1 locutus est Dominus ad Mosen dicens
2 loquere ad filios Israhel et dices ad eos
cum ingressi fueritis terram habitationis vestrae
quam ego dabo vobis
3 et feceritis oblationem Domino in holocaustum aut victimam
vota solventes vel sponte offerentes munera
aut in sollemnitatibus vestris adolentes odorem suavitatis Domino
de bubus sive de ovibus
4 offeret quicumque immolaverit victimam
sacrificium similae decimam partem oephi conspersae oleo
quod mensuram habebit quartam partem hin
5 et vinum ad liba fundenda eiusdem mensurae
dabit in holocausto sive in victima per agnos
singulos
6 et arietis erit sacrificium similae duarum decimarum
quae conspersa sit oleo tertiae partis hin
7 et vinum ad libamentum tertiae partis eiusdem mensurae
offeret in odorem suavitatis Domino
8 quando vero de bubus feceris holocaustum aut hostiam
ut impleas votum vel pacificas victimas
9 dabis per singulos boves similae tres decimas
conspersae oleo quod habeat medium mensurae hin
10 et vinum ad liba fundenda eiusdem mensurae
in oblationem suavissimi odoris Domino
11 sic facietis
12 per singulos boves et arietes et agnos et
hedos
13 tam indigenae quam peregrini
14 eodem ritu offerent sacrificia
15 unum praeceptum erit atque iudicium
tam vobis quam advenis terrae
16 locutus est Dominus ad Mosen dicens
17 loquere filiis Israhel et dices ad eos
18 cum veneritis in terram quam dabo vobis
19 et comederitis de panibus regionis illius
separabitis primitias Domino
20 de cibis vestris
sicut de areis primitias separatis
21 ita et de pulmentis dabitis primitiva Domino
22 quod si per ignorantiam praeterieritis quicquam horum
quae locutus est Dominus ad Mosen
23 et mandavit per eum ad vos a die qua coepit iubere et ultra
24 oblitaque fuerit facere multitudo
offeret vitulum de armento holocaustum
in odorem suavissimum Domino
et sacrificium eius ac liba ut caerimoniae postulant
hircumque pro peccato
25 et rogabit sacerdos pro omni multitudine filiorum Israhel
et dimittetur eis quoniam non sponte peccaverunt
nihilominus offerentes incensum Domino
pro se et pro peccato atque errore suo
26 et dimittetur universae plebi filiorum Israhel
et advenis qui peregrinantur inter vos
quoniam culpa est omnis populi per ignorantiam
27 quod si anima una nesciens peccaverit
offeret capram anniculam pro peccato suo
28 et deprecabitur pro ea sacerdos
quod inscia peccaverit coram Domino
inpetrabitque ei veniam et dimittetur illi
29 tam indigenis quam advenis
una lex erit omnium qui peccaverint ignorantes
30 anima vero quae per superbiam aliquid commiserit
sive civis sit ille sive peregrinus
quoniam adversum Dominum rebellis fuit peribit de populo suo
31 verbum enim Domini contempsit
et praeceptum illius fecit irritum
idcirco delebitur et portabit iniquitatem suam
32 factum est autem cum essent filii Israhel in solitudine
et invenissent hominem colligentem ligna in die sabbati
33 obtulerunt eum Mosi et Aaron et universae multitudini
34 qui recluserunt eum in carcerem
nescientes quid super eo facere deberent
35 dixitque Dominus ad Mosen morte moriatur homo iste
obruat eum lapidibus omnis turba extra castra
36 cumque eduxissent eum foras obruerunt lapidibus
et mortuus est sicut praeceperat Dominus
37 dixit quoque Dominus ad Mosen
38 loquere filiis Israhel et dices ad eos
ut faciant sibi fimbrias per angulos palliorum
ponentes in eis vittas hyacinthinas
39 quas cum viderint recordentur omnium mandatorum Domini
nec sequantur cogitationes suas et oculos per res varias fornicantes
40 sed magis memores praeceptorum Domini faciant ea
sintque sancti Deo suo
41 ego Dominus Deus vester qui eduxi vos de terra Aegypti
ut essem vester Deus
Rregulla për flijime
1 Zoti i tha Moisiut: 2 «Fol me izraelitët e thuaju: kur të hyni në vendbanimin që po ju jap 3 e t'i kushtoni Zotit dhen e qe si fli erëkëndshme zjarri, qofshin ato fli shkrumbimi apo flijime për të përmbushur ndonjë zotim, si fli vullnetare ose për të festuar të kremtet, 4 paraqitini Zotit edhe një kilogram majë mielli të përzier me një litër vaj si fli drithi 5 dhe një litër verë si fli stërpikjeje për çdo qengj të flijuar ose të kushtuar si fli shkrumbimi. 6 Për çdo dash sillni dy kilogramë majë mielli të përzier me një litër e gjysmë vaj si fli drithi 7 dhe një litër e gjysmë verë si fli stërpikjeje që të jetë fli erëkëndshme për Zotin. 8 Kur të kushtosh dem, qoftë si fli shkrumbimi apo si flijim për të përmbushur ndonjë zotim ose si fli paqtimi, 9 sill edhe tre kilogramë majë mielli, të përzier me dy litra vaji si fli drithi 10 dhe dy litra verë si fli stërpikjeje që të jetë fli erëkëndshme zjarri për Zotin. 11 Kështu të bëhet për çdo dem, çdo dash, çdo qengj e çdo dhi. 12 Flija përkatëse e drithit dhe e stërpikjes të përllogaritet sipas numrit të tyre.
