1 si acceperit homo uxorem et habuerit eam
et non invenerit gratiam ante oculos eius propter aliquam foeditatem
scribet libellum repudii et dabit in manu illius
et dimittet eam de domo sua
2 cumque egressa alterum maritum duxerit
3 et ille quoque oderit eam dederitque ei libellum repudii
et dimiserit de domo sua vel certe mortuus fuerit
4 non poterit prior maritus recipere eam in uxorem
quia polluta est et abominabilis facta est coram Domino
ne peccare facias terram tuam
quam Dominus Deus tuus tibi tradiderit
possidendam
5 cum acceperit homo nuper uxorem
non procedet ad bellum
nec ei quippiam necessitatis iniungetur publicae
sed vacabit absque culpa domui suae
ut uno anno laetetur cum uxore sua
6 non accipies loco pignoris inferiorem et superiorem molam
quia animam suam adposuit tibi
7 si deprehensus fuerit homo sollicitans fratrem suum de filiis Israhel
et vendito eo accipiens pretium
interficietur et auferes malum de medio tui
8 observa diligenter ne incurras in plagam leprae
sed facies quaecumque docuerint te sacerdotes levitici
generis
iuxta id quod praecepi eis et imple sollicite
9 mementote quae fecerit Dominus Deus vester Mariae in via
cum egrederemini de Aegypto
10 cum repetes a proximo tuo rem aliquam quam debet tibi
non ingredieris domum eius ut pignus auferas
11 sed stabis foris et ille tibi proferet quod
habuerit
12 sin autem pauper est non pernoctabit apud te pignus
13 sed statim reddes ei ante solis occasum
ut dormiens in vestimento suo benedicat tibi
et habeas iustitiam coram Domino Deo tuo
14 non negabis mercedem indigentis et pauperis fratris tui
sive advenae qui tecum moratur in terra et intra portas tuas est
15 sed eadem die reddes ei pretium laboris sui ante solis occasum
quia pauper est et ex eo sustentat animam suam
ne clamet contra te ad Dominum et reputetur tibi in peccatum
16 non occidentur patres pro filiis nec filii pro patribus
sed unusquisque pro suo peccato morietur
17 non pervertes iudicium advenae et pupilli
nec auferes pignoris loco viduae vestimentum
18 memento quod servieris in Aegypto
et eruerit te Dominus Deus tuus inde
idcirco praecipio tibi ut facias hanc rem
19 quando messueris segetem in agro tuo
et oblitus manipulum reliqueris
non reverteris ut tollas eum
sed advenam et pupillum et viduam auferre patieris
ut benedicat tibi Dominus Deus tuus in omni opere manuum
tuarum
20 si fruges colliges olivarum
quicquid remanserit in arboribus non reverteris ut colligas
sed relinques advenae pupillo ac viduae
21 si vindemiaveris vineam tuam non colliges remanentes racemos
sed cedent in usus advenae pupilli ac viduae
22 memento quod et tu servieris in Aegypto
et idcirco praecipiam tibi ut facias hanc rem
1 Kur të marrë ndonjë njeri grua, edhe të martonetë, edhe të koditnjë të mos i duket’ e hieshëme ndër syt t’ atij, sepse gjeti tek ajo ndonjë gjë të shëmtuarë, atëherë le t’i shkruanjë asaj kartë ndarëje, edhe le t’ja apë ndë dorë, edhe le ta dëbonjë nga shtëpia e tij. 2 Edhe ajo si të ikënjë nga shtëpia e atij, munt të venjë e të martonetë me tietërë burr. 3 Edhe ndë e mërzittë atë i dyti burr, e t’i shkruanjë asaj kartë ndarëje, e t’ja apë ndë dorë, edhe ta dëbonjë atë nga shtëpia e tij, a ndë vdektë burri i dytë, që e pat marrë për grua, 4 i pari burri i asaj që e pat lëshuarë s’munt ta marrë atë prap për grua, passi u pëgë, sepse ësht’ e ndyrë përpara Zotit; edhe të mos biesh fal mb’ atë dhe, që po t’ep Zoti Perëndia yt për të trashëguarë.
5 Ndë pastë marrë grua ndonjë njeri rishtazi, të mos dalë ndë luftë, edhe të mos i ngarkonetë gjë atij, po të jet’ i lirë ndë shtëpi të tij një vit, edhe të gëzonjë gruan’ e tij që mori.
6 Të mos marrë ndonjë (njeri) për penk gur mulliri, as të siprëminë as të poshtrinë, sepse merr jetë për penk.
7 Ndë u zëntë ndonjë (njeri) tuke viedhë ndonjë vetë nga të vëllezërit’ e tij prej së bijsh Israilit, edhe ta skllavosë atë e ta shesnjë, atëherë ky viedhësi të vritetë; edhe të shuajsh të keqenë nga mezi yt.
8 Kij kujdes plagësë krromësë, të ruajsh me kujdes, e të bënjç gjithë sa të mësonjënë priftëritë Levitëtë, sikundrë i urdhërova ata, të kini kujdes të bëni. 9 Kujtohu ç’i bëri Mariamësë Zoti Perëndia yt mb’ udhë, si dualltë nga Egjyftëria.
10 Kur t’i huajsh ndonjë gjë t’afërmit tënt, të mos hynjç ndë shtëpit t’atij për të marrë pengun’ e atij; 11 të qëndrojsh jashtë, edhe ay njeriu që i huan do të bierë ty pengunë. 12 Edhe njeriu ndë ësht’ i vobegëtë, të mos fleç me pengun’ e atij; 13 me të vërtesë t’ja apsh pengunë mbë të perënduarët të diellit, edhe të flerë ndë rrobët të tij, edhe do të bekonjë, edhe do të jetë dëreitëri për ty përpara Zotit Perëndisë tënt.
14 Të mos ja bëjsh paudhë punëtorit, të vobegut e të nevolëshëmit, nga t’ët-vëllezër, a nga të huajët’ e tu ndë dhet tënt, përbrënda dyeret tua. 15 Atë ditë t’i apsh pagën’ atij, pa perënduarë dielli mb’ atë, sepse ësht’ i vobek, edhe ka shpëresënë mb’ atë, që të mos i klëthasë Zotit kundrë teje, e të zihetë për fal.
16 Atëritë të mos vritenë për djemt, as djemtë të mos vritenë për atërit, i si cili të vritetë për falin’ e tij. 17 Mos ja bëjsh shtrëmbëtë të huajit, të varfërit, as mos marrsh rrobën’ e së vesë për penk, 18 po të kujtonesh se ke qënë shërbëtuar ndë Egjyftëri, edhe Zoti Perëndia yt të shpërbleu së atejmi, përandaj unë po të urdhëronj të bënjç këtë punë.
19 Kur të korrsh të korrëtë t’at nd’ arët tënde, edhe të harronjç ndonjë dorëzë nd’ arët, të mos kthenesh ta marrsh: le të jetë për të huajinë, e për të varfërinë, e për të venë, që të të bekonjë Zoti Perëndia yt ndër gjithë punët të duaret tua. 20 Si të shkunç ullinjtë, të mos përkoqsh përsëri degatë: le të jetë për të huajinë, e për të varfërinë, e për të venë. 21 Si të vielç vëreshtinë tënt, mos e përkoqsh përsëri: le të jetë për të huajinë, e për të varfërinë, e për të venë.
22 Edhe të kujtonesh se ke qënë shërbëtuar ndë dhet të Egjyftërisë, përandaj unë po të urdhëronj të bënjç këtë punë.