1 victori pro torculari filiorum Core canticum
2 quam dilecta tabernacula tua Domine exercituum
3 desiderat et defecit anima mea in atria Domini
cor meum et caro mea laudabunt Deum viventem
4 siquidem avis invenit domum
et passer nidum sibi ubi ponat pullos suos
altaria tua Domine exercituum rex meus et Deus meus
5 beati qui habitant in domo tua adhuc laudabunt te semper
6 beatus homo cuius fortitudo est in te semitae in corde eius
7 transeuntes in valle fletus fontem ponent eam
8 benedictione quoque amicietur doctor
ibunt de fortitudine in fortitudinem
parebunt apud Deum in Sion
9 Domine Deus exercituum exaudi orationem meam
ausculta Deus Iacob semper
10 clipeus noster vide Deus et adtende faciem christi tui
11 quoniam melior est dies in atriis tuis super milia
elegi abiectus esse in domo Dei mei
magis quam habitare in tabernaculis impietatis
12 quia sol et scutum Dominus Deus
gratiam et gloriam dabit Dominus
13 nec prohibebit bonum ab his qui ambulant in perfectione
Domine exercituum beatus homo qui confidet in te
1 Këngë. Psalm i Asafit.
2 O Perëndi, mos e mbyll gojën!
O Perëndi, mos rri i heshtur e mos u preh!
3 Se ja, armiqtë e tu po turfullojnë,
ata që të urrejnë kanë ngritur krye.
4 Thurin të këqija kundër popullit tënd,
këshillohen me njëri-tjetrin
kundër atyre që ke për zemër.
5 «Ejani», thonë, «T'i shfarosim si komb,
emri i Izraelit mos u kujtoftë më».
6 Kanë rënë të gjithë në një mendje,
kanë lidhur besën kundër teje.
7 Tendat e Edomit dhe ishmaelitët,
Moabi bashkë me hagritët,
8 Gebali, Amoni dhe Amaleku,
Filistea me banorët e Tirit,
9 me ta u bashkua edhe Asiria,
krah iu bënë bijve të Lotit. selah
10 Bëjua atyre siç ia bëre Midianit e Siserit,
siç ia bëre Jabinit në përroin e Kishonit.
11 Në Endor morën fund,
si pleh për tokën u bënë.
12 Bëjua fisnikëve të tyre si Orebit e Zebit,
tërë princave të tyre si Zebahut e Calmunaut.
13 Se thanë: «T'i marrim për vete
kullotat e Perëndisë».
14 O Perëndia im, bëji ata si shakullina,
si kashta që e përpin era.
15 Si zjarri që djeg pyllin,
si flaka që zhurit malet.
16 Ndiqi, pra, me shtrëngatën tënde,
me thëllimin tënd futua tmerrin.
17 Mbulojua fytyrën me turp
dhe emrin tënd do të kërkojnë, o Zot.
18 U turpërofshin e u tmerrofshin përgjithmonë,
u poshtërofshin e marrshin fund.
19 Kështu do ta dinë se «Zot» është emri yt,
se ti je i vetmi i Tejlartë mbi mbarë dheun.