1 filii estote Domini Dei vestri
non vos incidetis nec facietis calvitium super mortuo
2 quoniam populus sanctus es Domino Deo tuo
et te elegit ut sis ei in populum peculiarem
de cunctis gentibus quae sunt super terram
3 ne comedatis quae inmunda sunt
4 hoc est animal quod comedere debetis bovem et ovem et capram
5 cervum capream bubalum
tragelaphum pygargon orygem camelopardalum
6 omne animal quod in duas partes ungulam findit et ruminat
comedetis
7 de his autem quae ruminant et ungulam non findunt
haec comedere non debetis
camelum leporem choerogyllium
quia ruminant et non dividunt ungulam
inmunda erunt vobis
8 sus quoque quoniam dividit ungulam et non ruminat inmunda erit
carnibus eorum non vescemini
et cadavera non tangetis
9 haec comedetis ex omnibus quae morantur in aquis
quae habent pinnulas et squamas comedite
10 quae absque pinnulis et squamis sunt
ne comedatis quia inmunda sunt
11 omnes aves mundas comedite
12 inmundas ne comedatis aquilam scilicet et grypem et alietum
13 ixon et vulturem ac milvum iuxta genus suum
14 et omne corvini generis
15 strutionem ac noctuam et larum
atque accipitrem iuxta genus suum
16 herodium et cycnum et ibin
17 ac mergulum
porphirionem et nycticoracem
18 onocrotalum et charadrium
singula in genere suo
upupam quoque et vespertilionem
19 et omne quod reptat et pinnulas habet
inmundum erit nec comedetur
20 omne quod mundum est comedite
21 quicquid morticinum est ne vescamini ex eo
peregrino qui intra portas tuas est da ut comedat aut vende ei
quia tu populus sanctus Domini Dei tui es
non coques hedum in lacte matris suae
22 decimam partem separabis de cunctis frugibus tuis
quae nascuntur in terra per annos singulos
23 et comedes in conspectu Domini Dei tui
in loco quem elegerit ut in eo nomen illius invocetur
decimam frumenti tui et vini et olei
et primogenita de armentis et ovibus tuis
ut discas timere Dominum Deum tuum omni tempore
24 cum autem longior fuerit via et locus quem elegerit Dominus Deus tuus
tibique benedixerit nec potueris ad eum haec cuncta portare
25 vendes omnia et in pretium rediges portabisque manu tua
et proficisceris ad locum quem elegerit Dominus Deus tuus
26 et emes ex eadem pecunia quicquid tibi placuerit
sive ex armentis sive ex ovibus
vinum quoque et siceram et omne quod desiderat anima tua
et comedes coram Domino Deo tuo
et epulaberis tu et domus tua
27 et Levita qui intra portas tuas est
cave ne derelinquas eum
quia non habet aliam partem in possessione tua
28 anno tertio separabis aliam decimam
ex omnibus quae nascuntur tibi eo tempore
et repones intra ianuas tuas
29 venietque Levites qui aliam non habet partem nec possessionem tecum
et peregrinus et pupillus ac vidua
qui intra portas tuas sunt
et comedent et saturabuntur ut benedicat tibi Dominus Deus tuus
in cunctis operibus manuum tuarum quae feceris
1 Ju jeni të bijt’ e Zotit Perëndisë tuaj: të mos bëni të prera (mbë kurmt tuaj), as të mos bëni kryetë pa lesh ndë mest të syvet tuaj, për ndonjë të vdekurë. 2 Sepse je gjëndëj’ e shënjtëruarë te Zoti Perëndia yt, edhe të ka sgjedhurë Zoti për gjëndeje të sgjedhurë përmbi gjithë gjëndëjet që janë mbi dhet.
