1 hominis est animum praeparare
et Dei gubernare linguam
2 omnes viae hominum patent oculis eius
spirituum ponderator est Dominus
3 revela Domino opera tua et dirigentur cogitationes tuae
4 universa propter semet ipsum operatus est Dominus
impium quoque ad diem malum
5 abominatio Domini omnis arrogans
etiam si manus ad manum fuerit non erit
innocens
6 misericordia et veritate redimitur iniquitas
et in timore Domini declinatur a malo
7 cum placuerint Domino viae hominis
inimicos quoque eius convertet ad pacem
8 melius est parum cum iustitia quam multi fructus cum iniquitate
9 cor hominis disponet viam suam
sed Domini est dirigere gressus eius
10 divinatio in labiis regis in iudicio non errabit os eius
11 pondus et statera iudicia Domini sunt
et opera eius omnes lapides sacculi
12 abominabiles regi qui agunt impie
quoniam iustitia firmatur solium
13 voluntas regum labia iusta
qui recta loquitur diligetur
14 indignatio regis nuntii mortis
et vir sapiens placabit eam
15 in hilaritate vultus regis vita
et clementia eius quasi imber serotinus
16 posside sapientiam quia auro melior est
et adquire prudentiam quia pretiosior est argento
17 semita iustorum declinat mala
custos animae suae servat viam suam
18 contritionem praecedit superbia
et ante ruinam exaltatur spiritus
19 melius est humiliari cum mitibus
quam dividere spolia cum superbis
20 eruditus in verbo repperiet bona
et qui in Domino sperat beatus est
21 qui sapiens corde est appellabitur prudens
et qui dulcis eloquio maiora percipiet
22 fons vitae eruditio possidentis doctrina stultorum fatuitas
23 cor sapientis erudiet os eius
et labiis illius addet gratiam
24 favus mellis verba conposita
dulcedo animae et sanitas ossuum
25 est via quae videtur homini recta
et novissimum eius ducit ad mortem
26 anima laborantis laborat sibi quia conpulit eum os suum
27 vir impius fodit malum et in labiis eius ignis ardescit
28 homo perversus suscitat lites et verbosus separat principes
29 vir iniquus lactat amicum suum
et ducit eum per viam non bonam
30 qui adtonitis oculis cogitat prava
mordens labia sua perficit malum
31 corona dignitatis senectus in viis iustitiae repperietur
32 melior est patiens viro forte
et qui dominatur animo suo expugnatore urbium
33 sortes mittuntur in sinu
sed a Domino temperantur
1 Shestimet e zemrës i takojnë njeriut,
por përgjigjja vjen nga Zoti.
2 Njeriut i duken të pastra të gjitha sjelljet e veta,
por është Zoti ai që peshon shpirtrat.
3 Paraqitja Zotit veprat e tua
dhe shestimet e tua do të zënë vend.
4 Zoti e ka bërë gjithçka me një qëllim,
deri edhe të paudhin për ditën e mbrapshtë.
5 Zotit i neveritet mendjemadhi,
vërtet nuk do të mbesë pa u ndëshkuar.
6 Me mirësi e besnikëri shlyhet faji
e me drojën e Zotit shmanget e keqja.
7 Kur Zotit i pëlqen sjellja e një njeriu,
pajton me të edhe armiqtë e tij.
8 Më mirë pak e me të drejtë,
sesa shumë e pa të drejtë.
9 Njeriu e sheston udhën e vet,
por hapat ia drejton Zoti.
10 Kumti hyjnor është në buzët e mbretit,
goja e tij nuk do të gabojë në gjykim.
11 Masa dhe peshoret e drejta i përkasin Zotit,
të gjithë gurët e peshores janë vepër e tij.
12 Veprat e mbrapshta u neveriten mbretërve,
se froni i ka themelet në drejtësi.
13 Buzët e drejtësisë e gëzojnë mbretin,
ai e do kë flet me drejtësi.
14 Zemërimi i mbretit është lajmëtar i vdekjes,
kush e zbut, është njeri i urtë.
15 Kur ndrin fytyra e mbretit, ka jetë,
përkrahja e tij është si reja e shiut pranveror.
16 Sa mirë kur njeriu fiton urtinë e jo arin,
se duhet zgjedhur mençuria në vend të argjendit.
17 Udha e të drejtëve shmang të keqen,
kush sillet me kujdes, ruan jetën e vet.
18 Krenaria i prin rrënimit
dhe shpirti i sertë sjell rënien.
19 Më mirë të përulesh me të përulurit,
se të ndash prenë me krenarët.
20 Kush i mendon mirë gjërat, gjen të mirën,
kush beson në Zotin, është i lum.
21 Njeriu i urtë do të quhet i mençur,
të folurit ëmbël e shton mësimin.
22 Kush ka urti, ka burimin e jetës,
ndëshkimi i të marrëve është marrëzia.
23 Mendja e të urtit e mençuron gojën,
ua shton mësimin buzëve të tij.
24 Thëniet e këndshme janë hoje mjalti,
ëmbëlsi për shpirtin e shërim për eshtrat.
25 Ka udhë që duket e drejtë,
por në fund shpie në vdekje.
26 Punëtorin e bën uria të punojë,
e nxit goja e vet.
27 Njeriu i pavlerë gatit ligësi,
në buzët e tij një zjarr përvëlues.
28 Njeriu mashtrues mbjell grindje,
kush shpif përçan miqtë.
29 Njeriu i dhunshëm e ngashënjen të afërtin
e udha ku e shpie nuk është e mirë.
30 Kush shkel syrin, synon mashtrimin,
kur rrudh buzët, e ka bërë ligësinë.
31 Flokët e thinjur janë kurorë e ndritshme,
ajo gjendet në udhën e drejtësisë.
32 Më mirë i durueshëm, se i fortë,
më mirë të sundosh veten, se të pushtosh një qytet.
33 Shorti hidhet në prehër,
por vendimi vjen prej Zotit.