1 Post haec abiit Iesus trans mare Galilaeae quod est Tiberiadis
2 et sequebatur eum multitudo magna
quia videbant signa quae faciebat
super his qui infirmabantur
3 Subiit ergo in montem Iesus
et ibi sedebat cum discipulis suis
4 Erat autem proximum pascha dies festus Iudaeorum
5 Cum sublevasset ergo oculos Iesus
et vidisset quia multitudo maxima venit ad eum
dicit ad Philippum
unde ememus panes ut manducent hii
6 hoc autem dicebat temptans eum
ipse enim sciebat quid esset facturus
7 respondit ei Philippus
ducentorum denariorum panes non sufficiunt eis
ut unusquisque modicum quid accipiat
8 dicit ei unus ex discipulis eius Andreas frater Simonis Petri
9 est puer unus hic qui habet quinque panes hordiacios et duos pisces
sed haec quid sunt inter tantos
10 dixit ergo Iesus facite homines discumbere
erat autem faenum multum in loco
discubuerunt ergo viri numero quasi quinque milia
11 accepit ergo panes Iesus
et cum gratias egisset distribuit discumbentibus
similiter et ex piscibus quantum volebant
12 ut autem impleti sunt dixit discipulis suis
colligite quae superaverunt fragmenta ne pereant
13 collegerunt ergo et impleverunt duodecim cofinos fragmentorum
ex quinque panibus hordiaciis
quae superfuerunt his qui manducaverunt
14 Illi ergo homines cum vidissent quod fecerat signum dicebant
quia hic est vere propheta qui venturus est in mundum
15 Iesus ergo cum cognovisset quia venturi essent
ut raperent eum et facerent eum regem
Fugit iterum in montem ipse solus
16 ut autem sero factum est descenderunt discipuli eius ad mare
17 et cum ascendissent navem venerunt trans mare in Capharnaum
et tenebrae iam factae erant et non venerat ad eos Iesus
18 mare autem vento magno flante exsurgebat
19 cum remigassent ergo quasi stadia viginti quinque aut triginta
vident Iesum ambulantem super mare
et proximum navi fieri et timuerunt
20 ille autem dicit eis ego sum nolite timere
21 voluerunt ergo accipere eum in navi
et statim fuit navis ad terram quam ibant
22 Altera die turba quae stabat trans mare
vidit quia navicula alia non erat ibi nisi una
et quia non introisset cum discipulis suis Iesus in navem
sed soli discipuli eius abissent
23 aliae vero supervenerunt naves a Tiberiade
iuxta locum ubi manducaverant panem
gratias agente Domino
24 cum ergo vidisset turba
quia Iesus non esset ibi neque discipuli eius
ascenderunt naviculas
et venerunt Capharnaum quaerentes Iesum
25 et cum invenissent eum trans mare dixerunt ei
rabbi quando huc venisti
26 respondit eis Iesus et dixit amen amen dico vobis
quaeritis me non quia vidistis signa
sed quia manducastis ex panibus et saturati estis
27 operamini non cibum qui perit
sed qui permanet in vitam aeternam
quem Filius hominis vobis dabit
hunc enim Pater signavit Deus
28 dixerunt ergo ad eum quid faciemus ut operemur opera Dei
29 respondit Iesus et dixit eis
hoc est opus Dei ut credatis in eum quem misit ille
30 Dixerunt ergo ei
quod ergo tu facis signum ut videamus et credamus tibi
quid operaris
31 Patres nostri manna manducaverunt in deserto
sicut scriptum est panem de caelo dedit eis manducare
32 dixit ergo eis Iesus amen amen dico vobis
non Moses dedit vobis panem de caelo
sed Pater meus dat vobis panem de caelo verum
33 panis enim Dei est qui descendit de caelo et dat vitam
mundo
34 dixerunt ergo ad eum Domine semper da nobis panem hunc
35 Dixit autem eis Iesus ego sum panis vitae
qui veniet ad me non esuriet
et qui credit in me non sitiet umquam
36 sed dixi vobis quia et vidistis me et non creditis
37 omne quod dat mihi Pater ad me veniet
Et eum qui venit ad me non eiciam foras
38 Quia descendi de caelo non ut faciam voluntatem meam
sed voluntatem eius qui misit me
39 Haec est autem voluntas eius qui misit me Patris
ut omne quod dedit mihi non perdam ex eo
sed resuscitem illum novissimo die
40 haec est enim voluntas Patris mei qui misit me
