1 Tunc simile erit regnum caelorum decem virginibus
quae accipientes lampadas suas exierunt obviam sponso et sponsae
2 quinque autem ex eis erant fatuae et quinque prudentes
3 sed quinque fatuae acceptis lampadibus non sumpserunt oleum secum
4 prudentes vero acceperunt oleum in vasis suis cum lampadibus
5 moram autem faciente sponso
dormitaverunt omnes et dormierunt
6 media autem nocte clamor factus est
ecce sponsus venit exite obviam ei
7 tunc surrexerunt omnes virgines illae
et ornaverunt lampades suas
8 fatuae autem sapientibus dixerunt
date nobis de oleo vestro quia lampades nostrae extinguntur
9 responderunt prudentes dicentes
ne forte non sufficiat nobis et vobis
ite potius ad vendentes et emite vobis
10 dum autem irent emere venit sponsus
et quae paratae erant intraverunt cum eo ad nuptias
et clausa est ianua
11 novissime veniunt et reliquae virgines dicentes
domine domine aperi nobis
12 at ille respondens ait amen dico vobis nescio vos
13 vigilate itaque quia nescitis diem neque horam
14 Sicut enim homo proficiscens
vocavit servos suos et tradidit illis bona sua
15 Et uni dedit quinque talenta alii autem duo alii vero unum
unicuique secundum propriam virtutem
et profectus est statim
16 abiit autem qui quinque talenta acceperat
et operatus est in eis et lucratus est alia quinque
17 similiter qui duo acceperat lucratus est alia duo
18 qui autem unum acceperat abiens fodit in terra
et abscondit pecuniam domini sui
19 post multum vero temporis venit dominus servorum illorum
et posuit rationem cum eis
20 et accedens qui quinque talenta acceperat
obtulit alia quinque talenta dicens
domine quinque talenta mihi tradidisti
ecce alia quinque superlucratus sum
21 ait illi dominus eius euge bone serve et fidelis
quia super pauca fuisti fidelis super multa te
constituam
intra in gaudium domini tui
22 accessit autem et qui duo talenta acceperat et
ait
domine duo talenta tradidisti mihi ecce alia duo lucratus sum
23 ait illi dominus eius euge serve bone et fidelis
quia super pauca fuisti fidelis supra multa te
constituam
intra in gaudium domini tui
24 accedens autem et qui unum talentum acceperat ait
domine scio quia homo durus es
metis ubi non seminasti et congregas ubi non sparsisti
25 et timens abii et abscondi talentum tuum in terra
ecce habes quod tuum est
26 respondens autem dominus eius dixit ei serve male et piger
sciebas quia meto ubi non semino et congrego ubi non sparsi
27 oportuit ergo te mittere pecuniam meam
nummulariis
et veniens ego recepissem utique quod meum est cum usura
28 tollite itaque ab eo talentum et date ei qui habet decem talenta
29 Omni enim habenti dabitur et abundabit
ei autem qui non habet et quod videtur habere auferetur ab eo
30 Et inutilem servum eicite in tenebras exteriores
illic erit fletus et stridor dentium
31 Cum autem venerit Filius hominis in maiestate sua
et omnes angeli cum eo
tunc sedebit super sedem maiestatis suae
32 et congregabuntur ante eum omnes gentes
et separabit eos ab invicem sicut pastor segregat oves ab hedis
33 et statuet oves quidem a dextris suis hedos autem a sinistris
34 tunc dicet rex his qui a dextris eius erunt
venite benedicti Patris mei
possidete paratum vobis regnum a constitutione mundi
35 esurivi enim et dedistis mihi manducare
sitivi et dedistis mihi bibere
hospes eram et collexistis me
36 nudus et operuistis me
infirmus et visitastis me