3 Të mos hash asndonjë gjë të ndyrë.
4 Këto janë bagëtitë që keni për të ngrënë: kau, deleja, e dhia, 5 drëri, e kaprualli, e bualli, e dhia e egrë, e pygargu, e kau i egrë, e kamillopardhalla. 6 Edhe ç’do katrë-këmbeje që e ka këmbënë të ndarë, edhe thundrënë ndarë dyshë, (edhe) përtypetë ndë mest të katrë-këmbëjevet, të tilla keni për të ngrënë. 7 Po s’keni për të ngrënë këto që përtypenë për së dyti, a sa kanë thundrënë ndarë dyshë: kamillenë, e lepurinë, e lepurin’ e butë, sepse përtypenë për së dyti, po s’kanë thundrënë të ndarë, këto janë të pëgëra te ju; 8 edhe derrinë, sepse ka thundrënë të ndarë dyshë, po nukë përtypetë për së dyti, ësht’ i pëgërë te ju; të mos hani nga mishi i atyre, as të mos i piqni me gisht mishit cofurë t’atyre.
9 Të hani nga gjith’ ato që gjëndenë ndër ujërat: të hani gjithë sa kanë krahë petëza, 10 po të mos hani gjithë sa nukë kanë krahë e petëza: janë të pëgëra te ju.
11 Të hani ç’do shpes të qëruara. 12 Po këto jan’ ato që s’ kini për të ngrënë: shqipeja, e shqipeja me kurris, e shqipej’ e zezë, 13 e shqipeja gjype, e falkoj, e gjypsi pas dorësë tij, 14 e ç’do korp pas dorësë tij, 15 e struthokamilla, 16 e kukumaçeja, e ivi, e sqifteri pas dorësë tij, e huta, 17 e kukumaçej’ e madhe, e qykni, e pelekani, e çafka, e pata ujëze, 18 e lejleku, e erodhiosi pas dorësë tij, e gjeli i egrë, e lakureqësi. 19 Edhe gjithë shtërpinjtë që flutëronjënë janë të pëgërë te ju: të mos hahenë. 20 Të hani ç’do shpes të qëruarë.
21 Të mos hani ndonjë gjë të cofurë, (t’ja apç atë të huajit që është përbrënda dyeret tua, që t’e hajë, a t’ja sheç ndonjë kombi të huajë), sepse je gjëndëje e shënjtëruarë te Zoti Perëndia yt. Mos pieksh keth ndë klumësht të s’ëmësë.
22 Të apsh fare të dhietën’ e gjithë drithit farësë s’ ate, që të bën ara për vit. 23 Edhe të hash përpara Zotit Perëndisë tënt, nd’ atë vënt që të sgjethnjë për të vënë emërin’ e tij atie, të dhietën’ e grurit tënt, e të verësë s’ate, e të valit tënt, edhe kërthinjat’ e para të lopëvet tua, e të dhënet tua, që të xësh t’i kesh frikë Zotit Perëndisë tënt. 24 Edhe ndë ësht’ udha shumë lark prej teje, kaqë sa të mos munç të biesh ato, (a) ndë është lark vëndi prej teje, që ka sgjedhurë Zoti Perëndia yt për të vënë emërin’ e tij atie, kur të bekoi Zoti Perëndia yt, 25 atëherë t’i bënjç argjënt (ato), e të lithç argjëndinë mbi dorënë tënde, e të veç nd’ atë vënt që ka sgjedhurë Zoti Perëndia yt, 26 edhe t’apsh argjëndinë për ç’do kafshë që dëshëron shpirti yt, për qe, a për dhën, a për verë, a për të pira të forta, a për ç’do kafshë që t’i ketë ënda shpirtit tënt; edhe të hash atie përpara Zotit Perëndisë tënt, edhe të gëzonesh, ti, edhe shtëpia jote, 27 edhe Leviti që është përbrënda dyeret tua; të mos heqsh dorë nga ay, sepse s’ka piesë as trashëgim bashkë me ty.
28 Ndë funt të tretit vit, të biesh gjithë të dhietën’ e drithit tënt t’atij viti, edhe ta vësh përbrënda dyeret tua; 29 edhe Leviti, (sepse s’ka piesë as trashëgim bashkë me ty), e i huaji, e i varfëri, e e veja, që (janë) përbrënda dyeret tua, të vinjënë, e të hanë, e të nginjenë, që të të bekonjë Zoti Perëndia yt ndër gjithë punët’ e dorësë s’ate që punon.