ut omnis qui videt Filium et credit in eum habeat vitam aeternam
et resuscitabo ego eum in
novissimo die
41 Murmurabant ergo Iudaei de illo
quia dixisset ego sum panis qui de caelo descendi
42 et dicebant nonne hic est Iesus filius Ioseph
cuius nos novimus patrem et matrem
quomodo ergo dicit hic quia de caelo descendi
43 Respondit ergo Iesus et dixit eis
nolite murmurare in invicem
44 nemo potest venire ad me nisi Pater qui misit me traxerit eum
et ego resuscitabo eum novissimo die
45 est scriptum in prophetis et erunt omnes docibiles Dei
omnis qui audivit a Patre et didicit venit ad me
46 Non quia Patrem vidit quisquam
nisi is qui est a Deo hic vidit Patrem
47 Amen amen dico vobis
qui credit in me habet vitam aeternam
48 Ego sum panis vitae
49 Patres vestri manducaverunt in deserto manna et mortui
sunt
50 hic est panis de caelo descendens
ut si quis ex ipso manducaverit non moriatur
51 Ego sum panis vivus qui de caelo descendi
52 si quis manducaverit ex hoc pane vivet in aeternum
et panis quem ego dabo caro mea est pro mundi vita
53 Litigabant ergo Iudaei ad invicem dicentes
quomodo potest hic nobis carnem suam dare ad
manducandum
54 dixit ergo eis Iesus amen amen dico vobis
nisi manducaveritis carnem Filii hominis et biberitis eius sanguinem
non habetis vitam in vobis
55 qui manducat meam carnem et bibit meum sanguinem
habet vitam aeternam
et ego resuscitabo eum in novissimo die
56 Caro enim mea vere est cibus et sanguis meus vere est potus
57 Qui manducat meam carnem et bibit meum sanguinem
in me manet et ego in illo
58 sicut misit me vivens Pater et ego vivo propter Patrem
et qui manducat me et ipse vivet propter me
59 hic est panis qui de caelo descendit
non sicut manducaverunt patres vestri manna et mortui sunt
qui manducat hunc panem vivet in aeternum
60 haec dixit in synagoga docens in Capharnaum
61 multi ergo audientes ex discipulis eius dixerunt
durus est hic sermo quis potest eum audire
62 sciens autem Iesus apud semet ipsum
quia murmurarent de hoc discipuli eius
dixit eis hoc vos scandalizat
63 Si ergo videritis Filium hominis ascendentem ubi erat prius
64 Spiritus est qui vivificat caro non prodest quicquam
Verba quae ego locutus sum vobis spiritus et vita sunt
65 sed sunt quidam ex vobis qui non credunt
Sciebat enim ab initio Iesus qui essent credentes
et quis traditurus esset eum
66 Et dicebat propterea dixi vobis
quia nemo potest venire ad me nisi fuerit ei datum a Patre meo
67 ex hoc multi discipulorum eius abierunt retro
et iam non cum illo ambulabant
68 dixit ergo Iesus ad duodecim
numquid et vos vultis abire
69 Respondit ergo ei Simon Petrus
Domine ad quem ibimus verba vitae aeternae habes
70 et nos credidimus et cognovimus
quia tu es Christus Filius Dei
71 Respondit eis Iesus nonne ego vos duodecim elegi
et ex vobis unus diabolus est
72 dicebat autem Iudam Simonis Scariotis
hic enim erat traditurus eum
cum esset unus ex duodecim
Ushqimi i pesë mijë vetave
(Mt 14.13-21Mk 6.30-44Lk 9.10-17)1 Pak këtyre, Jezui shkoi në bregun tjetër të liqenit të Galilesë së Tiberiadës. 2 Një turmë e madhe i shkonte pas, sepse shihnin shenjat që bënte për të sëmurët. 3 Atëherë Jezui u ngjit në mal e atje u ul me dishepujt. 4 Po afrohej Pashka, festa e judenjve.
5 Kur hodhi sytë dhe pa se një turmë e madhe po shkonte drejt tij, Jezui i tha Filipit: «Ku mund të blejmë bukë që të hanë gjithë këta njerëz?». 6 Këtë e tha për të vënë në provë Filipin, pasi ai vetë e dinte se çfarë do të bënte. 7 Filipi iu përgjigj: «As dyqind denarë bukë nuk do të mjaftonin që të hante secili nga një copëz». 8 Njëri prej dishepujve, Andrea, vëllai i Simon Pjetrit, tha: 9 «Këtu është një djalosh që ka pesë bukë elbi e dy peshq, por çfarë janë këto për kaq njerëz?». 10 Jezui tha: «U thoni njerëzve të ulen!». Në atë vend kishte shumë bar. Atëherë ata u ulën. Numri i tyre arrinte rreth pesë mijë burra.
