1 omiserunt autem tres viri isti respondere Iob
eo quod iustus sibi videretur
2 et iratus indignatusque Heliu filius Barachel Buzites de
cognatione Ram
iratus est autem adversus Iob
eo quod iustum se esse diceret coram Deo
3 porro adversum amicos eius indignatus est
eo quod non invenissent responsionem rationabilem
sed tantummodo condemnassent Iob
4 igitur Heliu expectavit Iob loquentem
eo quod seniores se essent qui loquebantur
5 cum autem vidisset quod tres respondere non potuissent
iratus est vehementer
6 respondensque Heliu filius Barachel Buzites dixit
iunior sum tempore vos autem antiquiores
idcirco dimisso capite veritus sum
indicare vobis meam sententiam
7 sperabam enim quod aetas prolixior loqueretur
et annorum multitudo doceret sapientiam
8 sed ut video spiritus est in hominibus
et inspiratio Omnipotentis dat intellegentiam
9 non sunt longevi sapientes nec senes intellegunt iudicium
10 ideo dicam audite me
ostendam vobis etiam ego meam scientiam
11 expectavi enim sermones vestros audivi prudentiam vestram
donec disceptaremini sermonibus
12 et donec putabam vos aliquid dicere considerabam
sed ut video non est qui arguere possit Iob
et respondere ex vobis sermonibus eius
13 ne forte dicatis invenimus sapientiam
Deus proiecit eum non homo
14 nihil locutus est mihi
et ego non secundum vestros sermones respondebo illi
15 extimuerunt non responderunt ultra
abstuleruntque a se eloquia
16 quoniam igitur expectavi et non sunt locuti
steterunt nec responderunt ultra
17 respondebo et ego partem meam et ostendam scientiam meam
18 plenus sum enim sermonibus et coartat me spiritus uteri mei
19 en venter meus quasi mustum absque spiraculo
quod lagunculas novas disrumpit
20 loquar et respirabo paululum
aperiam labia mea et respondebo
21 non accipiam personam viri et Deum homini non aequabo
22 nescio enim quamdiu subsistam
et si post modicum tollat me factor meus
Ndërhyrja e Elihuit
1 Tre burrat nuk iu përgjigjën më Jobit, se atij i dukej vetja i drejtë. 2 Atëherë Elihui, biri i Barahel Buzitit, prej fisit të Ramit, u zemërua fort me Jobin, për shkak se e hiqte veten më të drejtë se Perëndia. 3 Ai u zemërua shumë edhe me tre shokët e tij, se ata, edhe pse e dënonin Jobin, nuk e kishin gjetur përgjigjen. 4 Elihui kishte pritur e nuk kishte folur me Jobin, ngaqë ata ishin më të moshuar. 5 Kur Elihui pa se nga goja e tre burrave nuk doli asnjë përgjigje, u zemërua se tepërmi.
6 Atëherë Elihui, biri i Barahel Buzitit, u përgjigj e tha:
7 «Thashë me vete: “Le të flasë mosha
e urtinë vitet e shumta le ta kumtojnë!”.
8 Mirëpo vetëm shpirti e jepka kuptimin,
ai dhe fryma e të gjithëpushtetshmit.
9 Nuk janë të urtë veç të moshuarit
e të drejtën s'e kuptojnë veç pleqtë.
10 Prandaj unë thashë: “Dëgjomëni!
Dua edhe unë ta shpalos dijen time”.
11 Ja, i prita fjalët tuaja,
mençurinë tuaj e dëgjova
kur po kërkonit fjalët.
12 Jua vura mendjen, por ja,
askush s'e mposhti Jobin,
fjalëve të tij asnjëri s'iu përgjigj.
13 Edhe mos thoni: “Ja çfarë është e urtë:
Perëndia ta mposhtë, e jo njeriu”.
14 Asnjë fjalë s'ma drejtoi mua
e s'do t'i përgjigjem me fjalët tuaja.
15 U mposhtën e s'u përgjigjën më,
u iku fjala nga goja.
16 Unë prita, por ata nuk folën,
u ndalën e s'u përgjigjën më.
17 Por edhe unë, unë vetë do të them diçka,
edhe unë do ta shpalos dijen time.
18 Dëng unë jam me fjalë
e shpirti më shtyn nga brenda.
19 Përbrenda jam si vera që s'merr frymë
e i pëlcet kacekët e rinj.
20 Duhet të flas e të shfrej,
ta hap gojën e të gjegjem.
21 Nuk do t'i mbaj krah askujt,
as do të lajkatoj njeri,
22 se lajkat nuk i njoh
e do të më zhbënte bërësi im».