1 cum disperderit Dominus Deus tuus gentes
quarum tibi traditurus est terram
et possederis eam habitaverisque in urbibus eius et in aedibus
2 tres civitates separabis tibi in medio terrae
quam Dominus Deus tuus dabit tibi in possessionem
3 sternens diligenter viam
et in tres aequaliter partes totam terrae tuae provinciam divides
ut habeat e vicino qui propter homicidium profugus est
quo possit evadere
4 haec erit lex homicidae fugientis cuius vita servanda est
qui percusserit proximum suum nesciens
et qui heri et nudius tertius nullum contra eum habuisse odium conprobatur
5 sed abisse simpliciter cum eo
in silvam ad ligna caedenda
et in succisione lignorum securis fugerit manu
ferrumque lapsum de manubrio amicum eius percusserit et occiderit
hic ad unam supradictarum urbium confugiet et vivet
6 ne forsitan proximus eius cuius effusus est sanguis
dolore stimulatus persequatur
et adprehendat eum si longior via fuerit
et percutiat animam eius qui non est reus mortis
quia nullum contra eum qui occisus est odium prius habuisse monstratur
7 idcirco praecipio tibi ut tres civitates aequalis inter se
spatii dividas
8 cum autem dilataverit Dominus Deus tuus terminos tuos
sicut iuravit patribus tuis
et dederit tibi cunctam terram quam eis pollicitus est
9 si tamen custodieris mandata eius
et feceris quae hodie praecipio tibi
ut diligas Dominum Deum tuum
et ambules in viis eius omni tempore
addes tibi tres alias civitates
et supradictarum trium urbium numerum duplicabis
10 ut non effundatur sanguis innoxius
in medio terrae quam Dominus Deus tuus dabit tibi possidendam
nec sis sanguinis reus
11 si quis autem odio habens proximum suum
insidiatus fuerit vitae eius
surgensque percusserit illum et mortuus fuerit
fugeritque ad unam de supradictis urbibus
12 mittent seniores civitatis illius
et arripient eum de loco effugii
tradentque in manu proximi cuius sanguis effusus est
et morietur
13 nec misereberis eius
et auferes innoxium sanguinem de Israhel ut bene sit tibi
14 non adsumes et transferes terminos proximi tui
quos fixerunt priores in possessione tua
quam Dominus Deus tuus dabit tibi in terra
quam acceperis possidendam
15 non stabit testis unus contra aliquem
quicquid illud peccati et facinoris fuerit
sed in ore duorum aut trium testium stabit omne verbum
16 si steterit testis mendax contra hominem
accusans eum praevaricationis
17 stabunt ambo quorum causa est ante Dominum
in conspectu sacerdotum et iudicum qui fuerint in diebus
illis
18 cumque diligentissime perscrutantes
invenerint falsum testem dixisse contra fratrem suum mendacium
19 reddent ei sicut fratri suo facere cogitavit
et auferes malum de medio tui
20 ut audientes ceteri timorem habeant
et nequaquam talia audeant facere
21 non misereberis eius sed animam pro anima
oculum pro oculo dentem pro dente
manum pro manu pedem pro pede exiges
1 Zoti Perëndia yt si të shuanjë ata kombatë, që t’ep Zoti Perëndia yt dhen’ e atyreve, edhe të trashëgojsh ata, e të rrish ndër qytetet t’atyreve, e ndër shtëpit t’atyreve,
2 të ndajsh tre qytete për vetëhenë tënde ndë mest të dheut tënt, që t’ep Zoti Perëndia yt ta trashëgojsh.
3 Të bëjsh gati udhënë për vetëhenë tënde, edhe të ndajsh trishë sinoret’ e dheut tënt, që t’ep Zoti Perëndia yt ta trashëgojsh, për të ikur’ atie ç’do gjakëtuar.