11 Pastaj Jezui mori bukën dhe, si falënderoi Perëndinë, ua ndau atyre që ishin ulur. U ndau edhe peshq, aq sa deshën. 12 Kur u ngopën, Jezui u tha dishepujve: «Mblidhini copat që kanë tepruar, që të mos shkojë dëm asgjë». 13 Kështu i mblodhën të gjitha dhe mbushën dymbëdhjetë shporta me copat, që u kishin tepruar atyre, që kishin ngrënë prej pesë bukëve të elbit. 14 Njerëzit, kur panë shenjën që bëri, thanë: «Ky është me të vërtetë profeti që duhet të vijë në botë!». 15 Jezui, duke e ditur se kishin ndër mend të vinin ta merrnin me forcë për ta bërë mbret, u largua sërish për në mal fill i vetëm.
Ecja mbi ujë
(Mt 14.22-27Mk 6.45-52)16 Në muzg dishepujt zbritën në liqen, 17 hipën në varkë e po shkonin drejt bregut tjetër të liqenit, për në Kafarnaum. Tashmë ishte errur, por Jezui nuk kishte mbërritur ende tek ata. 18 Liqeni po trazohej nga era e fortë që frynte. 19 Pasi kishin lundruar rreth tri a katër milje, panë Jezuin që po ecte mbi liqen duke iu afruar varkës e u frikësuan. 20 Ai u tha: «Jam unë. Mos kini frikë!». 21 Ata deshën ta merrnin në varkë, por menjëherë varka arriti në bregun ku po shkonin.
Buka e jetës
22 Të nesërmen, turma që kishte qëndruar në bregun tjetër të liqenit, pa se atje nuk kishte veçse një varkë. Ata e dinin se Jezui nuk kishte hipur në varkë bashkë me dishepujt, porse dishepujt ishin nisur vetëm. 23 Varka të tjera erdhën nga Tiberiada afër atij vendi ku kishin ngrënë bukën pasi Zoti kishte thënë lutjen e falënderimit. 24 Njerëzit, kur panë se Jezui e dishepujt nuk ishin atje, hipën edhe ata nëpër varka e shkuan në Kafarnaum për ta kërkuar.
25 Kur e gjetën në bregun tjetër të liqenit, i thanë: «Mësues, kur erdhe këtu?». 26 Jezui u përgjigj: «Me të vërtetë po ju them se ju nuk më kërkoni pse patë shenja, por sepse hëngrët prej bukëve e u ngopët. 27 Mos punoni për ushqimin që prishet, por për ushqimin që mbetet për jetën e amshuar, të cilin do t'jua japë Biri i njeriut, sepse atij ia dha të drejtën Perëndia, Ati». 28 Atëherë ata i thanë: «Çfarë duhet të bëjmë që të kryejmë veprat e Perëndisë?». 29 Jezui u përgjigj: «Kjo është vepra e Perëndisë: të besoni në atë që ai dërgoi!». 30 Ata i thanë: «Çfarë shenje mund të bësh që ta shohim e të të besojmë? Çfarë vepre mund të bësh? 31 Etërit tanë hëngrën manën në shkretëtirë, sikurse është shkruar: u dha për të ngrënë bukë prej qiellit ». 32 Jezui u tha: «Me të vërtetë po ju them: nuk jua dha Moisiu bukën prej qiellit, por Ati im ju jep bukën e vërtetë prej qiellit, 33 sepse buka e Perëndisë është ai që zbret prej qiellit e i jep jetë botës».
34 Atëherë ata i thanë: «Zot, na e jep përherë këtë bukë!». 35 Jezui u tha: «Unë jam buka e jetës. Kush vjen tek unë nuk do të ketë më uri dhe kush beson në mua nuk do të ketë më kurrë etje. 36 Por ju thashë se më keni parë e megjithatë nuk besoni. 37 Të gjithë ata që më jep Ati do të vijnë tek unë dhe atë që vjen tek unë nuk do ta hedh kurrë jashtë, 38 sepse nuk kam zbritur prej qiellit për të bërë vullnetin tim, por vullnetin e atij që më dërgoi. 39 Vullneti i atij që më dërgoi është të mos humbas asnjë nga ata që më dha, por t'i ngjall në ditën e fundit. 40 Vullneti i Atit tim është që të gjithë ata që shikojnë Birin e besojnë në të, të kenë jetë të amshuar dhe unë do t'i ngjall në ditën e fundit».
