1 sapientia aedificavit sibi domum excidit columnas septem
2 immolavit victimas suas
miscuit vinum et proposuit mensam suam
3 misit ancillas suas ut vocarent ad arcem et ad moenia civitatis
4 si quis est parvulus veniat ad me et insipientibus locuta est
5 venite comedite panem meum
et bibite vinum quod miscui vobis
6 relinquite infantiam et vivite
et ambulate per vias prudentiae
7 qui erudit derisorem ipse sibi facit iniuriam
et qui arguit impium generat maculam sibi
8 noli arguere derisorem ne oderit te
argue sapientem et diliget te
9 da sapienti et addetur ei sapientia
doce iustum et festinabit accipere
10 principium sapientiae timor Domini
et scientia sanctorum prudentia
11 per me enim multiplicabuntur dies tui et addentur tibi anni vitae
12 si sapiens fueris tibimet ipsi eris
si inlusor solus portabis malum
13 mulier stulta et clamosa plenaque inlecebris et nihil omnino sciens
14 sedit in foribus domus suae super sellam in excelso urbis loco
15 ut vocaret transeuntes viam et pergentes itinere suo
16 quis est parvulus declinet ad me et vecordi locuta est
17 aquae furtivae dulciores sunt et panis absconditus suavior
18 et ignoravit quod gigantes ibi sint
et in profundis inferni convivae eius
Ftesa e urtisë
1 Urtia e ndërtoi shtëpinë e vet,
ia latoi shtatë shtyllat.
2 Theri theroret, përzjeu verën
e shtroi tryezën.
3 Dërgoi shërbëtoret e veta
dhe shpall nga majat e lartësive të qytezës:
4 «Kush është i pamësuar, le të kthehet këtu!».
Të pamendëve u thotë:
5 «Ejani, hani bukën time
e pini verën që kam përzier unë!
6 Hiqni dorë nga marrëzitë e do të jetoni.
Ecni udhës së arsyes!».
Kundër shpotitësve
7 Kush ndreq shpotitësin, turpërohet,
kush hahet me të prapin, lëndohet.
8 Mos e ndreq shpotitësin, që mos të të urrejë.
Ndreqe të urtin e ai do të të dojë.
9 Jepi këshilla të urtit
e do të jetë edhe më i urtë.
Mësoje të drejtin e do t'i shtohet mençuria.
10 Fillimi i urtisë është droja e Zotit;
njohja e të Shenjtit, kjo është mençuria.
11 Falë meje do të shtohen ditët e tua
e do të shumohen vitet e jetës sate.
12 Në do të jesh i urtë, do të jesh për vete,
Në do të jesh shpotitës, për vete do të jesh.
Përçartja e marrëzisë
13 Marrëzia është si një grua bujëmadhe,
si një e pamend që nuk di asgjë.
14 Rri ulur në derën e shtëpisë,
në fron, lart mbi qytezë
15 dhe u thërret kalimtarëve
që ecin udhës së tyre të drejtë:
16 «Kush është i pamësuar, le të kthehet këtu!».
Të pamendëve ajo u thotë:
17 «Uji i vjedhur është i ëmbël
e buka e marrë tinëz është e shijshme».
18 Ata s'e dinë se atje janë hijet
dhe të ftuarit e saj janë thellë në skëterrë.