1 Una autem sabbati Maria Magdalene venit
mane cum adhuc tenebrae essent ad monumentum
et videt lapidem sublatum a monumento
2 Cucurrit ergo et venit ad Simonem Petrum
et ad alium discipulum quem amabat Iesus
et dicit eis
tulerunt Dominum de monumento et nescimus ubi posuerunt eum
3 exiit ergo Petrus et ille alius discipulus et venerunt ad monumentum
4 currebant autem duo simul
et ille alius discipulus praecucurrit citius Petro
et venit primus ad monumentum
5 et cum se inclinasset videt posita linteamina
non tamen introivit
6 venit ergo Simon Petrus sequens eum
et introivit in monumentum
et videt linteamina posita
7 et sudarium quod fuerat super caput eius
non cum linteaminibus positum
sed separatim involutum in unum locum
8 tunc ergo introivit et ille discipulus
qui venerat primus ad monumentum
et vidit et credidit
9 nondum enim sciebant scripturam
quia oportet eum a mortuis resurgere
10 abierunt ergo iterum ad semet ipsos discipuli
11 Maria autem stabat ad monumentum foris plorans
dum ergo fleret inclinavit se et prospexit in monumentum
12 et vidit duos angelos in albis sedentes
unum ad caput et unum ad pedes ubi positum fuerat corpus Iesu
13 Dicunt ei illi mulier quid ploras
dicit eis quia tulerunt Dominum meum
et nescio ubi posuerunt eum
14 haec cum dixisset conversa est retrorsum
et videt Iesum stantem
et non sciebat quia Iesus est
15 dicit ei Iesus mulier quid ploras quem quaeris
illa existimans quia hortulanus esset dicit ei
domine si tu sustulisti eum dicito mihi ubi posuisti eum
et ego eum tollam
16 dicit ei Iesus Maria
conversa illa dicit ei rabboni quod dicitur magister
17 dicit ei Iesus noli me tangere
nondum enim ascendi ad Patrem meum
vade autem ad fratres meos et dic eis
ascendo ad Patrem meum et Patrem vestrum
et Deum meum et Deum vestrum
18 venit Maria Magdalene adnuntians discipulis
quia vidi Dominum et haec dixit mihi
19 Cum esset ergo sero die illo una sabbatorum
et fores essent clausae
ubi erant discipuli propter metum Iudaeorum
venit Iesus et stetit in medio et dicit eis pax vobis
20 et hoc cum dixisset ostendit eis manus et latus
Gavisi sunt ergo discipuli viso Domino
21 dixit ergo eis iterum
pax vobis sicut misit me Pater et ego mitto vos
22 hoc cum dixisset insuflavit et dicit eis
accipite Spiritum Sanctum
23 Quorum remiseritis peccata remittuntur eis
quorum retinueritis detenta sunt
24 Thomas autem unus ex duodecim qui dicitur Didymus
non erat cum eis quando venit Iesus
25 dixerunt ergo ei alii discipuli vidimus Dominum
ille autem dixit eis
nisi videro in manibus eius figuram clavorum
et mittam digitum meum in locum clavorum
et mittam manum meam in latus eius non credam
26 Et post dies octo iterum erant discipuli eius intus
et Thomas cum eis
venit Iesus ianuis clausis et stetit in medio et dixit pax vobis
27 deinde dicit Thomae infer digitum tuum huc et vide manus meas
et adfer manum tuam et mitte in latus meum
et noli esse incredulus sed fidelis
28 Respondit Thomas et dixit ei Dominus meus et Deus meus
29 dicit ei Iesus
quia vidisti me credidisti
beati qui non viderunt et crediderunt
30 multa quidem et alia signa fecit Iesus in conspectu discipulorum suorum
quae non sunt scripta in libro hoc
31 haec autem scripta sunt ut credatis quia Iesus est Christus Filius Dei
et ut credentes vitam habeatis in nomine eius
Ngjallja
(Mt 28.1-10Mk 16.1-8Lk 24.1-12)1 Ditën e parë pas së shtunës, herët në mëngjes, ndërsa ishte ende errësirë, Maria Magdalena shkoi te varri dhe pa gurin të larguar nga hyrja. 2 Atëherë ajo shkoi me vrap te Simon Pjetri dhe te dishepulli tjetër, ai të cilin Jezui e donte, e u tha: «E kanë marrë Zotin nga varri dhe nuk e dimë ku e kanë vënë».
