1 confortamini filii Beniamin in medio Hierusalem
et in Thecua clangite bucina et super Bethaccharem levate vexillum
quia malum visum est ab aquilone et contritio magna
2 speciosae et delicatae adsimilavi filiam Sion
3 ad eam venient pastores et greges eorum
fixerunt in ea tentoria in circuitu
pascet unusquisque eos qui sub manu sua sunt
4 sanctificate super eam bellum consurgite et ascendamus in meridie
vae nobis quia declinavit dies
quia longiores factae sunt umbrae vesperi
5 surgite et ascendamus in nocte et dissipemus domos eius
6 quia haec dicit Dominus exercituum
caedite lignum eius et fundite
circa Hierusalem aggerem
haec est civitas visitationis omnis calumnia in medio eius
7 sicut frigidam facit cisterna aquam suam
sic frigidam fecit malitiam suam
iniquitas et vastitas audietur in ea
coram me semper infirmitas et plaga
8 erudire Hierusalem ne forte recedat anima mea a te
ne forte ponam te desertam terram inhabitabilem
9 haec dicit Dominus exercituum
usque ad racemum colligent quasi in vinea reliquias Israhel
converte manum tuam quasi vindemiator ad cartallum
10 cui loquar et quem contestabor ut audiant
ecce incircumcisae aures eorum et audire non possunt
ecce verbum Domini factum est eis in obprobrium
et non suscipient illud
11 idcirco furore Domini plenus sum laboravi sustinens
effunde super parvulum foris
et super concilium iuvenum simul
vir enim cum muliere capietur senex cum pleno dierum
12 et transibunt domus eorum ad alteros agri et uxores pariter
quia extendam manum meam super habitantes terram dicit Dominus
13 a minore quippe usque ad maiorem omnes avaritiae student
et a propheta usque ad sacerdotem cuncti faciunt dolum
14 et curabant contritionem filiae populi mei cum ignominia
dicentes pax pax et non erat pax
15 confusi sunt quia abominationem fecerunt
quin potius confusione non sunt confusi et erubescere nescierunt
quam ob rem cadent inter ruentes
in tempore visitationis suae corruent dicit Dominus
16 haec dicit Dominus state super vias et videte
et interrogate de semitis antiquis quae sit via bona et ambulate in ea
et invenietis refrigerium animabus vestris
et dixerunt non ambulabimus
17 et constitui super vos speculatores
audite vocem tubae et dixerunt non audiemus
18 ideo audite gentes et cognosce congregatio
quanta ego faciam eis
19 audi terra
ecce ego adducam mala super populum istum
fructum cogitationum eius
quia verba mea non audierunt et legem meam proiecerunt
20 ut quid mihi tus de Saba adfertis
et calamum suave olentem de terra longinqua
holocaustomata vestra non sunt accepta
et victimae vestrae non placuerunt mihi
21 propterea haec dicit Dominus
ecce ego dabo in populum istum ruinas et ruent in eis
patres et filii simul vicinus et proximus et peribunt
22 haec dicit Dominus ecce populus venit de terra aquilonis
et gens magna consurget a finibus terrae
23 sagittam et scutum arripiet crudelis est et non miserebitur
vox eius quasi mare sonabit et super equos ascendent
praeparati quasi vir ad proelium adversum te filia Sion
24 audivimus famam eius dissolutae sunt manus nostrae
tribulatio adprehendit nos dolores ut parturientem
25 nolite exire ad agros et in via ne ambuletis
quoniam gladius inimici pavor in circuitu
26 filia populi mei accingere cilicio et conspergere cinere
luctum unigeniti fac tibi planctum amarum
quia repente veniet vastator super nos
27 probatorem dedi te in populo meo robustum
et scies et probabis viam eorum
28 omnes isti principes declinantum
ambulantes fraudulenter
aes et ferrum universi corrupti sunt
29 defecit sufflatorium in igne consumptum est plumbum
frustra conflavit conflator
malitiae enim eorum non sunt consumptae
30 argentum reprobum vocate eos quia Dominus proiecit illos
Rrethimi i Jerusalemit
1 «Arratisuni, o bijtë e Benjaminit,
nga mesi i Jerusalemit!
Bjerini borisë në Tekoa,
jepni një shenjë në Betkerem,
se prej veriut u nis zezona
e rrënimi i madh.
2 Të hijshmen, të brishtën, bijën e Sionit,
do ta rrënoj.
3 Kundër saj do të vijnë barinjtë me grigjat e veta,
përreth saj do t'i ngulin tendat,
do të kullotin, secili në krahun e vet.
4 Përgatitni luftën kundër saj!
Ngrihuni, ta sulmojmë në mes të ditës!
Mjerë ne, se iku dita,
se u zgjatën hijet e mbrëmjes.
