1 victori pro liliis filiorum Core eruditionis canticum
amantissimi
2 eructavit cor meum verbum bonum dico ego opera mea regi
lingua mea stilus scribae velocis
3 decore pulchrior es filiis hominum
effusa est gratia in labiis tuis
propterea benedixit tibi Deus in aeternum
4 accingere gladio tuo super femur fortissime
5 gloria tua et decore tuo decore tuo prospere ascende
propter veritatem et mansuetudinem iustitiae
et docebit te terribilia dextera tua
6 sagittae tuae acutae populi sub te cadent
in corde inimicorum regis
7 thronus tuus Deus in saeculum et in aeternum
sceptrum aequitatis sceptrum regni tui
8 dilexisti iustitiam et odisti iniquitatem
propterea unxit te Deus Deus tuus
oleo exultationis prae participibus tuis
9 zmyrna et stacte et cassia in cunctis vestimentis tuis
de domibus eburneis
quibus laetificaverunt te
10 filiae regum in honore tuo
stetit coniux in dextera tua in diademate aureo
11 audi filia et vide et inclina aurem tuam
et obliviscere populi tui et domus patris tui
12 et concupiscet rex decorem tuum
quia ipse est dominus tuus et adora
eum
13 et o filia fortissimi
in muneribus faciem tuam deprecabuntur divites populi
14 omnis gloria filiae regis intrinsecus fasceis aureis vestita est
15 in scutulatis ducetur ad regem
virgines sequentur eam amicae eius ducentur illuc
16 ducentur in laetitiis et exultatione ingredientur thalamum regis
17 pro patribus tuis erunt filii tibi
pones eos principes in universa terra
18 recordabor nominis tui in omni generatione et generatione
propterea populi confitebuntur tibi in saeculum et in aeternum
1 Mjeshtrit të korit. Himn i bijve të Korahut.
2 O Perëndi, e kemi dëgjuar me veshët tanë,
etërit tanë na e kanë treguar,
veprën që bëre në ditët e tyre,
në ditët e kahershme.
3 Me dorën tënde kombe shfarose
e etërit tanë aty i mbolle,
vend atyre u bëre
e fatkeqësi popujve u solle.
4 Tokën nuk e morën me shpatën e tyre,
e s'ishte krahu i tyre që i shpëtoi,
por e djathta jote dhe krahu yt,
drita e fytyrës sate, se i kishe për zemër.
5 Ti, o Perëndi, je mbreti im,
ti e vendos shpëtimin e Jakobit.
6 Me ndihmën tënde i shpartalluam armiqtë,
me emrin tënd i shtypëm kundërshtarët tanë.
7 Shpresën nuk e vura te harku im
e shpëtimin nuk ma solli shpata ime.
8 Por, ishe ti që na shpëtove nga armiqtë,
ishe ti që i turpërove ata që na urrenin.
9 Me ty, o Perëndi, krenoheshim tërë ditën,
emrin tënd përlëvdonim përherë. selah
10 Por tani na ke hedhur poshtë e na ke turpëruar,
me ushtritë tona ti më nuk del.
11 Na bëre t'ia mbathim para armiqve tanë,
na kanë plaçkitur ata që na urrejnë.
12 Na ke dorëzuar si dele për t'u therur,
na ke shkapërdarë nëpër kombe.
13 E shite popullin tënd pa fitim
e nuk përfitove nga çmimi i tij.
14 Na bëre tallje për fqinjët tanë,
përqeshje e lojë për ata që na rrethojnë.
15 Na bëre përrallë për kombet,
për ne popujt tundin kokën.
16 Poshtërimin e kam tërë ditën para syve
e turpi më ka mbuluar fytyrën,
17 prej zërit të atij që më përqesh e më shan,
prej armikut e hakmarrësit.
18 Të gjitha këto na kanë zënë,
por ne nuk të kemi harruar
e besëlidhjen tënde s'e kemi shkelur.
19 Zemra jonë nuk u kthye pas,
e hapat tanë nuk dolën nga udha jote,
20 edhe kur na shtype në strofullën e çakejve
e na mbulove me hije të errët.
21 Po ta kishim harruar emrin e Perëndisë tonë
e duart t'i kishin ngritur drejt një perëndie të huaj,
22 a s'do ta kishte marrë vesh këtë Perëndia,
ai që njeh të fshehtat e zemrës?
23 Për ty po na vrasin tërë ditën
e na trajtojnë si dele për t'u therur.
24 Zgjohu! Përse po fle, o Zot?
Ngrihu e mos na hidh poshtë përgjithmonë!
25 Përse e fsheh fytyrën tënde?
Përse e harron vuajtjen dhe shtypjen tonë?
26 Shpirti ynë ka rënë përdhe
e trupi ynë hiqet zvarrë përtokë.
27 Ngrihu të na ndihmosh
e shpengona për hir të mirësisë sate!