1 si fuerit causa inter aliquos et interpellaverint iudices
quem iustum esse perspexerint illi iustitiae palmam
dabunt
quem impium condemnabunt impietatis
2 sin autem eum qui peccavit dignum viderint plagis
prosternent et coram se facient verberari
pro mensura peccati erit et plagarum modus
3 ita dumtaxat ut quadragenarium numerum non excedant
ne foede laceratus ante oculos tuos abeat frater tuus
4 non ligabis os bovis terentis in area fruges tuas
5 quando habitaverint fratres simul
et unus ex eis absque liberis mortuus fuerit
uxor defuncti non nubet alteri
sed accipiet eam frater eius et suscitabit semen fratris sui
6 et primogenitum ex ea filium nomine illius appellabit
ut non deleatur nomen eius ex Israhel
7 sin autem noluerit accipere uxorem fratris sui quae ei lege debetur
perget mulier ad portam civitatis
et interpellabit maiores natu dicetque
non vult frater viri mei suscitare nomen fratris sui in
Israhel
nec me in coniugium sumere
8 statimque accersiri eum facient et interrogabunt
si responderit nolo eam uxorem accipere
9 accedet mulier ad eum coram senioribus
et tollet calciamentum de pede eius
spuetque in faciem illius et dicet
sic fit homini qui non aedificat domum
fratris sui
10 et vocabitur nomen illius in Israhel domus Disculciati
11 si habuerint inter se iurgium viri
et unus contra alterum rixari coeperit
volensque uxor alterius eruere virum suum de manu fortioris
miserit manum et adprehenderit verenda eius
12 abscides manum illius nec flecteris super eam ulla misericordia
13 non habebis in sacculo diversa pondera maius et minus
14 nec erit in domo tua modius maior et minor
15 pondus habebis iustum et verum
et modius aequalis et verus erit tibi
ut multo vivas tempore super terram
quam Dominus Deus tuus dederit tibi
16 abominatur enim Dominus eum qui facit haec
et aversatur omnem iniustitiam
17 memento quae fecerit tibi Amalech in via
quando egrediebaris ex Aegypto
18 quomodo occurrerit tibi
et extremos agminis tui qui lassi residebant ceciderit
quando tu eras fame et labore confectus
et non timuerit Deum
19 cum ergo Dominus Deus tuus dederit tibi requiem
et subiecerit cunctas per circuitum nationes
in terra quam tibi pollicitus est
delebis nomen eius sub caelo cave ne obliviscaris
1 Ndë gjaftë ndonjë të ndarë ndë mest të njerëzet, edhe të vinjënë mbë gjyq, e t’i gjukonjënë, atëherë të nxierrënë të dërejtë të dërejtinë, edhe të dënonjënë faltorinë. 2 Edhe faltori ndë është për të rrahurë, gjukatësi të urdhëronjë ta venë poshtë, edhe t’i bienë me ca shqepë përpara atij pas falit atij. 3 Dyzet shqepë munt t’i bierë atij, jo më tepërë, mbase, shton t’i bierë atij më tepërë se këto me shumë frushkullimë, duketë yt-vëlla i ndyrë ndër syt të tu.
4 Mos i mbëçelsh golënë kaut kur shin.
5 Ndë ndenjshinë bashkë vëllezër, edhe të vdesë njëri nga ata, e të mos ketë djem, gruaja e të vdekurit të mos martonetë me të huajë: i vëllai burrit asaj të hynjë te ajo, edhe ta marrë atë për grua, edhe t’i lanjë asaj detyrën’ e kunatit. 6 Edhe diali i parë që të lintnjë të kluhetë mb’ emërit të vëllait vdekurë, edhe të mos shuhet’ emëri i atij nga Israili. 7 Po ndë mos i pëlqeftë njeriut të marrë gruan’ e të vëllait, atëherë gruaja e të vëllait le të vejë ndë derë te pleqtë, e le të thotë: I vëllai burrit t’im s’do të ngrerë emërin’ e të vëllait ndë Israil, s’do të më lanjë detyrën’ e kunatit. 8 Atëherë pleqt’ e qytetit atij, të thërrasën’ atë, e t’i flasënë; edhe ay ndë qëndroftë, e të thotë: S’ më pëlqen ta marr, 9 atëherë gruaja e të vëllait të vinjë te ay përpara pleqet, edhe të sgjithnjë shollëzën’ e atij prej këmbës’ atij, edhe ta mpshtynjë ndër sy, edhe të përgjegjet’ e t’i thotë: Kështu do t’i bënet’ atij njeriu, që s’do të ndërtonjë shtëpin’ e të vëllat. 10 Edhe emëri i atij do të kluhetë ndë Israil: Shtëpia e atij që ka sgjidhurë shollëzënë.
11 Ndë qoftë se zihenë njerës shoq me shoq, edhe gruaja e njërit afronetë për të shpëtuarë burrin’ e saj nga dora e atij që e rreh, edhe të ndenjë dorën’ e saj, e ta zërë nga mboletë, 12 atëherë t’i preç dorën’ asaj, mos të kursenetë syri.
13 Të mos kesh ndë thest tënt ç’do duar zigjesh, të math e të vogëlë. 14 Të mos kesh ndë shtëpit tënde ç’do duar masash, të madhe e të vogëlë. 15 Të kesh ziq të vërtetë e të dërejtë, që të shumohenë dit’ e tua mb’ atë dhe që t’ ep Zoti Perëndia yt. 16 Sepse gjith’ ata që bënjënë këto, gjith’ ata që bënjënë pa udhë, janë të ndyrë te Zoti Perëndia yt.
17 Kujtohu se ç’të bëri Amaliku mb’ udhë, si dualltë nga Egjyftëria: 18 me ç’mëndyrë të dolli kundrë mb’ udhë, edhe të preu njerëzit’ e prapsëm, gjith’ ata të pafuqishëmitë që ishinë prapa teje, kur ishje lodhur’ e këputurë, edhe s’pat frikë Perëndinë. 19 Përandaj Zoti Perëndia yt si të dha të prëjturë nga të gjith’ arëmiqt’ e tu rreth e rrotullë, nd’ atë dhe që t’ ep Zoti Perëndia yt për trashëgim që ta trashëgonjç, atëherë të shuajsh emërin’ e Amalikut përposhtë qiellit: të mos harrojsh.