in carcere eram et venistis ad me
37 tunc respondebunt ei iusti dicentes
Domine quando te vidimus esurientem et pavimus
sitientem et dedimus tibi potum
38 quando autem te vidimus hospitem et colleximus te
aut nudum et cooperuimus
39 aut quando te vidimus infirmum aut in carcere
et venimus ad te
40 et respondens rex dicet illis amen dico vobis
quamdiu fecistis uni de his fratribus meis minimis mihi
fecistis
41 tunc dicet et his qui a sinistris erunt
discedite a me maledicti in ignem aeternum
qui paratus est diabolo et angelis eius
42 esurivi enim et non dedistis mihi manducare
sitivi et non dedistis mihi potum
43 hospes eram et non collexistis me
nudus et non operuistis me
infirmus et in carcere et non visitastis me
44 tunc respondebunt et ipsi dicentes
Domine quando te vidimus esurientem aut sitientem
aut hospitem aut nudum
aut infirmum vel in carcere
et non ministravimus tibi
45 tunc respondebit illis dicens amen dico vobis
quamdiu non fecistis uni de minoribus his nec mihi fecistis
46 et ibunt hii in supplicium aeternum iusti autem in vitam aeternam
Dhjetë virgjëreshat
1 «Mbretëria e qiejve mund të krahasohet me dhjetë virgjëresha që morën kandilat e shkuan për të takuar dhëndrin. 2 Pesë prej tyre ishin të marra e pesë të mençura. 3 Të marrat, kur morën kandilat, nuk morën vaj me vete, 4 ndërsa të mençurat morën enë vaji për kandilat. 5 Dhëndri u vonua e ato dremitën të gjitha e i zuri gjumi. 6 Por në mesnatë dikush thirri: “Erdhi dhëndri, dilni ta takoni”. 7 Atëherë të gjitha virgjëreshat u zgjuan për të bërë gati kandilat. 8 Të marrat u thanë të mençurave: “Na jepni pak nga vaji juaj, se po na fiken kandilat”. 9 Por të mençurat u përgjigjën: “Jo, se pastaj nuk do të na mjaftojë as neve e as juve. Më mirë shkoni te tregtarët e blini”. 10 Kur shkuan për të blerë, mbërriti dhëndri. Virgjëreshat që ishin gati, hynë së bashku me të në dasmë dhe dera u mbyll. 11 Pastaj erdhën virgjëreshat e tjera e thanë: “Zotëri, zotëri, na e hap derën!”. 12 Por ai u përgjigj: “Me të vërtetë po ju them se nuk ju njoh”.
13 Rrini zgjuar, pra, se nuk e dini as ditën e as orën ».
Shëmbëlltyra e monedhave
(Lk 19.11-27)14 «Mbretëria e qiejve ngjan me një njeri që, para se të nisej për në një vend të huaj, thirri shërbëtorët e vet e u besoi pasurinë. 15 Njërit i dha pesëqind monedha ari, një tjetri dyqind e tjetrit njëqind, secilit sipas aftësisë që kishte. Pastaj u nis për rrugë. 16 Ai që kishte marrë pesëqind monedha, shkoi menjëherë, bëri tregti me to dhe fitoi edhe pesëqind të tjera. 17 Po ashtu, ai që kishte marrë dyqind monedha, fitoi edhe dyqind të tjera. 18 Por, ai që kishte marrë njëqind monedha, shkoi, gërmoi tokën e i fshehu atje monedhat e zotërisë së vet.
19 Pas një kohe të gjatë i zoti i këtyre shërbëtorëve erdhi e bëri llogaritë me ta. 20 Ai që kishte marrë pesëqind monedha, erdhi e solli edhe pesëqind të tjera e tha: “Zotëri, më dhe pesëqind monedha, ja, fitova edhe pesëqind të tjera”. 21 I zoti i tha: “Të lumtë, shërbëtor i mirë e besnik. U tregove besnik në gjëra të vogla, unë do të të besoj gjëra të mëdha. Hyr në gëzimin e tët zoti”. 22 Edhe ai që kishte marrë dyqind monedha erdhi e tha: “Zotëri, më dhe dyqind monedha, ja, fitova edhe dyqind të tjera”. 23 I zoti i tha: “Të lumtë, shërbëtor i mirë e besnik. U tregove besnik në gjëra të vogla, unë do të të besoj gjëra të mëdha. Hyr në gëzimin e tët zoti”.
