1 ad Moab
haec dicit Dominus exercituum Deus Israhel
vae super Nabo quoniam vastata est et confusa
capta est Cariathaim confusa est fortis et tremuit
2 non est ultra exultatio in Moab
contra Esebon cogitaverunt malum
venite et disperdamus eam de gente
ergo silens conticesces sequeturque te gladius
3 vox clamoris de Oronaim vastitas et contritio magna
4 contrita est Moab adnuntiate clamorem parvulis eius
5 per ascensum enim Luaith plorans ascendet in
fletu
quoniam in descensu Oronaim hostes ululatum contritionis
audierunt
6 fugite salvate animas vestras
et eritis quasi myrice in deserto
7 pro eo enim quod habuisti fiduciam in munitionibus tuis
et in thesauris tuis
tu quoque capieris
et ibit Chamos in transmigrationem
sacerdotes eius et principes eius simul
8 et veniet praedo ad omnem urbem et urbs nulla salvabitur
et peribit vallis et dissipabuntur campestria
quoniam dixit Dominus
9 date florem Moab quia floriens egredietur
et civitates eius desertae erunt et inhabitabiles
10 maledictus qui facit opus Domini fraudulenter
et maledictus qui prohibet gladium suum a sanguine
11 fertilis fuit Moab ab adulescentia sua
et requievit in fecibus suis nec transfusus est de vase in vas
et in transmigrationem non abiit
idcirco permansit gustus eius in eo
et odor eius non est inmutatus
12 propterea ecce dies veniunt dicit Dominus
et mittam ei ordinatores et stratores laguncularum et sternent eum
et vasa eius exhaurient
et lagoenas eorum conlident
13 et confundetur Moab a Chamos
sicut confusa est domus Israhel a Bethel in qua habebat fiduciam
14 quomodo dicitis fortes sumus et viri robusti ad proeliandum
15 vastata est Moab et civitates illius ascenderunt
et electi iuvenes eius descenderunt in occisionem
ait Rex Dominus exercituum nomen ei
16 prope est interitus Moab ut veniat
et malum eius velociter adcurret nimis
17 consolamini eum omnes qui estis in circuitu eius
et universi qui scitis nomen eius
dicite quomodo confracta est virga fortis baculus gloriosus
18 descende de gloria et sede in siti habitatio filiae Dibon
quoniam vastator Moab ascendet ad te
dissipabit munitiones tuas
19 in via sta et prospice habitatio Aroer
interroga fugientem et eum qui evasit dic quid accidit
20 confusus est Moab quoniam victus est
ululate et clamate
adnuntiate in Arnon quoniam vastata est Moab
21 et iudicium venit ad terram campestrem
super Helon et super Iaesa et super Mefath
22 et super Dibon et super Nabo et super domum Deblathaim
23 et super Cariathaim et super Bethgamul et super Bethmaon
24 et super Carioth et super Bosra
et super omnes civitates terrae Moab quae longe et quae prope sunt
25 abscisum est cornu Moab
et brachium eius contritum est ait Dominus
26 inebriate eum quoniam contra Dominum erectus est
et adlidet manum Moab in vomitu suo
et erit in derisum etiam ipse
27 fuit enim in derisum tibi Israhel
quasi inter fures repperisses eum
propter verba ergo tua quae adversum illum locutus es
captivus duceris
28 relinquite civitates et habitate in petra habitatores Moab
et estote quasi columba nidificans in summo ore foraminis
29 audivimus superbiam Moab superbus est valde
sublimitatem eius et arrogantiam et superbiam
et altitudinem cordis illius
30 ego scio ait Dominus iactantiam eius
