1 non quasi crudelis suscitabo eum
quis enim resistere potest vultui meo
2 quis ante dedit mihi ut reddam ei
omnia quae sub caelo sunt mea sunt
3 non parcam ei et verbis potentibus et ad deprecandum conpositis
4 quis revelavit faciem indumenti eius
et in medium oris eius quis intrabit
5 portas vultus eius quis aperiet
per gyrum dentium eius formido
6 corpus illius quasi scuta fusilia
et conpactum squamis se prementibus
7 una uni coniungitur et ne spiraculum quidem incedit per eas
8 una alteri adherebunt
et tenentes se nequaquam separabuntur
9 sternutatio eius splendor ignis et oculi eius ut palpebrae diluculi
10 de ore eius lampades procedunt sicut taedae ignis accensae
11 de naribus eius procedit fumus
sicut ollae succensae atque ferventis
12 halitus eius prunas ardere facit et flamma de ore eius egreditur
13 in collo eius morabitur fortitudo
et faciem eius praecedet egestas
14 membra carnium eius coherentia sibi
mittet contra eum fulmina
et ad locum alium non ferentur
15 cor eius indurabitur quasi lapis
et stringetur quasi malleatoris incus
16 cum sublatus fuerit timebunt angeli et territi purgabuntur
17 cum adprehenderit eum gladius
subsistere non poterit neque hasta neque torax
18 reputabit enim quasi paleas ferrum
et quasi lignum putridum aes
19 non fugabit eum vir sagittarius
in stipulam versi sunt ei lapides fundae
20 quasi stipulam aestimabit malleum et deridebit vibrantem hastam
21 sub ipso erunt radii solis
sternet sibi aurum quasi lutum
22 fervescere faciet quasi ollam profundum mare
ponet quasi cum unguenta bulliunt
23 post eum lucebit semita
aestimabit abyssum quasi senescentem
24 non est super terram potestas quae conparetur ei
qui factus est ut nullum timeret
25 omne sublime videt
ipse est rex super universos filios superbiae
1 «Ja, ti shpreson e zhgënjehesh,
e shikon dhe rrëzohesh.
2 Nuk ka trim që ta ngacmojë
e kush mund t'i bëjë ballë?
3 Kush e sulmoi dhe shpëtoi?
Kush vallë nën qiellin mbarë?
4 Nuk do ta mbuloj me heshtje forcën e ijëve të tija,
as hijeshinë e shtatit të tij.
5 Kush vallë ia zhveshi petkun?
Kush hyri vallë ndër nofullat e tij?
6 Kush mund t'ia hapë kanatet e gojës,
se me tmerr i ka të rrethuar dhëmbët.
7 E mbulojnë radhët madhështore të shqytit,
e kyçin fort si me vulë.
8 Aq puthiten me njëra-tjetrën,
sa përmes tyre as era s'kalon.
9 Kapen fort me njëra-tjetrën,
ngjiten e më nuk shqiten.
10 Teshtima e tij shpërthen si dritë
e si qepallat e agimit i ka sytë.
11 Nga goja i dalin flakërima,
shkëndija zjarri i vërshojnë.
12 Nga hundët tymi i del,
si prej kazanit mbi zjarrin që i fryhet.
13 Fryma e tij i përndez thëngjijtë
e flaka prej gojës i del.
14 Në qafë e ka forcën
e përballë tij dridhet tmerri.
15 Të ngjeshura i ka palët e mishit
që është i ngurtë e nuk lëviz.
16 Zemrën e ka të ngurtë si gurin,
të ngurtë si gurin e poshtëm të mullirit.
17 Kur ai ngrihet, të fortët frikësohen,
kur ai përplaset, ata trullosen.
18 Nëse e godet shpata, nuk i ngulet,
as heshta, as shigjeta, as shtiza.
19 Si kashtë është hekuri për të
e bronzi si dru i kalbur.
20 Nuk ikën fare as nga shigjeta
e gurët e hobes i duken si byk.
21 Si byk i duket edhe shkopi
e qeshet me vringëllimën e shtizës.
22 Nën bark ka tjegulla majëmprehta
e në deltinë lesën e shtrin.
23 E flluskos detin si kazan,
si enë vajrash e bën.
24 Nga pas lë një shteg vezullues
e humnera duket thinjoshe.
25 Nuk ka mbi tokë si ai,
krijuar për të mos u trembur.
26 Vrojton nga lart gjithçka,
është mbret mbi tërë bishat krenare».