1 respondens autem Iob dixit
2 utinam adpenderentur peccata mea quibus iram merui
et calamitas quam patior in statera
3 quasi harena maris haec gravior appareret
unde et verba mea dolore sunt plena
4 quia sagittae Domini in me sunt
quarum indignatio ebibit spiritum meum
et terrores Domini militant contra me
5 numquid rugiet onager cum habuerit herbam
aut mugiet bos cum ante praesepe plenum steterit
6 aut poterit comedi insulsum quod non est sale conditum
aut potest aliquis gustare quod gustatum adfert mortem
7 quae prius tangere nolebat anima mea
nunc prae angustia cibi mei sunt
8 quis det ut veniat petitio mea
et quod expecto tribuat mihi Deus
9 et qui coepit ipse me conterat
solvat manum suam et succidat me
10 et haec mihi sit consolatio ut adfligens me dolore non parcat
nec contradicam sermonibus Sancti
11 quae est enim fortitudo mea ut sustineam
aut quis finis meus ut patienter agam
12 nec fortitudo lapidum fortitudo mea
nec caro mea aerea est
13 ecce non est auxilium mihi in me
et necessarii quoque mei recesserunt a me
14 qui tollit ab amico suo misericordiam
timorem Domini derelinquit
15 fratres mei praeterierunt me
sicut torrens qui raptim transit in convallibus
16 qui timent pruinam inruet super eos nix
17 tempore quo fuerint dissipati peribunt
et ut incaluerit solventur de loco suo
18 involutae sunt semitae gressuum eorum
ambulabunt in vacuum et peribunt
19 considerate semitas Theman itinera Saba et expectate
paulisper
20 confusi sunt quia speravi
venerunt quoque usque ad me et pudore cooperti sunt
21 nunc venistis et modo videntes plagam meam timetis
22 numquid dixi adferte mihi
et de substantia vestra donate mihi
23 vel liberate me de manu hostis et de manu robustorum eruite me
24 docete me et ego tacebo et si quid forte ignoravi instruite me
25 quare detraxistis sermonibus veritatis
cum e vobis nullus sit qui possit arguere
26 ad increpandum tantum eloquia concinnatis
et in ventum verba profertis
27 super pupillum inruitis
et subvertere nitimini amicum vestrum
28 verumtamen quod coepistis explete
praebete aurem et videte an mentiar
29 respondete obsecro absque contentione
et loquentes id quod iustum est iudicate
30 et non invenietis in lingua mea iniquitatem
nec in faucibus meis stultitia personabit
1 Atëherë Jobi u përgjigj e tha:
2 «Po të peshohet krusma ime
e të matet mjerimi im,
3 rëndojnë më shumë se rëra e detit,
prandaj po ngutem e po flas.
4 I gjithëpushtetshmi m'i ka ngulur shigjetat,
helmin ua thëthin shpirti im
e tmerret e Perëndisë më janë kundërvënë.
5 A pall gomari kur ka bar?
A pëllet lopa kur ka tagji?
6 A hahet gjella pa kripë e pa shije?
A ka shije lëngu i bordullakut?
7 Gjërat që nuk i prekja dot
janë bërë gjella ime e neveritshme.
8 U pranoftë kërkesa ime
e Perëndia më dhëntë çfarë shpresoj!
9 Dashtë Perëndia e më shtyptë,
zgjattë dorën e më zhbiftë!
10 Le të jetë ky ngushëllimi im
dhe do të galdoj në dhimbjen time,
se nuk i mohova fjalët e të Shenjtit.
11 Me çfarë force do të pres
dhe pse duhet të duroj?
12 Vallë, si guri jam i fortë?
Prej bronzi është mishi im?
13 As veten s'e ndihmoj dot
dhe prej meje ka ikur e mbara.
14 Mikut nuk i mohohet besnikëria,
edhe kur s'e ka më drojën e të gjithëpushtetshmit .
15 Shokët janë të pabesë si vau,
si përrenjtë që vërshojnë në zall.
16 Shkrihen akujt e turbullohen,
fryhen, kur shkrihet bora.
17 Kur është nxehtë, avullojnë,
kur vjen vapa, thahet zalli.
18 Varganet ngatërrojnë udhën,
marrin shkretëtirën e birren.
19 Varganet e Temait i kërkojnë,
udhëtarët e Shebës shpresojnë t'i gjejnë.
20 Zhgënjehen, sepse shpresonin,
mbërrijnë aty e pështjellohen.
21 Kështu jeni edhe ju për mua,
e patë zezonën dhe u tmerruat.
22 A mos ju thashë të më jepnit gjë,
të më shpërblenit me pasurinë tuaj?
23 Apo të më lironit nga dora e armikut,
të më shpaguanit nga dora e të pashpirtit?
24 Mësomëni e do të hesht,
tregomëni ku kam gabuar.
25 Sa të rënda janë fjalët e drejta!
Por, qortimet tuaja, çfarë qortojnë?
26 A synoni t'i qortoni fjalët e mia?
A i merr era fjalët e të pashpresit?
27 Edhe mbi jetimin do të hidhnit short
e mikun do ta shisnit.
28 Prandaj, kthehuni kah unë, ju lutem,
se nuk do t'ju gënjej sy më sy.
29 Pendohuni, që të mos bëhet padrejtësi!
Pendohuni, se unë kam të drejtë.
30 A paska padrejtësi në gjuhën time?
A s'e dalluaka ligësinë qiellza ime?».