1 Factum est autem in sabbato secundoprimo
cum transiret per sata
vellebant discipuli eius spicas
et manducabant confricantes manibus
2 quidam autem Pharisaeorum dicebant illis
quid facitis quod non licet in sabbatis
3 et respondens Iesus ad eos dixit
nec hoc legistis quod fecit David
cum esurisset ipse et qui cum eo erant
4 quomodo intravit in domum Dei
et panes propositionis sumpsit et manducavit
et dedit his qui cum ipso erant
quos non licet manducare nisi tantum sacerdotibus
5 et dicebat illis quia dominus est Filius hominis etiam sabbati
6 Factum est autem et in alio sabbato
ut intraret in synagogam et doceret
et erat ibi homo et manus eius dextra erat arida
7 observabant autem scribae et Pharisaei si in sabbato curaret
ut invenirent accusare illum
8 ipse vero sciebat cogitationes eorum
et ait homini qui habebat manum aridam
surge et sta in medium
et surgens stetit
9 ait autem ad illos Iesus
interrogo vos si licet sabbato bene facere an male
animam salvam facere an perdere
10 et circumspectis omnibus dixit homini
extende manum tuam
et extendit et restituta est manus eius
11 ipsi autem repleti sunt insipientia
et conloquebantur ad invicem quidnam facerent Iesu
12 Factum est autem in illis diebus
exiit in montem orare et erat pernoctans in oratione Dei
13 Et cum dies factus esset
vocavit discipulos suos et elegit duodecim ex ipsis
quos et apostolos nominavit
14 Simonem quem cognominavit Petrum
et Andream fratrem eius
Iacobum et Iohannem
Philippum et Bartholomeum
15 Mattheum et Thomam
Iacobum Alphei et Simonem qui vocatur Zelotes
16 Iudam Iacobi
et Iudam Scarioth qui fuit proditor
17 Et descendens cum illis stetit in loco campestri
et turba discipulorum eius
et multitudo copiosa plebis ab omni Iudaea et Hierusalem
et maritimae Tyri et Sidonis
18 qui venerunt ut audirent eum
et sanarentur a languoribus suis
et qui vexabantur ab spiritibus inmundis curabantur
19 et omnis turba quaerebant eum tangere
quia virtus de illo exiebat et sanabat omnes
20 Et ipse elevatis oculis in discipulos suos dicebat
beati pauperes quia vestrum est regnum Dei
21 Beati qui nunc esuritis quia saturabimini
Beati qui nunc fletis quia ridebitis
22 Beati eritis cum vos oderint homines
et cum separaverint vos et exprobraverint
et eiecerint nomen vestrum tamquam malum propter Filium hominis
23 gaudete in illa die et exultate
ecce enim merces vestra multa in caelo
secundum haec enim faciebant prophetis patres eorum
24 Verumtamen vae vobis divitibus
quia habetis consolationem vestram
25 vae vobis qui saturati estis quia esurietis
vae vobis qui ridetis nunc quia lugebitis et flebitis
26 Vae cum bene vobis dixerint omnes homines
secundum haec faciebant prophetis patres eorum
27 Sed vobis dico qui auditis diligite inimicos vestros
benefacite his qui vos oderunt
28 benedicite maledicentibus vobis
orate pro calumniantibus vos
29 Ei qui te percutit in maxillam
praebe et alteram
et ab eo qui aufert tibi vestimentum
etiam tunicam noli prohibere
30 omni autem petenti te tribue
et qui aufert quae tua sunt ne repetas
31 Et prout vultis ut faciant vobis homines
et vos facite illis similiter
32 Et si diligitis eos qui vos diligunt quae vobis est gratia
nam et peccatores diligentes se diligunt
33 et si benefeceritis his qui vobis benefaciunt quae vobis est gratia
siquidem et peccatores hoc faciunt
34 et si mutuum dederitis his a quibus speratis recipere
quae gratia est vobis
nam et peccatores peccatoribus fenerantur ut recipiant aequalia
35 verumtamen diligite inimicos vestros
et benefacite et mutuum date
nihil desperantes
et erit merces vestra multa et eritis filii Altissimi
quia ipse benignus est super ingratos et malos
36 estote ergo misericordes sicut et Pater vester misericors est
37 Nolite iudicare et non iudicabimini
nolite condemnare et non condemnabimini
dimittite et dimittemini
38 date et dabitur vobis
mensuram bonam confersam
et coagitatam et supereffluentem dabunt in sinum vestrum
eadem quippe mensura qua mensi fueritis remetietur vobis
