1 ne glorieris in crastinum
ignorans quid superventura pariat dies
2 laudet te alienus et non os tuum extraneus et non labia tua
3 grave est saxum et onerosa harena sed ira stulti utroque gravior
4 ira non habet misericordiam nec erumpens furor
et impetum concitati ferre quis poterit
5 melior est manifesta correptio quam amor absconditus
6 meliora sunt vulnera diligentis
quam fraudulenta odientis oscula
7 anima saturata calcabit favum
anima esuriens et amarum pro dulce sumet
8 sicut avis transmigrans de nido suo
sic vir qui relinquit locum suum
9 unguento et variis odoribus delectatur cor
et bonis amici consiliis anima dulcoratur
10 amicum tuum et amicum patris tui ne dimiseris
et domum fratris tui ne ingrediaris in die adflictionis tuae
melior est vicinus iuxta quam frater procul
11 stude sapientiae fili mi et laetifica cor meum
ut possim exprobranti respondere sermonem
12 astutus videns malum absconditus est
parvuli transeuntes sustinuere dispendia
13 tolle vestimentum eius qui spopondit pro extraneo
et pro alienis auferto pignus
14 qui benedicit proximo suo voce grandi de nocte
consurgens
maledicenti similis erit
15 tecta perstillantia in die frigoris et litigiosa
mulier conparantur
16 qui retinet eam quasi qui ventum teneat
et oleum dexterae suae vocabit
17 ferrum ferro acuitur
et homo exacuit faciem amici sui
18 qui servat ficum comedet fructus eius
et qui custos est domini sui glorificabitur
19 quomodo in aquis resplendent vultus prospicientium
sic corda hominum manifesta sunt prudentibus
20 infernus et perditio non replentur
similiter et oculi hominum insatiabiles
21 quomodo probatur in conflatorio argentum et in fornace aurum
sic probatur homo ore laudantis
22 si contuderis stultum in pila quasi tisanas feriente desuper pilo
non auferetur ab eo stultitia eius
23 diligenter agnosce vultum pecoris tui tuosque greges considera
24 non enim habebis iugiter potestatem
sed corona tribuetur in generatione
generationum
25 aperta sunt prata et apparuerunt herbae virentes
et collecta sunt faena de montibus
26 agni ad vestimentum tuum et hedi agri pretium
27 sufficiat tibi lac caprarum in cibos tuos
in necessaria domus tuae et ad victum ancillis tuis
1 Mos u mburr për nesër,
se nuk e di ç'ndodh sot.
2 Le të të lavdërojë tjetërkush, por jo ti veten,
një i huaj po, por jo buzët e tua.
3 Guri është i rëndë e rëra peshon,
por më shumë se këto peshon ngucja e të marrit.
4 Hidhërimi është mizor e zemërimi shpërthyes,
por kush mund të qëndrojë përballë xhelozisë?
5 Më mirë qortimi i hapur,
se dashuria e pashprehur.
6 Plagët e mikut janë të vërteta,
puthjet e armikut, të tepruara.
7 I ngopuri shkel mbi mjaltë,
të uriturit i duket e ëmbël çdo gjë e hidhur.
8 Si zogu që endet larg çerdhes
është endacaku larg vendit të vet.
9 Vaji e temjani e ngazëllejnë zemrën,
edhe ëmbëlsia e mikut më shumë se këshilla njerëzore.
10 Mos e braktis as mikun tënd, as mikun e atit tënd,
kur të biesh në mjerim, mos shko te shtëpia e vëllait.
Më mirë një mik i afërt, se një vëlla i largët.
11 Bëhu i urtë, biri im, e ma gëzo zemrën,
atëherë mund t'ia kthej fjalën atij që më tall.
12 Njeriu i kujdesshëm e sheh të keqen e fshihet,
por thjeshtakët vijojnë e ndëshkohen.
13 Merrja petkun atij që hyn dorëzanë për të huajin,
mbaje peng për gruan e huaj.
14 Kush e bekon me zë të lartë të afërtin herët në mëngjes,
kjo do t'i quhet mallkim.
15 Pikimi i pafund në një ditë shiu
dhe gruaja grindavece ngjasojnë.
16 Ta ndalësh është si të ndalësh erën,
si të kapësh vajin me dorë.
17 Hekuri mprihet me hekur,
njeriu me njeriun.
18 Kush ruan fikun, i ha kokrrat,
kush kujdeset për të zotin, do të nderohet.
19 Siç pasqyron uji fytyrën,
edhe zemra pasqyron njeriun.
20 Siç nuk kanë të ngopur skëterra e humbëtira,
nuk kanë të ngopur as sytë e njeriut.
21 Argjendi provohet në shkritore e ari në furrë,
njeriu nga lavdet që i thurin.
22 Po ta shtypësh të marrin në shterë, bashkë me grurin që bluan,
prapë nuk do t'i hiqet marrëzia.
23 Njihe mirë grigjën tënde,
mbaje mendjen te tufa jote,
24 se mbrothësia nuk zgjat përgjithmonë
e as kurora brez pas brezi.
25 Sapo të mbarojë sana e të dalë bari,
sa të mblidhet kashta maleve,
26 do të kesh qengja për t'u veshur
e dhi sa për të blerë arën,
27 shumë qumësht dhish për ushqim,
ushqim për shtëpinë tënde e haje për shërbëtoret e tua.