et quod non sit iuxta eam virtus eius
nec iuxta quod poterat conata sit facere
31 ideo super Moab heiulabo
et ad Moab universam clamabo ad viros muri fictilis
lamentantes
32 de planctu Iazer plorabo tibi vinea Sobema
propagines tuae transierunt mare
usque ad mare Iazer pervenerunt
super messem tuam et vindemiam tuam praedo inruit
33 ablata est laetitia et exultatio de Carmelo et de terra Moab
et vinum de torcularibus sustuli
nequaquam calcator uvae solitum celeuma cantabit
34 de clamore Esebon usque Eleale et Iaesa dederunt vocem suam
a Segor usque ad Oronaim vitula conternante
aquae quoque Namrim pessimae erunt
35 et auferam de Moab ait Dominus offerentem in excelsis
et sacrificantem diis eius
36 propterea cor meum ad Moab quasi tibiae resonabit
et cor meum ad viros muri fictilis dabit sonitum tibiarum
quia plus fecit quam potuit idcirco perierunt
37 omne enim caput calvitium et omnis barba rasa erit
in cunctis manibus conligatio et super omne dorsum cilicium
38 super omnia tecta Moab et in plateis eius omnis planctus
quia contrivi Moab sicut vas inutile ait Dominus
39 quomodo victa est et ululaverunt
quomodo deiecit cervicem Moab et confusus est
eritque Moab in derisum et in exemplum omnibus in circuitu suo
40 haec dicit Dominus
ecce quasi aquila evolabit
et extendet alas suas ad Moab
41 capta est Carioth et munitiones conprehensae sunt
et erit cor fortium Moab in die illa sicut cor mulieris parturientis
42 et cessabit Moab esse populus
quoniam contra Dominum gloriatus est
43 pavor et fovea et laqueus super te
o habitator Moab ait Dominus
44 qui fugit a facie pavoris cadet in foveam
et qui conscenderit de fovea capietur laqueo
adducam enim super Moab annum visitationis eorum
dicit Dominus
45 in umbra Esebon steterunt de laqueo fugientes
quia ignis egressus est de Esebon et flamma de medio Seon
et devorabit partem Moab et verticem filiorum tumultus
46 vae tibi Moab peristi popule Chamos
quia conprehensi sunt filii tui et filiae tuae in captivitatem
47 et convertam captivitatem Moab in novissimis diebus ait Dominus
hucusque iudicia Moab
Kundër Moabit
1 Për Moabin.
Kështu thotë Zoti i ushtrive, Perëndia i Izraelit:
«Mjerë Neboja,
se do të shkretohet.
Kirjataimi do të turpërohet e do të pushtohet,
do të turpërohet kështjella e do të thërrmohet.
2 Nuk bën më bujë Moabi.
Në Heshbon sendërgjuan ligësi kundër tij:
ejani, ta shuajmë si komb.
Edhe ti, o Madmen, do të heshtësh
e shpata do të të ndjekë.
3 Një zë, një britmë nga Horonaimi:
shkretim e rrënim i madh!
4 U thërrmua Moabi,
të miturit e tij lëshojnë vikamën.
5 Se ngjiten përpjetës së Luhitit
e vajtojnë
edhe në tatëpjetën e Horonaimit
dëgjohen vikamat e rrënimit.
6 Mbathjani, shpëtoni veten,
se do të bëheni si Aroeri në shkretëtirë.
7 Se, pasi besove në veprat e tua e në thesaret e tua,
edhe ti do të pushtohesh,
Kemoshi do të shkojë në mërgim
bashkë me priftërinjtë e me prijësit.
8 Një shkatërrimtar do të vijë kundër çdo qyteti
e asnjë qytet nuk do të shpëtojë.
Do të rrënohet lugina
e do të shkatërrohet pllaja,
siç shpalli Zoti.
9 Jepini krahë Moabit,
se do të fluturojë.
Qytetet e tij do të shkretohen
e nuk do të ketë banorë në to.
10 Mallkuar kush e kryen me plogështi veprën e Zotit
dhe mallkuar kush e ruan shpatën nga gjaku.
