1 ecce omnia et vidit oculus meus
et audivit auris mea et intellexi singula
2 secundum scientiam vestram et ego novi nec inferior vestri sum
3 sed tamen ad Omnipotentem loquar et disputare cum Deo cupio
4 prius vos ostendens fabricatores mendacii
et cultores perversorum dogmatum
5 atque utinam taceretis ut putaremini esse sapientes
6 audite ergo correptiones meas
et iudicium labiorum meorum adtendite
7 numquid Deus indiget vestro mendacio
ut pro illo loquamini dolos
8 numquid faciem eius accipitis et pro Deo iudicare nitimini
9 aut placebit ei quem celare nihil potest
aut decipietur ut homo vestris fraudulentiis
10 ipse vos arguet quoniam in abscondito faciem eius accipitis
11 statim ut se commoverit turbabit vos
et terror eius inruet super vos
12 memoria vestra conparabitur cineri
et redigentur in lutum cervices vestrae
13 tacete paulisper ut loquar quodcumque mihi mens suggesserit
14 quare lacero carnes meas dentibus meis
et animam meam porto in manibus meis
15 etiam si occiderit me in ipso sperabo
verumtamen vias meas in conspectu eius arguam
16 et ipse erit salvator meus
non enim veniet in conspectu eius omnis hypocrita
17 audite sermonem meum et enigmata percipite auribus vestris
18 si fuero iudicatus scio quod iustus inveniar
19 quis est qui iudicetur mecum veniat quare tacens consumor
20 duo tantum ne facias mihi et tunc a facie tua non abscondar
21 manum tuam longe fac a me
et formido tua non me terreat
22 et voca me et respondebo tibi
aut certe loquar et tu responde mihi
23 quantas habeo iniquitates et peccata
scelera mea et delicta ostende mihi
24 cur faciem tuam abscondis et arbitraris me inimicum tuum
25 contra folium quod vento rapitur ostendis potentiam tuam
et stipulam siccam persequeris
26 scribis enim contra me amaritudines
et consumere me vis peccatis adulescentiae meae
27 posuisti in nervo pedem meum et observasti omnes semitas meas
et vestigia pedum meorum considerasti
28 qui quasi putredo consumendus sum
et quasi vestimentum quod comeditur a tinea
Jobi kërkon të flasë me Perëndinë
1 «Ja, gjithçka pa syri im
veshi im e dëgjoi dhe e kuptoi.
2 Çfarë dini ju e di edhe unë
e nuk jam më pak se ju.
3 Por unë dua të flas me të gjithëpushtetshmin,
me Perëndinë ma ka ënda të rragatem.
4 Sa për ju, ju e shihni mashtrimin,
mjekë të padobishëm jeni të gjithë.
5 Kush do t'ju bëjë të heshtni?
Do të ishte urti për ju.
6 Dëgjojeni, pra, arsyetimin tim,
vërejeni vetëmbrojtjen e buzëve të mia.
7 A do të flisnit rrejshëm për Perëndinë
e do të mashtronit për të?
8 A doni t'i mbani anë Perëndisë
e të arsyetoni për të?
9 Vallë, do të dilni mirë nëse ju shqyrton?
Apo do ta mashtroni, siç mashtrohet njeriu?
10 Ashpër do t'ju qortojë
nëse tinëz mbani anë.
11 A nuk do t'ju tmerrojë madhështia e tij?
S'do të bjerë mbi ju tmerri i tij?
12 Hi e pluhur janë thëniet tuaja të urta,
mburojë balte mburojat tuaja.
13 Heshtni, që të flas vetë,
e le të më ndodhë ç'të dojë.
14 Pse të ha veten me dhëmbë
e të vë dorë në jetën time?
15 Ja, ai do të më vrasë e shpresë nuk kam,
por para tij do ta mbroj sjelljen time.
16 Ky do të jetë shpëtimi im,
se i pafeu nuk del para tij.
17 Dëgjojeni mirë fjalën time
e vërini vesh shpjegimit tim.
18 Ja, jam gati për gjykim,
se e di se jam i drejtë.
19 Kush është ai që do të kapet me mua,
se jam gati të hesht e të vdes.
20 Vetëm dy gjëra bëj
e nuk do të fshihem prej teje:
21 largo dorën tënde prej meje
e mos më tremb me tmerrin tënd.
22 Atëherë më pyet e unë do të përgjigjem,
ose flas unë e ti m'u përgjigj.
23 Sa faje e mëkate kam?
Ma trego shkeljen e mëkatin tim.
24 Përse e fsheh fytyrën tënde
e më mban për armik?
25 A do ta tmerrosh gjethen që mbart era?
A do ta ndjekësh pas bykun e thatë?
26 Se ti shkruan hidhur për mua
e më ngarkon me fajet e rinisë.
27 Ti më vë prangat në këmbë,
mbikëqyr tërë udhët e mia
e gjurmët e këmbëve m'i heton.
28 Si kalbësirë mbaron njeriu,
si petku që e bren tenja».