1 et praeteriens vidit hominem caecum a nativitate
2 et interrogaverunt eum discipuli sui
rabbi quis peccavit hic aut parentes eius ut caecus nasceretur
3 respondit Iesus neque hic peccavit neque parentes eius
sed ut manifestetur opera Dei
in illo
4 me oportet operari opera eius qui misit me donec dies est
venit nox quando nemo potest operari
5 quamdiu in mundo sum lux sum mundi
6 haec cum dixisset expuit in terram et fecit lutum ex sputo
et linuit lutum super oculos
eius
7 et dixit ei
vade lava in natatoria Siloae quod interpretatur Missus
abiit ergo et lavit et venit videns
8 itaque vicini et qui videbant eum prius quia mendicus
erat dicebant
nonne hic est qui sedebat et mendicabat
alii dicebant quia hic est
9 alii autem nequaquam sed similis est eius
ille dicebat quia ego sum
10 dicebant ergo ei
quomodo aperti sunt oculi tibi
11 respondit
ille homo qui dicitur Iesus
lutum fecit et unxit oculos meos et dixit mihi
vade ad natatoriam Siloae et lava
et abii et lavi et vidi
12 dixerunt ei ubi est ille ait nescio
13 adducunt eum ad Pharisaeos qui caecus fuerat
14 erat autem sabbatum quando lutum fecit Iesus et aperuit oculos eius
15 iterum ergo interrogabant eum Pharisaei quomodo vidisset
ille autem dixit eis
lutum posuit mihi super oculos et lavi et video
16 dicebant ergo ex Pharisaeis quidam
non est hic homo a Deo quia sabbatum non custodit
alii dicebant
quomodo potest homo peccator haec signa facere
et scisma erat in eis
17 dicunt ergo caeco iterum
tu quid dicis de eo qui aperuit oculos tuos
ille autem dixit quia propheta est
18 non crediderunt ergo Iudaei de illo quia caecus fuisset et vidisset
donec vocaverunt parentes eius qui viderat
19 et interrogaverunt eos dicentes
hic est filius vester quem vos dicitis quia caecus natus est
quomodo ergo nunc videt
20 responderunt eis parentes eius et dixerunt
scimus quia hic est filius noster et quia caecus natus est
21 quomodo autem nunc videat nescimus
aut quis eius aperuit oculos nos nescimus
ipsum interrogate aetatem habet ipse de se loquatur
22 haec dixerunt parentes eius quia timebant Iudaeos
iam enim conspiraverant Iudaei
ut si quis eum confiteretur Christum extra synagogam fieret
23 propterea parentes eius dixerunt
quia aetatem habet ipsum interrogate
24 vocaverunt ergo rursum hominem qui fuerat caecus
et dixerunt ei da gloriam Deo
nos scimus quia hic homo peccator est
25 dixit ergo ille si peccator est nescio
unum scio quia caecus cum essem modo video
26 dixerunt ergo illi quid fecit tibi quomodo aperuit tibi oculos
27 respondit eis dixi vobis iam et audistis
quid iterum vultis audire
numquid et vos vultis discipuli eius fieri
28 maledixerunt ei et dixerunt
tu discipulus illius es
nos autem Mosi discipuli sumus
29 nos scimus quia Mosi locutus est Deus
hunc autem nescimus unde sit
30 respondit ille homo et dixit eis
in hoc enim mirabile est quia vos nescitis unde sit
et aperuit meos oculos
31 scimus autem quia peccatores Deus non audit
sed si quis Dei cultor est et voluntatem eius facit hunc exaudit
32 a saeculo non est auditum
quia aperuit quis oculos caeci nati
33 nisi esset hic a Deo non poterat facere quicquam
34 responderunt et dixerunt ei
in peccatis natus es totus et tu doces nos
et eiecerunt eum foras
35 audivit Iesus quia eiecerunt eum foras
et cum invenisset eum dixit ei tu credis in Filium Dei
36 respondit ille et dixit quis est Domine ut credam in eum
37 et dixit ei Iesus et vidisti eum et qui loquitur tecum ipse est
38 at ille ait credo Domine et procidens adoravit eum
39 dixit ei Iesus
in iudicium ego in hunc mundum veni
ut qui non vident videant et qui vident caeci fiant
40 et audierunt ex Pharisaeis qui cum ipso erant
et dixerunt ei numquid et nos caeci sumus
41 dixit eis Iesus si caeci essetis non haberetis peccatum
nunc vero dicitis quia videmus
peccatum vestrum manet
Shërimi i të verbrit
1 Ndërsa po ecte, Jezui pa një njeri që kishte lindur i verbër. 2 Dishepujt e pyetën: «Mësues, kush ka mëkatuar që ai ka lindur i verbër, ai vetë apo prindërit e tij?». 3 Jezui u përgjigj: «Nuk kanë mëkatuar as ai e as prindërit e tij, por ka lindur i verbër që në të të shfaqen veprat e Perëndisë. 4 Sa është ditë, duhet të bëjmë veprat e atij që më dërgoi. Po vjen nata kur askush nuk mund të veprojë. 5 Për sa kohë të jem në botë, jam drita e botës».
