1 post haec vidi et ecce ostium apertum in caelo
et vox prima quam audivi tamquam tubae loquentis mecum dicens
ascende huc et ostendam tibi quae oportet fieri post haec
2 statim fui in spiritu
et ecce sedis posita erat in caelo
et supra sedem sedens
3 et qui sedebat similis erat aspectui lapidis iaspidis et sardini
et iris erat in circuitu sedis similis visioni zmaragdinae
4 et in circuitu sedis sedilia viginti quattuor
et super thronos viginti quattuor seniores sedentes
circumamictos vestimentis albis
et in capitibus eorum coronas aureas
5 et de throno procedunt fulgura et voces et tonitrua
et septem lampades ardentes ante thronum
quae sunt septem spiritus Dei
6 et in conspectu sedis tamquam mare vitreum simile cristallo
et in medio sedis et in circuitu sedis
quattuor animalia plena oculis ante et retro
7 et animal primum simile leoni
et secundum animal simile vitulo
et tertium animal habens faciem quasi hominis
et quartum animal simile aquilae volanti
8 et quattuor animalia singula eorum habebant alas senas
et in circuitu et intus plena sunt oculis
et requiem non habent die et nocte dicentia
sanctus sanctus sanctus Dominus Deus omnipotens
qui erat et qui est et qui venturus est
9 et cum darent illa animalia gloriam et honorem et benedictionem
sedenti super thronum viventi in saecula saeculorum
10 procident viginti quattuor seniores
ante sedentem in throno
et adorabunt viventem in saecula saeculorum
et mittent coronas suas ante thronum dicentes
11 dignus es Domine et Deus noster
accipere gloriam et honorem et virtutem
quia tu creasti omnia
et propter voluntatem tuam erant et creata sunt
Adhurimi qiellor
1 Pastaj pashë një derë të hapur në qiell dhe zëri, që kisha dëgjuar më parë të më fliste si trumbetë, më tha: «Ngjitu këtu lart! Do të të tregoj ato që duhet të ndodhin më pas». 2 U rrëmbeva menjëherë nga Shpirti. Atje në qiell ndodhej një fron dhe mbi fron rrinte ulur dikush 3 që i ngjante nga pamja një guri diaspri e sardi. Fronin e rrethonte një ylber që ngjante nga pamja me gur smeraldi.
4 Rreth e qark fronit kishte njëzet e katër frone. Mbi këto frone rrinin ulur njëzet e katër pleq veshur me të bardha e me kurora të arta në kokë. 5 Nga froni dilnin vetëtima, zëra e bubullima. Para tij digjeshin shtatë shandanë të ndezur që janë shtatë shpirtrat e Perëndisë. 6 Para fronit ishte diçka si det i qelqtë që ngjante si kristal.
Në qendër, rreth e rrotull fronit ndodheshin katër gjallesa plot me sy para e prapa. 7 Gjallesa e parë ngjante me një luan, e dyta me një viç, e treta e kishte fytyrën si fytyrë njeriu, ndërsa e katërta ngjante me një shqiponjë në fluturim. 8 Secila prej të katër gjallesave kishte nga gjashtë krahë. Përreth e nga brenda ishin plot me sy e nuk pushonin as ditën e as natën së thëni:
«I shenjtë, i shenjtë, i shenjtë
është Zoti, Perëndia i gjithëpushtetshëm,
ai që ishte, që është e që po vjen».
9 Ndërkohë që gjallesat lëvdonin, nderonin e falënderonin atë që rrinte ulur mbi fron, atë që jeton në shekuj të shekujve, 10 të njëzet e katër pleqtë binin përmbys para atij që rrinte ulur mbi fron dhe adhuronin atë që jeton në shekuj të shekujve, hidhnin kurorat e tyre para fronit dhe thoshin:
11 «I denjë je ti, Zoti e Perëndia ynë,
të marrësh lavdinë, nderimin e fuqinë,
sepse ti ke krijuar gjithçka
dhe me vullnetin tënd u bë e u krijua gjithçka».