5 Ngrihuni, ta sulmojmë natën,
t'ia shembim fortesat.
6 Se kështu thotë Zoti i ushtrive:
“Prijani pemët,
ngrini ledhe rreth Jerusalemit.
Këtë qytet e pret rrënimi,
gjithçka është shtypëse në mesin e tij.
7 Siç e ruan pusi ujin e vet,
ashtu e ka ruajtur të freskët paudhësinë.
Dhunë e rrëmujë dëgjohet në të,
lëngatë e plagë kam gjithmonë para syve.
8 Pranoje qortimin, Jerusalem,
që të mos largohem prej teje,
që mos të të kthej në shkretim,
në tokë të pabanuar”.
9 Kështu thotë Zoti i ushtrive:
“Shkoqeni, shkoqeni porsi hardhinë
tepricën e Izraelit,
vër dorë në të si vjelësi në shermende”.
10 Kujt t'i flas e t'i drejtohem,
që të më dëgjojnë?
Ja, veshët i kanë të parrethprerë
e nuk mund të jenë të vëmendshëm.
Ja, tallen me Fjalën e Zotit,
nuk kënaqen me të.
11 Prandaj jam plot me zemërimin e Zotit,
u lodha duke u përmbajtur.
Zbraze, pra, përmbi fëmijët në rrugë,
edhe përmbi kuvendin e të rinjve,
se do të kapen burrë e grua,
plak e i moshuar.
12 Shtëpitë e tyre do t'u jepen të tjerëve,
me ara e me gra,
se do të shtrij dorën mbi banorët e dheut,
kumton Zoti.
13 Se nga më i vogli te më i madhi
të gjithë kërkojnë përfitime,
nga profeti te prifti
të gjithë janë dredharakë.
14 E shërojnë plagën e popullit tim me mendjelehtësi
duke thënë: “Paqe, paqe”, por paqe s'ka.
15 Mos vallë u vjen turp që veprojnë neveritshëm?
As u vjen turp, as dinë të skuqen.
Prandaj do të bien me të rënët,
në kohën e ndëshkimit do të rrëzohen,
thotë Zoti.
16 Kështu thotë Zoti:
“Ndaluni ndanë udhëve e shikoni,
pyesni për udhët e qëmoçme,
ku është udha e mbarë, që të ecni në të
e të gjeni prehje për shpirtrat tuaj”.
Por ata thanë: “Nuk do të ecim andej”.
17 Atëherë ju caktova rojtarët:
“Vërini vesh zërit të bririt!”.
Por m'u përgjigjën:
“Nuk do t'i vëmë vesh!”.
18 Prandaj, dëgjoni, o kombe,
e merrni vesh, o kuvendarë, çfarë do t'u ndodhë.
19 Dëgjo, o tokë: “Ja, po i sjell të mbrapshtën këtij populli,
frytin e shestimeve të tyre,
se nuk u vunë vesh fjalëve të mia
dhe e shpërfillën ligjin tim.
20 Pse më kushtoni temjanin e Shebës
apo kanellën e shijshme që vjen prej së largu?
Flitë tuaja të shkrumbimit nuk më kënaqin,
flijimet tuaja nuk më pëlqejnë”.
21 Prandaj, kështu thotë Zoti:
“Ja, do t'i vë pengesa këtij populli
e ata do të pengohen etër e bij njësoj,
i afërmi e miku i tij do të rrënohen”.
22 Kështu thotë Zoti:
“Ja, një popull po vjen prej dheut të veriut,
nga skajet e dheut
një komb i madh po ngrihet,
23 harkun e heshtën vringëllojnë,
është mizor e i pamëshirshëm,
ushtima e tij si ushtima e detit,
mbi kuaj kalërojnë,
si trup i vetëm për betejë kundër teje,
o bija e Sionit”.
24 Kur e dëgjuam këtë lajm,
duart na u prenë,
ankthi e dhimbjet na zunë
si dhimbjet e gruas që lind.
25 Mos dilni ndër ara,
mos ecni në rrugë,
se armiku ka shpatë
e gjithandej ka tmerr.
26 O bija e popullit tim, vish grathoren,
zhgërryhu në hi,
mbaj zi si për të vetmin djalë,
vajto me hidhërim,
se befas do të bjerë mbi ne rrënimtari.
27 Ty të caktova furrnaltë për të spastruar popullin tim,
fortesë, që të vëresh e të shqyrtosh sjelljen e tij.
28 Të gjithë janë kryeneçë,
përhapës trillimesh,
janë si bronzi e hekuri,
të gjithë janë shthurur.
29 Rrësheku i fryn zjarrit,
që zjarri plumbin krejt ta shkrijë,
por më kot bëhet shkrirja,
se papastërtitë nuk ndahen.
30 “Argjend i përjashtuar” quhen,
se Zoti i ka përjashtuar».