6 Si tha këto, Jezui pështyu në tokë, bëri baltë me pështymë e ia leu sytë me baltë të verbrit. 7 Pastaj i tha: «Shko e lahu te hurdha e Siloamit!», që do të thotë i Dërguari. Ai shkoi, u la dhe kur u kthye, shikonte.
8 Atëherë fqinjët dhe ata që më përpara e kishin parë duke lypur, thoshin: «A nuk është ky ai që rrinte ulur e lypte?». 9 Disa thoshin: «Ai është», ndërsa të tjerë: «Jo, nuk është ai, por i ngjan». Ndërsa ai vetë thoshte: «Unë jam». 10 Atëherë ata e pyetën: «Si t'u hapën sytë?». 11 Ai u përgjigj: «Njeriu që quhet Jezu bëri baltë, m'i leu sytë e më tha: “Shko te hurdha e Siloamit e lahu!”. Unë shkova, u lava e pashë». 12 Ata e pyetën: «Ku është ai njeri?». Ai u përgjigj: «Nuk e di».
Farisenjtë hetojnë shërimin
13 Atëherë atë që kishte qenë dikur i verbër e çuan te farisenjtë. 14 Dita që Jezui bëri baltën dhe hapi sytë e të verbrit, kishte qenë e shtunë. 15 Farisenjtë e pyetën përsëri sesi e fitoi dritën e syve. Ai u tha: «Më vuri baltë mbi sy, u lava e tani shoh».
16 Disa nga farisenjtë thoshin: «Ai njeri nuk është nga Perëndia, se nuk e respekton të shtunën». Disa të tjerë thoshin: «Si mund të bëjë shenja të tilla një njeri mëkatar?». Dhe u përçanë mes tyre.
17 Ata e pyetën përsëri të verbrin: «Ti çfarë thua për atë që t'i hapi sytë?». Ai u tha: «Është profet».
18 Derisa thirrën prindërit e tij, judenjtë nuk donin të besonin se ai kishte qenë i verbër e tani shihte. 19 Pastaj i pyetën prindërit e tij: «A është ky biri juaj, për të cilin ju thoni se ka lindur i verbër? E si shihka tani?». 20 Prindërit e tij u përgjigjën: «E dimë se ky është biri ynë dhe se ka lindur i verbër, 21 por nuk e dimë sesi sheh tani, as se kush ia hapi sytë. Pyeteni vetë, ai e ka moshën për të folur për veten». 22 Prindërit e tij i thanë këto, se kishin frikë nga judenjtë, të cilët kishin vendosur të përjashtonin nga sinagoga këdo që do të rrëfente se Jezui është Krishti. 23 Prandaj edhe prindërit e tij thanë: «Ai e ka moshën, pyeteni vetë!».
24 Atëherë thirrën përsëri njeriun që kishte qenë i verbër e i thanë: «Jepi lavdi Perëndisë! Ne e dimë se ai njeri është mëkatar». 25 Ai u përgjigj: «Në është mëkatar apo jo nuk e di. Një gjë di, që isha i verbër e tani shoh». 26 Ata e pyetën: «Çfarë të bëri? Si t'i hapi sytë?». 27 Ai u përgjigj: «Jua thashë një herë e nuk më dëgjuat. Përse doni ta dëgjoni përsëri? Mos doni të bëheni edhe ju dishepuj të tij?». 28 Ata e fyen e i thanë: «Ti je dishepull i tij, ndërsa ne jemi dishepuj të Moisiut. 29 Ne e dimë se Perëndia i ka folur Moisiut, ndërsa për atë nuk e dimë as nga është». 30 Ai u përgjigj: «Është për t'u habitur! Ju nuk e dini nga është e megjithatë ai më hapi sytë. 31 E dimë se Perëndia nuk i dëgjon mëkatarët, por dëgjon atë që e respekton e që bën vullnetin e tij. 32 Nuk është dëgjuar kurrë që dikush të ketë hapur sytë e dikujt që ka lindur i verbër. 33 Nëse ai nuk do të ishte nga Perëndia, nuk do të mund të bënte asgjë».
34 Ata i thanë: «Ti ke lindur i tëri në mëkate e do që të na mësosh ne?». Dhe e nxorën jashtë.
Verbëria shpirtërore
35 Kur Jezui mori vesh se e kishin nxjerrë jashtë, e gjeti e i tha: «A beson ti në Birin e njeriut?». 36 Ai u përgjigj: «Kush është, zotëri, që të besoj në të?». 37 Jezui i tha: «Ti e ke parë. Është ai që po flet me ty». 38 «Besoj, o Zot!», i tha ai e ra në gjunjë para tij.
39 Pastaj Jezui tha: «Unë kam ardhur për të bërë gjyq në këtë botë, që të shohin ata që nuk shohin e të verbohen ata që shohin». 40 Disa nga farisenjtë që ishin me të, kur dëgjuan këto fjalë, i thanë: «A mos jemi edhe ne të verbër?». 41 Jezui u tha: «Po të ishit të verbër, nuk do të kishit mëkat, por tani thoni se shihni, prandaj mëkati juaj mbetet».