3 Pjetri dhe dishepulli tjetër dolën jashtë e shkuan te varri. 4 Vraponin që të dy, por dishepulli tjetër vrapoi më shpejt se Pjetri dhe mbërriti i pari te varri. 5 U përkul dhe pa pëlhurat e lëna atje, por nuk hyri brenda.
6 Ndërkohë mbërriti edhe Simon Pjetri, që po vinte pas tij, dhe hyri në varr. Aty pa të lëna pëlhurat 7 si dhe rizën që kishte qenë mbi kokën e Jezuit. Kjo nuk ishte me pëlhurat, por ishte e mbështjellë veç në një vend tjetër. 8 Atëherë hyri edhe dishepulli tjetër që kishte mbërritur i pari te varri. Ai pa dhe besoi. 9 Ata nuk e kishin kuptuar ende Shkrimin që thoshte se Jezui duhej të ngjallej prej të vdekurve. 10 Pastaj dishepujt u kthyen përsëri në shtëpi.
Maria Magdalena
(Mk 16.9-11)11 Maria qëndronte përjashta pranë varrit duke qarë. Ndërsa qante, u përkul drejt varrit 12 dhe pa dy engjëj të veshur me të bardha që qëndronin atje ku kishte qenë shtrirë trupi i Jezuit, njëri te koka e tjetri te këmbët. 13 Ata i thanë: «Grua, përse po qan?». Ajo u tha: «E kanë marrë Zotin tim dhe nuk e di ku e kanë vënë». 14 Si tha këto, ajo u kthye prapa dhe pa Jezuin që qëndronte më këmbë, por nuk e dinte se ishte ai. 15 Jezui i tha: «Grua, përse po qan? Kë po kërkon?». Ajo, duke kujtuar se ishte kopshtari, i tha: «Zotëri, nëse e ke marrë ti, më thuaj ku e vure dhe unë do ta marr». 16 Jezui i tha: «Mari!». Ajo u kthye e i tha në hebraisht: «Rabbuni!» që do të thotë mësues. 17 Jezui i tha: «Mos më prek, se nuk jam ngjitur ende tek Ati. Por, shko te vëllezërit e mi e thuaju se unë po ngjitem tek Ati im e Ati juaj, Perëndia im e Perëndia juaj».
18 Maria Magdalena shkoi dhe i lajmëroi dishepujt se kishte parë Zotin dhe se ai i kishte thënë asaj këto fjalë.
U shfaqet dishepujve
(Mt 28.16-20Mk 16.14-18Lk 24.36-49)19 Në mbrëmjen e po asaj dite, të parën e javës, ndërsa dyert e vendit ku rrinin dishepujt ishin të mbyllura nga frika e judenjve, erdhi Jezui, qëndroi në mes e u tha: «Paqja me ju!». 20 Si tha këto fjalë, u tregoi duart dhe brinjën. Dishepujt u gëzuan kur panë Zotin.
21 Pastaj Jezui u tha përsëri: «Paqja me ju! Sikurse Ati më dërgoi mua, ashtu edhe unë ju dërgoj ju». 22 Pasi tha këto, hukati mbi ta e u tha: «Merrni Shpirtin e shenjtë! 23 Atyre që ua falni mëkatet, do t'u falen, atyre që nuk ua falni, nuk do t'u falen».
Thomai
24 Por një nga të dymbëdhjetët, Thomai, që e quanin Binjak, nuk kishte qenë me ta kur erdhi Jezui. 25 Dishepujt e tjerë i thanë: «Kemi parë Zotin». Ndërsa ai u tha: «Po të mos shoh shenjat e gozhdëve në duart e tij, po të mos vë gishtin te shenjat e gozhdëve dhe po të mos vë dorën te brinja e tij, unë nuk do të besoj».
26 Pas tetë ditësh, dishepujt ishin përsëri brenda në dhomë dhe me ta ndodhej edhe Thomai. Atëherë erdhi Jezui, megjithëse dyert ishin mbyllur, qëndroi në mes e u tha: «Paqja me ju!». 27 Pastaj i tha Thomait: «Vëre gishtin tënd këtu dhe shiko duart e mia, shtrije dorën dhe vëre te brinja ime. Dhe mos dysho, por beso!». 28 Thomai u përgjigj: «Zoti im e Perëndia im!». 29 Jezui i tha: «Besove, sepse më pe. Lum ata që besojnë pa parë!».
Qëllimi i këtij libri
30 Jezui bëri para dishepujve të tij edhe shumë shenja të tjera që nuk janë shkruar në këtë libër. 31 Këto u shkruan që ju të besoni se Jezui është Krishti, Biri i Perëndisë dhe që, duke besuar, të keni jetën në emrin e tij.