13 Kështu të veprojë çdo vendas që i paraqet Zotit fli erëkëndshme zjarri. 14 Kur një i huaj, qoftë i ardhur apo banor i përkohshëm, i kushton Zotit fli erëkëndshme zjarri, të bëjë siç bën edhe ti. 15 I njëjti rregull të vlejë për bashkësinë, si për ju, edhe për të huajin. Ky është rregull i përhershëm, brez pas brezi. Si ju, edhe i huaji, jeni të njëjtë para Zotit. 16 I njëjti ligj e rregull të vlejë si për ju, edhe për të huajin që banon mes jush».
17 Zoti i tha Moisiut: 18 «Fol me izraelitët e thuaju: kur të hyni në tokën ku unë po ju çoj 19 e të hani nga ushqimi i tokës, kushtojini Zotit dhuratë. 20 Nga brumi i parë i magjes dhuroni kulaç. Paraqiteni ashtu siç bëni me dhuratën e lëmit. 21 Brez pas brezi do t'i jepni Zotit nga brumi i parë i magjes.
22 Nëse gaboni padashur e nuk i mbani tërë këto urdhërime, që Zoti i dha Moisiut 23 e përmes tij jua dha edhe juve, që nga dita që u dhanë e më tej, brez pas brezi, 24 nëse, pra, ndodh kështu pa dijeninë e bashkësisë, atëherë tërë bashkësia t'i kushtojë Zotit një dem si fli erëkëndshme shkrumbimi, fli drithi e fli stërpikjeje, sipas rregullit, dhe një cjap si fli mëkati. 25 Prifti të kryejë shlyerjen e mëkatit për tërë bashkësinë e izraelitëve që t'u falet faji, se gabuan padashur dhe, për këtë, i kushtuan Zotit fli zjarri e fli mëkati. 26 Kështu, tërë bashkësia e izraelitëve dhe i huaji që banon mes jush do të falet, sepse i tërë populli gaboi padashur.
27 Kur dikush gabon padashur, të paraqesë një ftujë dyvjeçare si fli mëkati. 28 Prifti të kryejë shlyerjen e mëkatit për personin që gaboi padashur para Zotit që t'i falet faji. 29 Ky ligj të vlejë si për vendasin, edhe për të huajin që banon mes jush. 30 Por ai vendas apo i huaj që gabon me qëllim, e poshtëron Zotin, prandaj të zhbihet nga populli. 31 Ai përbuzi fjalën e Zotit dhe theu urdhërimet e tij. Të zhbihet për shkak të fajit që bëri».
Mosmbajtja e së shtunës
32 Kur ishin në shkretëtirë, izraelitët kapën dikë që po mblidhte dru ditën e shtunë 33 dhe e sollën para Moisiut, Aronit e tërë bashkësisë. 34 E mbajtën nën mbikëqyrje, sepse nuk ishte e qartë se ç'do të bëhej me të. 35 Atëherë Zoti i tha Moisiut: «Të dënohet me vdekje! Tërë bashkësia ta vrasë me gurë jashtë fushimit». 36 E nxorën jashtë fushimit dhe e vranë me gurë siç e kishte urdhëruar Zoti Moisiun.
Thekët
37 Zoti i tha Moisiut: 38 «Fol me izraelitët e thuaju: brez pas brezi të punojnë thekë në fund të rrobave. Në cep të thekëve të vendosin një shirit ngjyrë vjollcë. 39 Kur të shihni thekët, do të kujtoheni për tërë urdhërimet e Zotit e do t'i zbatoni. Kështu nuk do të ndiqni lakmitë e zemrës e të syve. 40 Do të kujtoheni të mbani tërë urdhërimet e mia e do të jeni të shenjtë për Perëndinë tuaj. 41 Unë, Zoti, jam Perëndia juaj që ju nxori nga toka e Egjiptit për të qenë Perëndia juaj. Unë, Zoti, jam Perëndia juaj!».