39 Dicebat autem illis et similitudinem
numquid potest caecus caecum ducere
nonne ambo in foveam cadent
40 Non est discipulus super magistrum
perfectus autem omnis erit sicut magister eius
41 Quid autem vides festucam in oculo fratris tui
trabem autem quae in oculo tuo est non consideras
42 et quomodo potes dicere fratri tuo
frater sine eiciam festucam de oculo tuo
ipse in oculo tuo trabem non videns
hypocrita eice primum trabem de oculo tuo
et tunc perspicies
ut educas festucam de oculo fratris tui
43 Non est enim arbor bona quae facit fructus malos
neque arbor mala faciens fructum bonum
44 unaquaeque enim arbor de fructu suo cognoscitur
Neque enim de spinis colligunt ficus
neque de rubo vindemiant uvam
45 Bonus homo de bono thesauro cordis sui profert bonum
et malus homo de malo
profert malum
ex abundantia enim cordis os loquitur
46 Quid autem vocatis me Domine Domine
et non facitis quae dico
47 Omnis qui venit ad me et audit sermones meos et facit eos
ostendam vobis cui similis est
48 similis est homini aedificanti domum
qui fodit in altum
et posuit fundamenta supra petram
inundatione autem facta
inlisum est flumen domui illi et non potuit eam movere
fundata enim erat supra petram
49 qui autem audivit et non fecit
similis est homini aedificanti domum suam supra terram sine
fundamento
in quam inlisus est fluvius
et continuo concidit
et facta est ruina domus illius magna
Jezui dhe e shtuna
(Mt 12.1-8Mk 2.23-28)1 Një të shtunë, ndërsa Jezui po ecte përmes një fushe me grurë, dishepujt këpusnin kallinj, i shkoqnin me duar dhe hanin. 2 Disa nga farisenjtë thanë: «Përse po bëni atë që nuk është e lejueshme të shtunën?». 3 Jezui u përgjigj: «A nuk e keni lexuar se çfarë bëri Davidi kur e mori uria, atë dhe ata që ishin me të? 4 Sesi hyri në shtëpinë e Perëndisë, mori bukën e kushtimit, hëngri vetë e u dha edhe atyre që ishin me të, bukë që nuk lejohet t'i hajë askush përveç priftërinjve?». 5 Pastaj u tha: «Biri i njeriut është Zot i të shtunës».
Njeriu me dorë të paralizuar
(Mt 12.9-14Mk 3.1-6)6 Një të shtunë tjetër Jezui hyri në një sinagogë e filloi të mësonte njerëzit. Aty gjendej një njeri që e kishte dorën e djathtë të tharë. 7 Shkruesit dhe farisenjtë e vëzhgonin me kujdes Jezuin për të parë nëse do të shëronte të shtunën, që të gjenin një shkak për ta paditur. 8 Jezui, edhe pse e dinte çfarë mendonin ata, i tha njeriut që e kishte dorën të tharë: «Ngrihu e qëndro në mes!». Dhe ai u ngrit. 9 Pastaj u tha atyre: «Po ju pyes: a është e lejueshme të bësh mirë apo të bësh keq të shtunën? Të shpëtosh një jetë apo ta shkatërrosh atë?». 10 Dhe, ndërsa po i shikonte të gjithë ata që ishin përreth, i tha të sëmurit: «Shtrije dorën!». Ai e shtriu dhe dora iu shërua tërësisht. 11 Por ata u tërbuan e filluan të flisnin me njëri-tjetrin se çfarë mund t'i bënin Jezuit.
Zgjedhja e të dymbëdhjetëve
(Mt 10.1-4Mk 3.13-19)12 Gjatë atyre ditëve Jezui shkoi në mal për t'u lutur dhe e gdhiu duke iu lutur Perëndisë. 13 Kur u bë ditë, i thirri dishepujt pranë vetes, zgjodhi dymbëdhjetë prej tyre dhe i quajti apostuj. 14 Këta ishin: Simoni, të cilit ia vuri emrin Pjetër, dhe vëllai i tij Andrea, Jakobi e Gjoni, Filipi e Bartolomeu, 15 Mateu e Thomai, Jakobi i Alfeut dhe Simoni që quhej Zelltar, 16 Juda i Jakobit e Judë Iskarioti që u bë tradhtar.
Shërbesa e Jezuit dhe turmat
(Mt 4.23-25)17 Jezui zbriti së bashku me ta e u ndal në një vend të rrafshët, ku gjendeshin shumë nga dishepujt e tij. Aty gjendej edhe një turmë e madhe njerëzish nga e gjithë Judeja, Jerusalemi e bregu i Tirit e i Sidonit. 18 Kishin ardhur për ta dëgjuar e për t'u shëruar nga sëmundjet e tyre. Ata që vuanin nga shpirtrat e ndyrë shëroheshin 19 dhe të gjithë përpiqeshin ta preknin, sepse prej tij dilte një forcë që i shëronte.
Lumnitë dhe mjerimet
(Mt 5.1-12)20 Atëherë Jezui ngriti sytë, pa nga dishepujt e tha:
«Lum ju që jeni të varfër,
se e juaja do të jetë mbretëria e Perëndisë!
21 Lum ju që tani keni uri,
se do të ngiheni!
Lum ju që tani qani,
se do të qeshni!
