1 Et confestim mane consilium facientes summi sacerdotes
cum senioribus et scribis et universo concilio
Vincientes Iesum duxerunt et tradiderunt Pilato
2 Et interrogavit eum Pilatus tu es rex Iudaeorum
at ille respondens ait illi tu dicis
3 Et accusabant eum summi sacerdotes in multis
4 Pilatus autem rursum interrogavit eum dicens
non respondes quicquam vide in quantis te accusant
5 Iesus autem amplius nihil respondit ita ut miraretur Pilatus
6 Per diem autem festum dimittere solebat illis unum
ex vinctis quemcumque petissent
7 Erat autem qui dicebatur Barabbas
qui cum seditiosis erat vinctus
qui in seditione fecerant homicidium
8 et cum ascendisset turba
coepit rogare sicut semper faciebat illis
9 Pilatus autem respondit eis et dixit
vultis dimittam vobis regem Iudaeorum
10 sciebat enim quod per invidiam tradidissent eum summi sacerdotes
11 Pontifices autem concitaverunt turbam
ut magis Barabban dimitteret eis
12 Pilatus autem iterum respondens ait illis
quid ergo vultis faciam regi Iudaeorum
13 at illi iterum clamaverunt crucifige eum
14 Pilatus vero dicebat eis quid enim mali fecit
at illi magis clamabant crucifige eum
15 Pilatus autem volens populo satisfacere dimisit illis Barabban
et tradidit Iesum flagellis caesum ut
crucifigeretur
16 Milites autem duxerunt eum intro in atrium praetorii
et convocant totam cohortem
17 et induunt eum purpuram
et inponunt ei plectentes spineam coronam
18 et coeperunt salutare eum have rex Iudaeorum
19 et percutiebant caput eius harundine et conspuebant eum
et ponentes genua adorabant eum
20 Et postquam inluserunt ei exuerunt illum purpuram
et induerunt eum vestimentis suis
Et educunt illum ut crucifigerent eum
21 et angariaverunt praetereuntem quempiam Simonem Cyreneum
venientem de villa patrem Alexandri et Rufi
ut tolleret crucem eius
22 Et perducunt illum in Golgotha locum
quod est interpretatum Calvariae locus
23 Et dabant ei bibere murratum vinum et non accepit
24 Et crucifigentes eum diviserunt vestimenta eius
mittentes sortem super eis quis quid tolleret
25 Erat autem hora tertia et crucifixerunt eum
26 Et erat titulus causae eius inscriptus rex Iudaeorum
27 Et cum eo crucifigunt duos latrones
unum a dextris et alium a sinistris eius
28 Et adimpleta est scriptura quae dicit
et cum iniquis reputatus est
29 Et praetereuntes blasphemabant eum
moventes capita sua et dicentes
va qui destruit templum
et in tribus diebus aedificat
30 salvum fac temet ipsum descendens de cruce
31 Similiter et summi sacerdotes ludentes ad
alterutrum cum scribis dicebant
alios salvos fecit se ipsum non potest salvum facere
32 Christus rex Israhel descendat nunc de cruce
ut videamus et credamus
Et qui cum eo crucifixi erant conviciabantur ei
33 Et facta hora sexta tenebrae factae sunt
per totam terram usque in horam nonam
34 Et hora nona exclamavit Iesus voce magna dicens
Heloi Heloi lama sabacthani quod est interpretatum
Deus meus Deus meus ut quid dereliquisti me
35 et quidam de circumstantibus audientes dicebant
ecce Heliam vocat
36 Currens autem unus et implens spongiam aceto
circumponensque calamo potum dabat ei dicens