24 Edhe ai që kishte marrë njëqind monedha, erdhi e tha: “Zotëri, unë të njoh për njeri të rreptë, që korr ku nuk ke mbjellë e mbledh ku nuk ke shpërndarë, 25 prandaj pata frikë dhe shkova e i fsheha në tokë monedhat që më dhe. Merri, ja ku i ke!”. 26 Por i zoti iu përgjigj: “Shërbëtor i mbrapshtë e përtac. Ti e paske ditur se unë korrkam ku nuk kam mbjellë e mblidhkam ku nuk kam shpërndarë? 27 Atëherë duhej t'i kishe futur paratë e mia në bankë që, kur të kthehesha, t'i merrja bashkë me fitimin.
28 Prandaj merrjani këtij monedhat e jepjani atij që ka një mijë, 29 se atij që ka, do t'i jepet edhe më shumë e do t'i teprojë, por atij që nuk ka do t'i merret edhe ajo që ka. 30 Shërbëtorin e pavlerë hidheni përjashta në errësirë, ku ka vajtim e kërcëllimë dhëmbësh”».
Gjykimi i kombeve
31 «Kur Biri i njeriut të vijë në lavdinë e tij bashkë me të gjithë engjëjt, do të ulet mbi fronin e tij të lavdishëm. 32 Të gjitha kombet do të mblidhen para tij dhe ai do t'i ndajë njërin nga tjetri, siç ndan bariu delet nga dhitë. 33 Delet do t'i vërë në të djathtë, ndërsa dhitë në të majtë.
34 Pastaj mbreti do t'u thotë atyre që janë në të djathtën e tij: “Ejani, o të bekuarit e Atit tim, trashëgojeni mbretërinë e përgatitur për ju që nga krijimi i botës, 35 sepse pata uri e më dhatë për të ngrënë, pata etje e më dhatë për të pirë, isha i huaj e më pritët, 36 isha i zhveshur e më veshët, isha i sëmurë dhe erdhët të më shihni, isha në burg dhe erdhët tek unë”. 37 Atëherë të drejtët do t'i përgjigjen: “Zot, kur të pamë të uritur e të dhamë për të ngrënë? Ose të pamë të etur e të dhamë për të pirë? 38 Dhe kur të pamë të huaj e të pritëm apo të zhveshur e të veshëm? 39 Kur të pamë të sëmurë ose në burg dhe erdhëm te ti?”. 40 Mbreti do t'u përgjigjet: “Me të vërtetë po ju them se sa herë e keni bërë këtë gjë për njërin nga këta vëllezërit e mi më të vegjël, ma keni bërë mua”.
41 Pastaj do t'u thotë atyre që janë në të majtën e tij: “Largohuni prej meje, o të mallkuar, në zjarrin e amshuar që është përgatitur për djallin dhe engjëjt e tij, 42 sepse pata uri e nuk më dhatë për të ngrënë, pata etje e nuk më dhatë për të pirë, 43 isha i huaj e nuk më pritët, isha i zhveshur e nuk më veshët, isha i sëmurë dhe në burg e nuk erdhët të më shihni”. 44 Atëherë edhe ata do të përgjigjen: “O Zot, kur të pamë të uritur, të etur, të huaj, të zhveshur, të sëmurë apo në burg e nuk të shërbyem?”. 45 Ai do t'u thotë: “Me të vërtetë po ju them se sa herë që nuk e keni bërë këtë për ndonjërin nga vëllezërit e mi më të vegjël, nuk ma keni bërë as mua”.
46 Këta do të shkojnë në dënimin e amshuar, ndërsa të drejtët në jetën e amshuar».