1 voca ergo si est qui tibi respondeat
et ad aliquem sanctorum convertere
2 vere stultum interficit iracundia et parvulum occidit invidia
3 ego vidi stultum firma radice et maledixi pulchritudini eius statim
4 longe fient filii eius a salute
et conterentur in porta et non erit qui eruat
5 cuius messem famelicus comedet et ipsum rapiet armatus
et ebibent sitientes divitias eius
6 nihil in terra sine causa fit
et de humo non orietur
dolor
7 homo ad laborem nascitur et avis ad volatum
8 quam ob rem ego deprecabor Dominum
et ad Deum ponam eloquium meum
9 qui facit magna et inscrutabilia
et mirabilia absque numero
10 qui dat pluviam super faciem terrae et inrigat aquis universa
11 qui ponit humiles in sublimi
et maerentes erigit sospitate
12 qui dissipat cogitationes malignorum
ne possint implere manus eorum quod coeperant
13 qui adprehendit sapientes in astutia eorum
et consilium pravorum dissipat
14 per diem incurrent tenebras
et quasi in nocte sic palpabunt in meridie
15 porro salvum faciet a gladio oris eorum
et de manu violenti pauperem
16 et erit egeno spes iniquitas autem contrahet os suum
17 beatus homo qui corripitur a Domino
increpationem ergo Domini ne reprobes
18 quia ipse vulnerat et medetur percutit et manus eius sanabunt
19 in sex tribulationibus liberabit te
et in septima non tanget te malum
20 in fame eruet te de morte et in bello de manu gladii
21 a flagello linguae absconderis
et non timebis calamitatem cum venerit
22 in vastitate et fame ridebis
et bestiam terrae non formidabis
23 sed cum lapidibus regionum pactum tuum
et bestiae terrae pacificae erunt tibi
24 et scies quod pacem habeat tabernaculum tuum
et visitans speciem tuam non peccabis
25 scies quoque quoniam multiplex erit semen tuum
et progenies tua quasi herba terrae
26 ingredieris in abundantia sepulchrum
sicut infertur acervus in tempore suo
27 ecce hoc ut investigavimus ita est
quod auditum mente pertracta
Perëndia qorton Jobin
1 «Thirr, pra! A ka kush të përgjigjet?
Kujt do t'i drejtohesh, ndër të shenjtë?
2 Të marrin e ther mëria
e të pamendin smira e vret.
3 Pashë tek zinte rrënjë i marri,
por fill ia mallkova banesën.
4 Bijtë e tij nuk kanë shpëtim,
i shkelin para të gjithëve e s'ka kush i liron.
5 Të korrat ia ha i urituri,
edhe në dhënçin ferra.
Të babëziturit ia rrëmbejnë katandinë.
6 Jo, lëngata nuk mbin nga pluhuri,
e as pikëllimi nuk mbin prej dheut,
7 por për t'u pikëlluar ka lindur njeriu,
sikurse shkëndijat për të fluturuar lart.
8 Por unë do të kërkoja Perëndinë
e Perëndisë do t'ia shtroja çështjen.
9 Ai bën vepra madhështore e të pashqyrtueshme,
bën mrekulli të panumërueshme.
10 Ai e hedh shiun mbi dhe
e ujin e lëshon mbi ara.
11 Ai i lartëson të përulurit
e vajtorët i ngre të sigurt.
12 I zhbën shestimet e tinëzarëve
e duart e tyre nuk sjellin mbarësi.
13 I zë të urtët në tinëzinë e tyre
e synimet e dinakëve shemben shpejt.
14 Gjatë ditës hasin në errësirë,
në mesditë kuturisin si nëpër natë.
15 Por ai e shpëton nevojtarin
nga shpata e gojës së tyre
e nga dora e të fortëve.
16 Ka shpresë për të vobektin,
padrejtësisë i mbyllet goja.
17 Pra, lum njeriu, që Perëndia e qorton!
Mos e përçmo mësimin e të gjithëpushtetshmit,
18 se ai lëndon, por e lidh plagën,
godet, por me dorën e vet shëron.
19 Të liron nga gjashtë mundime
dhe lëngata e shtatë nuk do të të bjerë.
20 Kur të bjerë zija e bukës,
të shpëton nga vdekja
e nga tehu i shpatës në betejë.
21 Do të strehohesh nga fshikullimi i gjuhës
e, në ardhtë rrënimi, nuk do të druash.
22 Do të tallesh me shkretimin e me urinë,
nuk do të trembesh nga egërsirat e dheut.
23 Do të lidhësh besë me gurët e arës
dhe egërsirat paqe do të kenë me ty.
24 Do ta shohësh se tenda jote është e sigurt,
do të qëmtosh pronën e asgjë s'do të mungojë.
25 Do ta shikosh si do të të shtohet fara
e pinjojtë e tu si bari i dheut.
26 Do të hysh në varr i mbajtur e i fortë,
si kalliri i pjekur në kohën e vet.
27 Ja, këtë gjë e hetuam dhe ashtu është.
Dëgjoje, që ta dish për vete».