4 Edhe ky është zakoni për gjakëtorinë, që ikën atie për të rruarë: Kush t’i bierë t’afërmit tij padashurë, të cilinë nuk’ e mërzitte përpara,
5 posi ay që vete bashkë me të afërmin’ e tij ndë pyll për të prerë dru, edhe, kur të siellë dorënë t’i bierë me sopatënë për të prerë drurinë, të dalë hekuri nga druja, e të koditnjë t’afërmin’ e tij, edhe ay të vdesë, ky të ikënjë mbë ndonjërinë nga ata qytete, edhe të rronjë; 6 mbase ndiek ndonjëherë gjakëtorinë shpagë-marrësi i gjakut, kur është dhezë zëmëra e atij, edhe e harrin, (ndë qëntë udha e largë) edhe e vret atë, ndonëse nuk është për të vrarë, sepse nuk’ e merzitte atë më përpara. 7 Përandaj unë po të urdhëronj, e po të them: Të ndajsh tre qytete për vetëhenë tënde.
8 Edhe Zoti Perëndia yt ndë sgjëroftë sinoret’ e tu, sikundrë u u përbetua atëret tu, edhe të t’epë gjith’ atë dhe, që u zotua t’ua apë atëret tu,
9 ndë ruajç gjithë këto porosi, që të bëjsh ato që po të urdhëronj unë sot, të duash Zotinë Perëndinë tënt, edhe të ecënjç përherë ndër udhët t’atij, atëherë të shtojsh për vetëhenë tënde edhe tre qytete ndër ata të tre,
10 që të mos derdhetë gjak i pafal ndë mest të dheut tënt, që t’ep Zoti Perëndia yt për trashëgim, edhe të mbesë gjaku mbi ty.
11 Po ndë i pastë ndonjë mëri të afërmit tij, edhe të përgjonjë atë, e të suletë mbi atë, e t’i bierë atij, e të vdesë, edhe të ikënjë mbë ndonjërinë nga këta qytete, 12 atëherë të dërgonjënë pleqt’ e qytetit atij, e ta marrënë së atejmi, edhe ta apënë ndë dorë të shpagë-marrësit gjakut, që të vritetë. 13 Syri yt mos e kursenjë atë, po të shuajsh nga Israili gjak të pafal, që të jesh ditë-bardhë.
14 Mos luajsh vëndit kufinjt’ e t’afërmit tënt, që kanë vënë atërit’ e tu mbë trashëgimt tënt, që do të trashëgojsh nd’ atë dhe që t’ep Zoti Perëndia yt për të trashëguar’ atë.
15 Një deshmitar (vetëmë) të mos dalë kundrë ndonjë njeriu, për ç’do panomi, a për ç’do fal, ç’fal të ketë fëlyerë; me golë dy deshmitarëve, a me golë tre deshmitarëve të vërtetonetë (ç’do) fialë.
16 Ndë daltë ndonjë deshmitar i rrem kundrë ndonjë njeriu, për të deshmuarë kundrë atij paudhë, 17 atëherë të dy ata njerëzitë që kanë të ndarë shoq me shoq, të qëndronjënë përpara Zotit, përpara priftëret e gjukatëset që janë ndër ato dit,
18 edhe gjukatësitë të shikonjënë shtrënguarë, edhe na, (ndë ësht’) i rrem deshmitari, edhe deshmoi me të rrem kundrë të vëllait tij,
19 atëherë t’i bëni atij, sikundrë mendoi t’i bënte të vëllait tij, edhe të nxierrsh të keqenë nga mezi yt. 20 Edhe të tierëtë do të dëgjonjënë e do të frikësonenë, edhe nukë do të bënjënë paskëtaj të tillë të keqe ndë mest tënt. 21 Edhe syri yt të mos kursenetë: (t’epetë) jetë ndë vënt të jetësë, sy ndë vënt të syrit, dhëmp ndë vënt të dhëmbit, dorë ndë vënt të dorësë, këmbë ndë vënt të këmbësë.