1 respondens autem Iob dixit
2 nunc quoque in amaritudine est sermo meus
et manus plagae meae adgravata est super gemitum meum
3 quis mihi tribuat ut cognoscam et inveniam illum
et veniam usque ad solium eius
4 ponam coram eo iudicium et os meum replebo increpationibus
5 ut sciam verba quae mihi respondeat
et intellegam quid loquatur mihi
6 nolo multa fortitudine contendat mecum
nec magnitudinis suae mole me premat
7 proponat aequitatem contra me
et perveniat ad victoriam iudicium meum
8 si ad orientem iero non apparet
si ad occidentem non intellegam eum
9 si ad sinistram quid agat non adprehendam eum
si me vertam ad dextram non videbo illum
10 ipse vero scit viam meam
et probavit me quasi aurum quod per ignem transit
11 vestigia eius secutus est pes meus
viam eius custodivi et non declinavi ex ea
12 a mandatis labiorum eius non recessi
et in sinu meo abscondi verba oris eius
13 ipse enim solus est
et nemo avertere potest cogitationem eius
et anima eius quodcumque voluerit hoc facit
14 cum expleverit in me voluntatem suam
et alia multa similia praesto sunt ei
15 et idcirco a facie eius turbatus sum
et considerans eum timore sollicitor
16 Deus mollivit cor meum et Omnipotens conturbavit me
17 non enim perii propter inminentes tenebras
nec faciem meam operuit caligo
Jobit i duket Perëndia larg
1 Jobi u përgjigj e tha:
2 «Edhe sot e kësaj dite ankoj i acaruar,
mbi rënkimin tim rëndon dora e tij .
3 Ah, sikur ta dija ku ta gjeja,
sikur të arrija te banesa e tij!
4 Para tij do ta shtroja çështjen time
e me plot të drejtë do ta hapja gojën.
5 Do të merrja vesh përgjigjen e tij
e do të kuptoja çfarë do të më thoshte.
6 A do të grindej me mua me tërë madhështinë e tij?
Jo, vërtet do të më dëgjojë!
7 Atje me të do të fliste një njeri i drejtë
e gjykatësi im përgjithmonë do të më shfajësonte.
8 Ja, shkoj më tej e ai nuk gjendet,
kthehem pas e nuk e pikas.
9 Po të sillem majtas askund nuk e shoh,
po të kthehem djathtas nuk ma kap dot syri.
10 E, pra, ai e di si sillem unë;
le të më vërë në provë e porsi ar do të dal.
11 Gjurmëve të tij shkeli këmba ime,
udhën e tij e mbajta pa dredhuar.
12 Urdhrit të buzëve të tij unë nuk iu shmanga,
fjalët e gojës së tij në zemër i mbajta.
13 Por ai është i vetëm e kush mund ta kundërshtojë?
Çfarë ai dëshiron, atë edhe e bën.
14 Çfarë caktoi për mua, ai do ta përmbushë,
e shumë gjëra të tjera që i ka në mendje.
15 Prandaj më zë tmerri në praninë e tij,
mendohem e dridhem prej tij.
16 Perëndia ma molisi zemrën
më tmerroi ai, i gjithëpushtetshmi.
17 Se nuk po më rrënon errësira,
as po më mbulon terri».