1 quid ergo dicemus invenisse Abraham
patrem nostrum secundum carnem
2 si enim Abraham ex operibus iustificatus est
habet gloriam sed non apud Deum
3 quid enim scriptura dicit
credidit Abraham Deo et reputatum est illi ad iustitiam
4 ei autem qui operatur
merces non inputatur secundum gratiam sed secundum debitum
5 ei vero qui non operatur
credenti autem in eum qui iustificat impium
reputatur fides eius ad iustitiam
6 sicut et David dicit beatitudinem hominis
cui Deus accepto fert iustitiam sine operibus
7 beati quorum remissae sunt iniquitates
et quorum tecta sunt peccata
8 beatus vir cui non inputabit Dominus peccatum
9 beatitudo ergo haec in circumcisione
an etiam in praeputio
dicimus enim quia reputata est Abrahae fides ad iustitiam
10 quomodo ergo reputata est in circumcisione an in praeputio
non in circumcisione sed in praeputio
11 et signum accepit circumcisionis
signaculum iustitiae fidei quae est in praeputio
ut sit pater omnium credentium per praeputium
ut reputetur et illis ad iustitiam
12 et sit pater circumcisionis
non his tantum qui sunt ex circumcisione
sed et his qui sectantur vestigia quae est in praeputio fidei
patris nostri Abrahae
13 non enim per legem promissio Abrahae aut semini eius
ut heres esset mundi
sed per iustitiam fidei
14 si enim qui ex lege heredes sunt
exinanita est fides abolita est promissio
15 lex enim iram operatur
ubi enim non est lex nec praevaricatio
16 ideo ex fide ut secundum gratiam
ut firma sit promissio omni semini
non ei qui ex lege est solum
sed et ei qui ex fide est Abrahae
qui est pater omnium nostrum
17 sicut scriptum est quia patrem multarum gentium posui te
ante Deum cui credidit qui vivificat mortuos
et vocat quae non sunt tamquam ea quae sunt
18 qui contra spem in spem credidit
ut fieret pater multarum gentium
secundum quod dictum est sic erit semen tuum
19 et non infirmatus fide
consideravit corpus suum emortuum
cum fere centum annorum esset
et emortuam vulvam Sarrae
20 in repromissione etiam Dei non haesitavit diffidentia
sed confortatus est fide dans gloriam Deo
21 plenissime sciens quia quaecumque promisit potens est et facere
22 ideo et reputatum est illi ad iustitiam
23 non est autem scriptum tantum propter ipsum
quia reputatum est illi
24 sed et propter nos quibus reputabitur
credentibus in eum qui suscitavit Iesum Dominum nostrum a mortuis
25 qui traditus est propter delicta nostra
et resurrexit propter iustificationem nostram
Shembulli i Abrahamit
1 Ç'të themi, pra, për Abrahamin, stërgjyshin tonë? Çfarë fitoi ai si njeri? 2 Nëse Abrahami do të ishte bërë i drejtë falë veprave, atëherë ai do të kishte pse të mburrej, por jo para Perëndisë. 3 Çfarë thotë Shkrimi? Abrahami i besoi Perëndisë dhe falë besimit Perëndia e bëri të drejtë.
4 Shpërblimi që i jepet punëtorit nuk është dhuratë, por është detyrim. 5 Ndërsa ai që nuk ka vepra, por i beson Perëndisë që bën të drejtë mëkatarin, për shkak të besimit, bëhet i drejtë. 6 Po ashtu edhe Davidi e quan të lum njeriun që Perëndia e bën të drejtë pa vepra:
7 lum ata të cilëve
u janë falur paudhësitë
e u janë fshirë mëkatet!
8 Lum njeriu, të cilit Zoti
nuk do t'ia llogarisë mëkatin!
9 A vlen kjo lumni vetëm për të rrethprerët apo edhe për të parrethprerët? Ne sapo thamë: falë besimit Perëndia e bëri të drejtë Abrahamin. 10 Po kur e bëri të drejtë? Kur ishte i rrethprerë apo kur ishte i parrethprerë? Jo kur ishte i rrethprerë, por kur ishte i parrethprerë.
11 Abrahami e mori shenjën e rrethprerjes si vulë që tregonte se ishte bërë i drejtë përmes besimit kur ishte ende i parrethprerë. Kështu, ai u bë ati i të gjithë atyre që besojnë në Perëndinë pa u rrethprerë, në mënyrë që Perëndia t'i bëjë të drejtë për shkak të besimit. 12 Ai u bë edhe ati i atyre të rrethprerëve që nuk janë vetëm të rrethprerë, por që edhe ecin në gjurmët e besimit që kishte ati ynë, Abrahami, para se të rrethpritej.
Premtimi përmes besimit
13 Perëndia i premtoi Abrahamit dhe pasardhësve të tij se Abrahami do të trashëgonte botën jo përmes bindjes ndaj ligjit, por përmes besimit që e bëri atë të drejtë. 14 Nëse ata që i binden ligjit do të bëheshin trashëgimtarë të premtimit, atëherë besimi do të ishte i kotë dhe premtimi nuk do të kishte më vlerë.
15 Sepse ligji sjell zemërimin e Perëndisë, por ku nuk ka ligj, nuk ka as shkelje të ligjit. 16 Prandaj, premtimi përmbushet prej besimit, që të jetë nga hiri i Perëndisë dhe të jetë i sigurt për të gjithë pasardhësit e Abrahamit, jo vetëm për ata që e zbatojnë ligjin, por edhe për ata që besojnë si Abrahami. Ai është ati i ne të gjithëve, 17 sikurse është shkruar: të kam bërë atë të shumë kombeve. Ai është ati ynë para Perëndisë të cilit i besoi, Perëndisë që u jep jetë të vdekurve dhe që me anë të fjalës së tij krijoi gjithçka që nuk kishte qenë më parë.
18 Kundër çdo shprese, Abrahami besoi me shpresë se do të bëhej atë i shumë kombeve, sipas asaj që ishte thënë: kështu do të jenë pasardhësit e tu. 19 Abrahamit nuk iu dobësua besimi edhe kur ishte rreth njëqind vjeç dhe kuptoi se trupi i tij dhe i Sarës ishin pothuaj të vdekur e nuk mund të lindnin fëmijë. 20 Ai nuk e humbi besimin e nuk dyshoi në premtimin e Perëndisë, por u forcua prej besimit dhe i dha lavdi Perëndisë.
21 Ai ishte plotësisht i bindur se Perëndia ishte në gjendje të bënte gjithçka kishte premtuar. 22 Prandaj, falë besimit, Perëndia e bëri të drejtë. 23 Fjalët «u bë i drejtë» nuk u shkruan vetëm për të, 24 por edhe për ne. Të drejtë do të na bëjë edhe ne që i besojmë atij që e ngjalli Zotin tonë Jezu prej të vdekurve. 25 Ai iu dorëzua vdekjes për shkak të paudhësive tona dhe u ngjall që ne të bëhemi të drejtë.