1 verbum quod factum est ad Hieremiam a Domino dicens
2 sta in porta domus Domini et praedica ibi verbum istud et dic
audite verbum Domini omnis Iuda
qui ingredimini per portas has ut adoretis Dominum
3 haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel
bonas facite vias vestras et studia vestra
et habitabo vobiscum in loco isto
4 nolite confidere in verbis mendacii dicentes
templum Domini templum Domini templum Domini est
5 quoniam si bene direxeritis vias vestras et studia vestra
si feceritis iudicium inter virum et proximum eius
6 advenae et pupillo et viduae non feceritis calumniam
nec sanguinem innocentem effuderitis in loco hoc
et post deos alienos non ambulaveritis in malum vobismet ipsis
7 habitabo vobiscum in loco isto in terra quam dedi patribus vestris
a saeculo usque in saeculum
8 ecce vos confiditis vobis in sermonibus mendacii
qui non proderunt vobis
9 furari occidere adulterare iurare mendaciter
libare Baali et ire post deos alienos quos ignoratis
10 et venistis et stetistis coram me in domo hac
in qua invocatum est nomen meum
et dixistis
liberati sumus eo quod fecerimus omnes abominationes istas
11 ergo spelunca latronum facta est domus ista
in qua invocatum est nomen meum in oculis vestris
ego ego sum ego vidi dicit Dominus
12 ite ad locum meum in Silo ubi habitavit nomen meum a principio
et videte quae fecerim ei propter malitiam populi mei Israhel
13 et nunc quia fecistis omnia opera haec dicit Dominus
et locutus sum ad vos mane consurgens et loquens et non audistis
et vocavi vos et non respondistis
14 faciam domui huic in qua invocatum est nomen meum
et in qua vos habetis fiduciam
et loco quem dedi vobis et patribus vestris sicut feci Silo
15 et proiciam vos a facie mea
sicut proieci omnes fratres vestros universum semen Ephraim
16 tu ergo noli orare pro populo hoc
nec adsumas pro eis laudem et orationem
et non obsistas mihi quia non exaudiam te
17 nonne vides quid isti faciant in civitatibus Iuda
et in plateis Hierusalem
18 filii colligunt ligna et patres succendunt ignem
et mulieres conspergunt adipem
ut faciant placentas Reginae caeli et libent diis alienis
et me ad iracundiam provocent
19 numquid me ad iracundiam provocant dicit Dominus
nonne semet ipsos in confusionem vultus sui
20 ideo haec dicit Dominus Deus
ecce furor meus et indignatio mea conflatur super locum istum
super viros et super iumenta
et super lignum regionis et super fruges terrae
et succendetur et non extinguetur
21 haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel
holocaustomata vestra addite victimis vestris et comedite carnes
22 quia non sum locutus cum patribus vestris et non praecepi eis
in die qua eduxi eos de terra Aegypti
de verbo holocaustomatum et victimarum
23 sed hoc verbum praecepi eis dicens
audite vocem meam et ero vobis Deus et vos eritis mihi populus
et ambulate in omni via quam mandavi vobis
ut bene sit vobis
24 et non audierunt nec inclinaverunt aurem suam
sed abierunt in voluntatibus et pravitate cordis sui mali
factique sunt retrorsum et non in ante
25 a die qua egressi sunt patres eorum de terra Aegypti
usque ad diem hanc
et misi ad vos omnes servos meos prophetas
per diem consurgens diluculo et mittens
26 et non audierunt me nec inclinaverunt aurem suam
sed induraverunt cervicem
et peius operati sunt quam patres eorum
27 et loqueris ad eos omnia verba haec et non audient te
et vocabis eos et non respondebunt tibi
28 et dices ad eos
haec est gens quae non audivit vocem Domini Dei sui
nec recepit disciplinam
periit fides et ablata est de ore eorum
29 tonde capillum tuum et proice et sume in directum planctum
quia proiecit Dominus
et reliquit generationem furoris sui
30 quia fecerunt filii Iuda malum in oculis meis dicit Dominus
posuerunt offendicula sua in domo
in qua invocatum est nomen meum
ut polluerent eam
31 et aedificaverunt excelsa Thofeth qui est in valle filii
Ennom
ut incenderent filios suos et filias suas igni
quae non praecepi nec cogitavi in corde meo
32 ideo ecce dies venient dicit Dominus
et non dicetur amplius Thofeth et vallis filii Ennom
sed vallis Interfectionis
et sepelient in Thofeth eo quod non sit locus
33 et erit morticinum populi huius in cibum volucribus caeli
et bestiis terrae
et non erit qui abigat
34 et quiescere faciam de urbibus Iuda et de plateis Hierusalem
vocem gaudii et vocem laetitiae vocem sponsi et vocem sponsae
in desolatione enim erit terra
Paralajmërimi i fatkeqësive
1 Fjala që Zoti i drejtoi Jeremisë e i tha: 2 «Ndalu para portës së tempullit të Zotit dhe shpall aty këtë fjalë e thuaj: dëgjojeni fjalën e Zotit, të gjithë ju judenj, që vini te kjo portë për të adhuruar Zotin. 3 Kështu thotë Zoti i ushtrive, Perëndia i Izraelit: ndreqni sjelljen tuaj e veprat tuaja dhe do t'ju lejoj të banoni në këtë vend. 4 Mos u zini besë fjalëve të rreme që thonë: “Ky është tempulli i Zotit, tempulli i Zotit, tempulli i Zotit”.