sinite videamus si veniat Helias ad deponendum eum
37 Iesus autem emissa voce magna exspiravit
38 Et velum templi scissum est in duo
a sursum usque deorsum
39 Videns autem centurio qui ex adverso stabat
quia sic clamans exspirasset
ait vere homo hic Filius Dei erat
40 Erant autem et mulieres de longe aspicientes
inter quas et Maria Magdalene
et Maria Iacobi minoris et Ioseph mater et Salome
41 et cum esset in Galilaea sequebantur eum et ministrabant ei
et aliae multae quae simul cum eo ascenderant Hierosolyma
42 Et cum iam sero esset factum
quia erat parasceve quod est ante sabbatum
43 venit Ioseph ab Arimathia nobilis decurio
qui et ipse erat expectans regnum Dei
et audacter introiit ad Pilatum et petiit corpus
Iesu
44 Pilatus autem mirabatur si iam obisset
et accersito centurione interrogavit eum si iam mortuus esset
45 et cum cognovisset a centurione donavit corpus Ioseph
46 Ioseph autem mercatus sindonem
et deponens eum involvit sindone
et posuit eum in monumento quod erat excisum de petra
et advolvit lapidem ad ostium monumenti
47 Maria autem Magdalene et Maria Ioseph aspiciebant ubi poneretur
Te Pilati
(Mt 27.1-2Mt 11.14Lk 23.1-5Gjn 18.28-38)1 Në mëngjes herët kryepriftërinjtë së bashku me pleqtë, shkruesit dhe gjithë sinedrin, pasi u këshilluan, e lidhën Jezuin, e morën e ia dorëzuan Pilatit. 2 Pilati e pyeti: «A je ti mbreti i judenjve?». Jezui iu përgjigj: «Ti vetë po e thua». 3 Ndërkaq kryepriftërinjtë e padisnin për shumë gjëra. 4 Dhe Pilati e pyeti përsëri: «Nuk po jep asnjë përgjigje? Shiko për sa gjëra po të padisin». 5 Por Jezui nuk iu përgjigj për asgjë, gjë që e çuditi shumë Pilatin.
Dënimi me vdekje
(Mt 27.15-26Lk 23.13-25Gjn 18.39Gjn 19.16)6 Për çdo festë Pashke Pilati lironte një të burgosur sipas kërkesës së turmës. 7 Një njeri që quhej Barabë gjendej në burg bashkë me disa kryengritës të tjerë, të cilët kishin bërë një vrasje në një kryengritje. 8 Atëherë erdhi turma e filloi t'i kërkonte Pilatit atë që ai e kishte zakon të bënte për ta. 9 Pilati i pyeti: «A doni t'ju liroj mbretin e judenjve?». 10 Sepse ai e kishte kuptuar se kryepriftërinjtë ia kishin dorëzuar Jezuin nga smira. 11 Por kryepriftërinjtë e nxitën turmën që në vend të tij të lironte Barabën. 12 Pilati u tha përsëri: «Atëherë çfarë doni të bëj me atë që e quani mbret të judenjve?». 13 Ata thirrën përsëri: «Kryqëzoje!». 14 Por Pilati u tha: «Përse, ç'të keqe ka bërë?». Atëherë ata thirrën edhe më fort: «Kryqëzoje!». 15 Kështu Pilati, për të kënaqur turmën, liroi Barabën dhe, pasi e fshikulluan Jezuin, e dorëzoi që ta kryqëzonin.
Tallja
(Mt 27.27-31Gjn 19.2-3)16 Atëherë ushtarët e morën Jezuin dhe e futën në oborrin e pallatit, domethënë në pretorium, dhe mblodhën gjithë kohortën. 17 E veshën me purpur dhe, pasi thurën një kurorë me gjemba, ia vunë në kokë. 18 Pastaj filluan t'i thoshin: «Tungjatjeta, o mbreti i judenjve!». 19 E godisnin në kokë me kallam, e pështynin dhe duke rënë në gjunjë, përkuleshin para tij. 20 Pasi e tallën, ia hoqën petkun e purpurt dhe e veshën me rrobat e veta. Pastaj e nxorën jashtë për ta kryqëzuar.
