1 postquam autem reversa est ad socrum suam audivit ab ea
filia mi quaeram tibi requiem et providebo ut bene sit tibi
2 Booz iste cuius puellis in agro iuncta es propinquus est noster
et hac nocte aream hordei ventilat
3 lava igitur et unguere et induere cultioribus
vestimentis
ac descende in aream
non te videat homo donec esum potumque finierit
4 quando autem ierit ad dormiendum nota locum in quo dormiat
veniesque et discoperies pallium quo operitur a parte pedum
et proicies te et ibi iacebis
ipse autem dicet tibi quid agere debeas
5 quae respondit quicquid praeceperis faciam
6 descenditque in aream et fecit omnia quae sibi imperaverat socrus
7 cumque comedisset Booz et bibisset et factus esset hilarior
issetque ad dormiendum iuxta acervum manipulorum
venit abscondite et discoperto a pedibus eius pallio se proiecit
8 et ecce nocte iam media expavit homo et conturbatus est
viditque mulierem iacentem ad pedes suos
9 et ait illi quae es
illaque respondit ego sum Ruth ancilla tua
expande pallium tuum super famulam tuam quia propinquus es
10 et ille benedicta inquit es Domino filia
et priorem misericordiam posteriore superasti
quia non es secuta iuvenes pauperes sive divites
11 noli ergo metuere sed quicquid dixeris mihi faciam tibi
scit enim omnis populus qui habitat intra portas urbis meae
mulierem te esse virtutis
12 nec abnuo me propinquum sed est alius me propinquior
13 quiesce hac nocte
et facto mane si te voluerit propinquitatis iure retinere
bene res acta est
sin autem ille noluerit
ego te absque ulla dubitatione suscipiam vivit Dominus
dormi usque mane
14 dormivit itaque ad pedes eius usque ad noctis abscessum
surrexitque antequam homines se cognoscerent mutuo
et dixit Booz cave ne quis noverit quod huc veneris
15 et rursum expande inquit palliolum tuum quo operiris
et tene utraque manu
qua extendente et tenente mensus est sex modios hordei
et posuit super eam
quae portans ingressa est civitatem
16 et venit ad socrum suam
quae dixit ei quid egisti filia
narravitque ei omnia quae sibi fecisset homo
17 et ait
ecce sex modios hordei dedit mihi et ait
nolo vacuam te reverti ad socrum tuam
18 dixitque Noemi expecta filia donec videamus quem res exitum habeat
neque enim cessabit homo nisi conpleverit quod locutus est
Ruta dhe Boazi
1 Naomi, e vjehrra, i tha Rutës: «Bija ime, do të kërkoj për ty një shtëpi të qetë ku të jesh e lumtur. 2 Boazi, me shërbëtoret e të cilit mblodhe kallinj, është i afërmi ynë. Ja, sonte ai do të shijë elbin në lëmë. 3 Lahu, lyhu me erë të mirë, hidh mbulojën dhe shko te lëmi, por mos e lër të të shohë derisa të ketë mbaruar së ngrëni e së piri. 4 Kur të shtrihet, shiko vendin ku fle dhe pastaj shko, zbulo këmbët e tij dhe shtrihu aty. Do të të thotë ai se çfarë duhet të bësh». 5 Ruta iu përgjigj: «Do të bëj gjithçka që më the». 6 Pastaj shkoi në lëmë dhe bëri siç e kishte porositur e vjehrra.
7 Boazi hëngri e piu sa iu kënaq zemra dhe shkoi të shtrihet pranë pirgut të elbit. Fshehurazi shkoi edhe Ruta, ia zbuloi këmbët dhe u shtri. 8 Aty nga mesi i natës, Boazi u drodh në gjumë dhe, kur u kthye në krahun tjetër, pa një grua të shtrirë te këmbët e tij. 9 Ai e pyeti: «Kush je ti?». Ajo iu përgjigj: «Jam unë, Ruta, shërbëtorja jote. Shtrije mbulesën mbi shërbëtoren tënde, sepse ti ke të drejtën të kujdesesh për mua». 10 Atëherë Boazi i tha: «Të bekoftë Zoti, bija ime, sepse tani ke treguar mirësi edhe më të madhe se më parë, duke mos shkuar pas djemve të rinj, të varfër a të pasur. 11 Prandaj, mos ki frikë, bija ime. Do t'i bëj të gjitha ato që thua, sepse të gjithë njerëzit e qytetit tim e dinë se ti je një grua e virtytshme. 12 Është e vërtetë që unë jam një nga të afërmit që ka të drejtën të kujdeset për ty, por është edhe një tjetër, më i afërt se unë. 13 Sonte rri këtu. Nëse në mëngjes ai merr përsipër të kujdeset për ty, mirë; le të kujdeset ai për ty. Nëse ai nuk do të dojë të kujdeset për ty, atëherë pasha Zotin do të kujdesem unë. Shtrihu e fli deri në mëngjes». 14 Ruta u shtri për të fjetur te këmbët e Boazit deri në mëngjes dhe u ngrit para se ta dallonte njeri, sepse Boazi i kishte thënë që të mos e merrte vesh njeri se Ruta kishte shkuar në lëmë. 15 Boazi i tha: «Hiqe shallin që ke veshur dhe mbaje!». Ruta e mbajti dhe Boazi i hodhi gjashtë masa elbi. Pastaj ia hodhi mbi supe dhe u kthye në qytet. 16 Kur Ruta u kthye tek e vjehrra, ajo i tha: «Si shkoi, bija ime?». Atëherë Ruta i tregoi gjithçka që kishte bërë Boazi për të 17 dhe shtoi: «Më dha edhe këto gjashtë masa elbi e më tha: “Mos u kthe duarzbrazur te vjehrra jote”». 18 Naomi i tha: «Qëndro këtu, bija ime, derisa të marrësh vesh sesi do të shkojë kjo punë. Boazi nuk do të rrijë pa e mbaruar sot këtë gjë».