5 Nëse me të vërtetë do të ndreqni sjelljen tuaj dhe veprimet tuaja, nëse do të zbatoni drejtësinë me njëri-tjetrin, 6 nëse nuk do ta shtypni ardhacakun, jetimin e të venë, nëse nuk do të derdhni gjakun e pafajshëm në këtë vend e nëse nuk do të rendni pas perëndive të tjerë për të zezën tuaj, 7 unë do t'ju lejoj të banoni në këtë vend, në tokën që u dhashë etërve tuaj nga amshimi në amshim.
8 Por, ja, ju u zini besë fjalëve të rreme e të pavlera. 9 Mos vallë doni të vidhni, të vritni, të shkelni kurorën, të betoheni në rrenë, t'i kushtoni temjan Baalit e të rendni pas perëndive të tjerë që nuk i njihnit? 10 Pastaj vini e qëndroni para meje në këtë tempull, në të cilin thirret emri im, e thoni: “Jemi të lirë”, që të mund të bëni gjithë këto ndyrësira. 11 Mos vallë ky tempull, në të cilin thirret emri im, u bë shpellë vjedhësish në sytë tuaj? Ja, e pashë vetë, kumton Zoti. 12 Shkoni, pra, te vendi im në Shiloh, ku e vura emrin tim të banonte në fillim, dhe shikoni çfarë bëra me të, për shkak të ligësisë së popullit tim, Izraelit. 13 Tani, për shkak të të gjitha këtyre bëmave, kumton Zoti, megjithëse fola me ju që në fillim, fola e nuk më dëgjuat, ju thirra e nuk m'u përgjigjët, 14 do të veproj me këtë tempull, në të cilin thirret emri im e të cilit ju i zini besë, e me këtë vend, që jua kisha dhënë juve dhe etërve tuaj, siç veprova me Shilohun. 15 Do t'ju dëboj nga prania ime, siç dëbova të gjithë vëllezërit tuaj, mbarë farën e Efraimit».
Perënditë e huaja
16 «Por ti mos u lut për këtë popull, mos larto për të përgjërime e lutje dhe mos ndërhyj tek unë, se nuk do të të dëgjoj. 17 A nuk e sheh çfarë po bëjnë në qytetet e Judës dhe në rrugët e Jerusalemit? 18 Bijtë mbledhin dru, etërit ndezin zjarrin dhe gratë përziejnë brumin, për t'i bërë kuleç mbretëreshës së qiellit. Pastaj u kushtojnë fli stërpikjeje perëndive të tjerë, për të më zemëruar mua. 19 Mos vallë mua më fyejnë, kumton Zoti, apo veten, për turpin e vet? 20 Prandaj, kështu thotë Zoti, Zoti im: ja, zemërimi im, tërbimi im zbrazet mbi këtë vend, mbi njerëzit e kafshët, mbi pemët e fushës e mbi frytet e tokës, e do të digjet pa u shuar.
21 Kështu thotë Zoti i ushtrive, Perëndia i Izraelit: “Shtojuni flive tuaja fli shkrumbimi e hani mish, 22 se unë as u fola e as u dhashë urdhra etërve tuaj për flitë e shkrumbimit e për flijimet, kur i nxora nga Egjipti, 23 por u dhashë këtë urdhër: dëgjojeni zërin tim e unë do të jem Perëndia juaj e ju do të jeni populli im. Ecni në të gjitha udhët që do t'ju urdhëroj, që t'ju shkojë mbarë. 24 Por ata nuk dëgjuan e nuk morën vesh. Përkundrazi, ndoqën shestimet kryeneçe të zemrës së tyre të ligë, prandaj u kthyen pas e nuk përparuan. 25 Qëkurse etërit tuaj dolën nga Egjipti e deri më sot, ju kam dërguar pareshtur shërbëtorët e mi, profetët, 26 por ata nuk dëgjuan, as morën vesh. Përkundrazi, u bënë kryeneçë e vepruan më keq se etërit e tyre”.
27 Do t'u thuash të gjitha këto fjalë, por ata nuk do të të dëgjojnë. Do t'i thërrasësh, por ata nuk do të të përgjigjen. 28 Atëherë do t'u thuash: “Ky është kombi që nuk e dëgjon zërin e Zotit, Perëndisë së vet, dhe nuk e pranon qortimin. Besnikëria ka marrë fund, është zhdukur nga goja e tyre.
29 Qethi flokët e hidhi tej,
vër kujën nëpër pllaja,
se Zoti e përzuri dhe e braktisi
brezninë që e zemëroi”.
30 Se bijtë e Judës bënë çka është keq në sytë e mi, kumton Zoti. Ata vendosën ndyrësitë e veta në tempullin ku thirret emri im, për ta përdhosur. 31 Ndërtuan faltoret në vende të larta për Tofetin, në luginën e Ben Hinomit, për të djegur në zjarr bijtë e bijat e veta, gjë që nuk u kisha urdhëruar e nuk më kishte shkuar nëpër mend. 32 Prandaj, ja, po vijnë ditët, kumton Zoti, kur nuk do të quhet më Tofet e as lugina e Ben Hinomit, por lugina e Thertores. Atëherë Tofeti do të përdoret si vendvarrim, se s'do të ketë vend tjetërkund. 33 Kufomat e popullit do të jenë ushqim për zogjtë e qiellit e për kafshët e tokës dhe s'do të ketë kush t'i trembë. 34 Në qytetet e Judës dhe në rrugët e Jerusalemit do ta shuaj zërin e haresë dhe zërin e galdimit, zërin e dhëndrit dhe zërin e nuses, sepse toka do të bëhet e shkretë».