtuarë nga Zoti, i cili është mburonja e ndihmësë s’ate, edhe kordha e madhërisë s’ate! Edhe arëmiqt’ e tu do t’unjënë kryetë ndënë ty, edhe ti do të shkelsh mbi qafët t’atyre.