41 Atëherë judenjtë filluan të murmuritnin kundër Jezuit, se kishte thënë: «Unë jam buka që zbriti prej qiellit». 42 Ata thoshin: «A nuk është ky Jezui, biri i Jozefit, të cilit ia njohim të atin e të ëmën? Si na thënka tani “unë kam zbritur prej qiellit”?». 43 Jezui u përgjigj: «Mos murmurisni me njëri-tjetrin! 44 Askush nuk mund të vijë tek unë nëse nuk e tërheq Ati që më dërgoi e unë ta ngjall në ditën e fundit. 45 Është shkruar te profetët: të gjithë do të mësojnë prej Perëndisë. Kushdo që dëgjon Atin dhe mëson prej tij, vjen tek unë. 46 Kjo nuk do të thotë se ndokush e ka parë Atin. Vetëm ai që është pranë Perëndisë e ka parë Atin. 47 Me të vërtetë po ju them: ai që beson ka jetën e amshuar.
48 Unë jam buka e jetës. 49 Etërit tuaj hëngrën manën në shkretëtirë dhe vdiqën. 50 Por kjo është buka që zbret prej qiellit. Kush ha prej saj nuk vdes kurrë. 51 Unë jam buka e gjallë që zbret prej qiellit. Kush ha nga kjo bukë do të jetojë në amshim. Buka që do të jap unë është mishi im që e jap për jetën e botës».
52 Atëherë judenjtë filluan të grinden me njëri-tjetrin e thoshin: «Si mundet ky të na japë mishin e vet për të ngrënë?». 53 Jezui u tha: «Me të vërtetë po ju them: nëse nuk hani mishin e Birit të njeriut e nuk pini gjakun e tij, nuk keni jetë. 54 Kush ha mishin tim dhe pi gjakun tim, ka jetë të amshuar dhe unë do ta ngjall në ditën e fundit, 55 sepse mishi im është ushqim i vërtetë e gjaku im pije e vërtetë. 56 Kush ha mishin tim dhe pi gjakun tim, ai mbetet në mua e unë në të.
57 Ashtu si Ati i gjallë më dërgoi e unë jetoj nëpërmjet tij, kështu edhe kush më ha mua do të jetojë nëpërmjet meje. 58 Kjo është buka që zbriti prej qiellit, jo si mana që hëngrën etërit tuaj e vdiqën. Kush ha këtë bukë do të jetojë në amshim».
59 Jezui i tha këto në sinagogë kur mësonte njerëzit në Kafarnaum.
Fjalët e jetës së amshuar
60 Shumë nga dishepujt e tij kur dëgjuan këto, thanë: «Fjala e tij është shumë e ashpër. Kush mund ta dëgjojë?». 61 Jezui, duke e ditur se dishepujt po murmuritnin për këto, u tha: «Kjo u bëka pengesë për ju? 62 Po kur ta shikoni Birin e njeriut të ngjitet atje ku ishte më parë? 63 Shpirti jep jetë, ndërsa dobësia njerëzore nuk sjellin asnjë dobi. Fjalët që ju thashë janë shpirt e jetë. 64 Por ka disa nga ju që nuk besojnë». Në të vërtetë Jezui e dinte që në fillim cilët ishin ata që nuk besonin e kush ishte ai që do ta tradhtonte. 65 Dhe u tha: «Prandaj ju thashë se askush nuk mund të vijë tek unë, nëse nuk i është dhënë prej Atit».
66 Që atëherë shumë nga dishepujt e tij u tërhoqën e nuk u shoqëruan më me të.
67 Atëherë Jezui u tha të dymbëdhjetëve: «Mos doni të ikni edhe ju?». 68 Simon Pjetri iu përgjigj: «Zot, te kush të shkojmë? Ti i ke fjalët e jetës së amshuar. 69 Ne kemi besuar dhe e dimë se ti je i shenjti i Perëndisë ».
70 Jezui u tha: «A nuk ju zgjodha unë ju, të dymbëdhjetët? Megjithatë, njëri prej jush është djall». 71 Këtë e tha për Judën e Simon Iskariotit, sepse ky do ta tradhtonte ndonëse ishte një nga të dymbëdhjetët.