22 Lum ju kur njerëzit t'ju urrejnë,
kur t'ju përjashtojnë e t'ju shajnë,
kur të shpifin për ju
për shkak të Birit të njeriut!
23 Kur të vijë ajo ditë,
gëzohuni e kërceni,
se ja shpërblimi juaj është i madh në qiell.
Kështu vepruan etërit e tyre edhe me profetët.
24 Por mjerë ju të pasur,
se e keni marrë ngushëllimin tuaj!
25 Mjerë ju që jeni të nginjur tani,
se do të keni uri!
Mjerë ju që tani qeshni,
se do të trishtoheni e do të qani!
26 Mjerë ju kur të gjithë
të flasin mirë për ju!
Kështu vepruan etërit e tyre me profetët e rremë».
Dashuria për armiqtë
(Mt 5.38-48Mt 7.12a)27 «Por unë po ju them juve që më dëgjoni: duajini armiqtë tuaj, bëjuni mirë atyre që ju urrejnë. 28 Bekojini ata që ju mallkojnë e lutuni për ata që ju keqtrajtojnë. 29 Nëse dikush të qëllon në njërën faqe, ktheja edhe tjetrën. Kushdo që të merr gunën, mos e pengo të të marrë edhe këmishën. 30 Jepi kujtdo që të kërkon ndonjë gjë dhe, nëse dikush të merr ndonjë gjë tënden, mos ia kërko. 31 Bëjuni të tjerëve çka dëshironi t'ju bëjnë juve. 32 Sepse, nëse doni vetëm ata që ju duan, çfarë merite keni? Edhe mëkatarët i duan ata që i duan. 33 Dhe nëse u bëni mirë vetëm atyre që ju bëjnë mirë, çfarë merite keni? Edhe mëkatarët bëjnë kështu. 34 Nëse u jepni hua vetëm atyre prej të cilëve shpresoni se do t'jua kthejnë, çfarë merite keni? Edhe mëkatarët u japin hua mëkatarëve, që të marrin prej tyre çfarë kanë dhënë. 35 Ju, përkundrazi, duajini armiqtë tuaj, bëjuni mirë atyre e jepni hua pa pritur që t'ju kthehet. Kështu do të merrni një shpërblim të madh e do të jeni bijtë e të tejlartit Perëndi, sepse ai është i mirë me mosmirënjohësit dhe të këqijtë. 36 Jini të mëshirshëm, sikurse është i mëshirshëm edhe Ati juaj».
Mos e gjyko vëllanë
(Mt 7.1-5)37 «Mos gjykoni e nuk do të gjykoheni. Mos dënoni e nuk do të dënoheni. Falni e do të faleni. 38 Jepni e do t'ju jepet. Do t'ju vënë në prehër një masë të mirë, të ngjeshur, të tundur e të begatë, sepse me masën që do të matni, do të mateni».
39 Jezui u foli përsëri me shëmbëlltyra: «A mund t'i prijë një i verbër një të verbri tjetër? A nuk do të bien të dy në gropë? 40 Dishepulli nuk është më i madh se mësuesi. Edhe po të mësojë gjithçka, do të jetë si mësuesi i tij.
41 Përse shikon ashklën në syrin e vëllait tënd e nuk pikat traun në syrin tënd? 42 Si mund t'i thuash vëllait tënd “vëlla, më lër të ta heq ashklën nga syri”, ti që nuk pikat traun në syrin tënd? Hipokrit! Hiq më parë traun nga syri yt dhe atëherë do të shohësh qartë për të hequr ashklën nga syri i vëllait tënd».
Pema njihet nga frytet
(Mt 7.17-20Mt 12.34b-35)43 «Nuk ka pemë të mirë që jep fryte të këqija e as pemë të kalbur që jep fryte të mira. 44 Çdo pemë njihet nga frytet e saj. Askush nuk mund të vjelë fiq nga ferrat e as rrush nga shkurret. 45 Njeriu i mirë nxjerr të mirën nga thesari i mirë i zemrës së tij dhe njeriu i keq nxjerr të keqen nga thesari i tij i keq, sepse ç'ka zemra, nxjerr goja ».
Dy shtëpitë
(Mt 7.24-27)46 «Përse më thërrisni “Zot, Zot” e nuk bëni çfarë ju them unë? 47 Po ju tregoj kujt i ngjan ai që vjen tek unë dhe që i dëgjon e i zbaton fjalët e mia. 48 Ai i ngjan një njeriu që ndërtoi një shtëpi, gërmoi thellë e i hodhi themelet në shkëmb. Kur erdhi përmbytja, lumi vërshoi drejt asaj shtëpie, por nuk e tundi dot vendit, se shtëpia ishte ndërtuar mirë. 49 Ndërsa ai që i dëgjon, por nuk i zbaton fjalët e mia, i ngjan një njeriu që ndërtoi një shtëpi mbi dhe, pa themele. Kur vërshoi lumi, ajo u shemb menjëherë e i madh qe shkatërrimi i saj».