Kryqëzimi
(Mt 27.32-44Lk 23.26-43Gjn 19.17-27)21 Atëherë detyruan një kalimtar që po kthehej nga ara, njëfarë Simoni nga Kirena, i ati i Aleksandrit e i Rufit, të mbartte kryqin e Jezuit. 22 Kështu e çuan Jezuin në vendin e Golgotës që do të thotë «Vendi i Kafkës» 23 dhe i dhanë verë të përzier me mirrë, por ai nuk e mori.
24 Pastaj e kryqëzuan
dhe hodhën short
për të ndarë rrobat e tij,
që të shihnin
çfarë do t'i binte secilit.
25 Ishte ora nëntë e mëngjesit kur e kryqëzuan. 26 Mbishkrimi me shkakun e dënimit thoshte: «Mbreti i judenjve». 27-28 Bashkë me të kryqëzuan edhe dy kusarë, njërin në të djathtë e tjetrin në të majtë të tij . 29 Kalimtarët e fyenin, tundnin kokën e thoshin: «Ti që do ta shkatërroje tempullin e do ta ndërtoje për tri ditë, 30 shpëto veten e zbrit nga kryqi!». 31 Edhe kryepriftërinjtë me shkruesit e tallnin e thoshin: «Të tjerët i shpëtoi, ndërsa veten nuk e shpëtuaka dot. 32 Krishti, mbreti i Izraelit, le të zbresë tani nga kryqi, që të shohim e të besojmë». Edhe ata që ishin kryqëzuar bashkë me të e përqeshnin.
Vdekja
(Mt 27.45-46Lk 23.44-49Gjn 19.28-30)33 Në mesditë u bë errësirë në gjithë tokën deri në orën tre të pasdites. 34 Në orën tre pasdite Jezui thirri me zë të lartë: «Eloi, Eloi lema sabakthani? » që e përkthyer do të thotë: «Perëndia im, Perëndia im, përse më braktise? ». 35 Disa nga ata që ishin aty, kur e dëgjuan, thanë: «Ja, po thërret Elinë». 36 Dikush shkoi me vrap dhe, pasi ngjeu një sfungjer në uthull, e vuri në një kallam, ia drejtoi Jezuit e tha: «Prisni, të shohim nëse do të vijë Elia për ta zbritur». 37 Jezui lëshoi një britmë të madhe e dha shpirt. 38 Atëherë veli i tempullit u gris më dysh nga lart deri poshtë. 39 Kryeqindësi që rrinte përballë tij, kur e pa duke dhënë shpirt në atë mënyrë, tha: «Me të vërtetë ky njeri paska qenë Biri i Perëndisë». 40 Aty gjendeshin edhe disa gra që shikonin nga larg. Ndër to ishin Maria Magdalena, Maria nëna e Jakobit të vogël dhe e Josesë, si dhe Salomeja, 41 të cilat e kishin ndjekur e i kishin shërbyer kur Jezui ishte në Galile; ishin edhe shumë të tjera që kishin ardhur me të në Jerusalem.
Varrimi
(Mt 27.57-61Lk 23.50-56Gjn 19.38-42)42 Tashmë kishte rënë mbrëmja dhe ishte e premte, domethënë vigjilja e së shtunës. 43 Jozefi nga Arimateja, anëtar i respektuar i sinedrit, që gjithashtu priste mbretërinë e Perëndisë, shkoi me guxim te Pilati e i kërkoi trupin e Jezuit. 44 Pilati, i çuditur që tashmë kishte vdekur, thirri kryeqindësin dhe e pyeti nëse kishte shumë kohë që kishte vdekur. 45 Pasi u njoftua nga kryeqindësi, ia dha kufomën Jozefit. 46 Ky bleu një pëlhurë prej liri, e zbriti kufomën nga kryqi dhe pasi e mbështolli, e vuri në një varr të hapur në shkëmb. Pastaj rrokullisi një gur mbi grykën e varrit. 47 Ndërkaq, Maria Magdalena dhe Maria, nëna e Josesë, e panë ku e vunë Jezuin.