1 eruditionis Asaph
ut quid Deus reppulisti in finem
fumavit furor tuus in gregem pascuae tuae
2 recordare congregationis tuae quam possedisti ab initio
et redemisti virgam hereditatis tuae
montis Sion in quo habitasti
3 sublimitas pedum tuorum dissipata est usque ad finem
omnia mala egit inimicus in sanctuario
4 fremuerunt hostes tui in medio pacti tui
posuerunt signa sua in tropeum
5 manifesta in introitu desuper in saltu lignorum secures
6 et nunc scalpturas eius pariter
bipinne et dolatoriis deraserunt
7 miserunt ignem in sanctuarium tuum
in terram contaminaverunt habitaculum
nominis tui
8 dixerunt in cordibus suis posteri eorum simul
incenderunt omnes sollemnitates Dei in terra
9 signa nostra non vidimus non est ultra propheta
et non est nobiscum qui sciat usquequo
10 usquequo Deus exprobrabit adversarius
blasphemabit inimicus nomen tuum in finem
11 quare convertis manum tuam
et dexteram tuam ad medium sinum tuum consume
12 Deus autem rex meus ab initio operatur salutes in medio terrae
13 tu dissipasti in fortitudine tua mare
contrivisti capita draconum in aquis
14 tu confregisti capita Leviathan
dedisti eum in escam populo Aethiopum
15 tu disrupisti fontem et torrentem
tu exsiccasti flumina fortia
16 tua est dies et tua est nox tu ordinasti luminaria et solem
17 tu statuisti omnes terminos terrae aestatem et hiemem tu plasmasti
18 memento huius inimicus exprobravit Domino
et populus insipiens blasphemavit nomen tuum
19 ne tradas bestiis animam eruditam lege tua
vitae pauperum tuorum ne obliviscaris in perpetuum
20 respice ad pactum
quia repletae sunt tenebris terrae habitationes iniquae subrutae
21 ne revertatur confractus et confusus
egenus et pauper laudabunt nomen tuum
22 surge Deus iudica causam tuam
memento obprobrii tui ab insipiente tota die
23 ne obliviscaris vocis hostium tuorum
sonitus adversariorum tuorum ascendit iugiter
1 Psalm i Asafit.
Sa i mirë është Perëndia për Izraelin,
për ata që e kanë zemrën të pastër!
2 E mua gati m'u morën këmbët,
për pak m'u ngatërruan hapat.
3 Lakmi i pata për mburravecët,
kur pashë mirëqenien e të paudhëve.
4 Nuk kanë dhimbje deri në vdekje ,
barkun e kanë tërë dhjamë.
5 Nuk vuajnë si vdekatarët e tjerë,
nuk mundohen si njerëzit e tjerë.
6 Krenaria stolis qafat e tyre,
dhuna i mbulon si petk.
7 U pëlcasin sytë prej dhjamit,
prej zemrave u burojnë dëshirime.
8 Përqeshin e flasin me ligësi,
nga lart kërcënojnë me shtypje.
9 E hapin gojën edhe kundër qiellit,
gjuha e tyre përshkon tokën.
10 Prandaj populli im kthehet drejt tyre
dhe pinë prej ujërave të tyre të shumtë.
11 «E si e ditka Perëndia», thonë,
«Nga e marrka vesh i Tejlarti?».
12 Ja, këta janë të paudhët!
Përherë të qetë, por grumbullojnë pasuri.
13 Më kot e kam mbajtur zemrën të pastër,
më kot i kam larë duart në pafajësi!
14 Tërë ditën kam pësuar fshikullima
e jam munduar deri në mëngjes.
15 Po të kisha thënë: «Do të flas si ata»,
do të kisha tradhtuar brezninë e bijve të tu.
16 U përpoqa ta kuptoj këtë,
por m'u errën sytë.
17 Vetëm kur hyra në shenjtëroren e Perëndisë,
vetëm atëherë e kuptova fundin e tyre.
18 Ja, i ke vendosur në vend të rrëshqitshëm,
i plandose në rrënim.
19 Si u shkatërruan kështu përnjëherë!
U sosën e morën fund me tmerr!
20 Si ëndrrën e atij që zgjohet, o Zot,
ashtu do ta përçmosh në agim pamjen e tyre.
21 Kur më hidhërohej zemra,
e veshkat më thernin,
22 isha i marrë e nuk kuptoja,
para teje isha si kafshë.
23 Por ja, unë jam gjithmonë me ty,
ti më mban dorën e djathtë.
24 Ti më udhëheq me këshillat e tua,
e pastaj do të më marrësh me lavdi.
25 Kë tjetër kam unë në qiell?
Veç teje, mbi tokë, s'dua tjetër.
26 Më janë ligështuar trupi e zemra,
por shkëmbi i zemrës sime dhe trashëgimia ime
është Perëndia në amshim.
27 Ja, ata që janë larg teje do të shfarosen,
ti i zhbin të gjithë ata që të tradhtojnë.
28 Por për mua është mirë të qëndroj pranë Perëndisë,
të kërkoj strehë te Zoti, Zoti im,
për t'i shpallur të gjitha veprat e tij.