11 I qetë ishte Moabi që në rini,
i patrazuar mbi llumin e vet,
i pazbrazur nga ena në enë,
se nuk qe shpërngulur,
prandaj i ka mbetur shija
e nuk ka ndryshuar erë.
12 Prandaj, ja, po vijnë ditët, kumton Zoti, e do t'i dërgoj zbrazës, që do ta zbrazin, do t'ia derdhin enët e do t'ia copëtojnë kacekët. 13 Moabi do të ketë turp për Kemoshin, siç pati turp shtëpia e Izraelit për Betelin, ku kishte varur shpresën.
14 Si mund të thoni: “Ne jemi trima
e burra të fuqishëm për betejë”?
15 Po çohet shkatërrimtari i Moabit
e i qyteteve të tij
e lulja e rinisë së tij do të bjerë në thertore,
kumton mbreti që e ka emrin Zot i ushtrive.
16 Afër është mjerimi i Moabit,
zezona e tij vjen me shumë ngut.
17 Për të vajtoni gjithë ju që e rrethoni,
gjithë ju që ia dini emrin, thoni:
“Si u thye druri i fortë,
shkopi i lavdishëm?”.
18 Zbrit nga lavdia
e bano në thatësirë,
o banor i Dibonit,
se po çohet kundër teje shkatërrimtari i Moabit
e ai do t'i rrënojë
qytetet e tua të fortifikuara.
19 Rri pranë udhës e vështro,
o ti që banon në Aroer.
Pyet ikanakun e ikanaken
e thuaj: “Çfarë ka ndodhur?”.
20 Turpërohet Moabi, se u shemb.
Vajtim e britmë!
Shpallni në Arnon,
se u shkatërrua Moabi.
21 Erdhi gjykimi për dheun e rrafshnaltës, për Holonin, për Jahacin, për Mefatin, 22 për Dibonin, për Nebonë, për Bet Diblataimin 23 për Kirjataimin, për Bet Gamulin, për Bet Meonin, 24 për Keriotin, për Bocrahun e për të gjitha qytetet e dheut të Moabit, të largëtat e të afërtat. 25 Iu këput briri Moabit e iu thye krahu, kumton Zoti.
26 Deheni, se u mbajt më i madh se Zoti, prandaj do të plandoset Moabi në të vjellat e veta e do të bëhet qesharak edhe ai. 27 A nuk ishte qesharak Izraeli për ju? A u kap ndër vjedhës, që, sa herë flisje për të, tundje kokën?
28 Braktisni qytetet e banoni ndër shkëmbinj,
o banorë të Moabit,
bëhuni si pëllumbi
që e vë folenë buzë humnerës.
29 Kemi dëgjuar për krenarinë e Moabit,
e madhe është krekosja e tij,
krenaria e tij, mburrja e tij
e mendjemadhësia e tij.
30 E njoh kryeneçësinë e tij,
kumton Zoti,
por e kotë është mburrja e tij
e të kota veprat e tij.
31 Prandaj vajtoj për Moabin,
për Moabin mbarë bërtas,
për të gjithë njerëzit e Kir Heresit ofshaj.
32 Më shumë se për Jazerin vajtoj për ty,
o vreshti i Sibmahut.
Shermendet e tu mbërrijnë përtej detit,
mbërrijnë gjer në Jazer.
Mbi të korrat e tua e mbi të vjelat e tua
shkatërrimtari po vërsulet.
33 U zhduk gëzimi e hareja
nga vreshti e nga dheu i Moabit.
E ndala verën prej torkut,
askush nuk shtyp me gëzim,
gëzimi nuk është më gëzim.
34 Nga britmat e Heshbonit deri në Elealeh e deri në Jahac e çojnë zërin, nga Coari në Horonaim e në Eglat Shlishijah, se edhe ujërat e Nimrimit janë shkretuar. 35 Do ta zhduk Moabin, kumton Zoti, atë që kushton fli në vend të lartë, që u kushton fli temjani perëndive të vet. 36 Prandaj ofshan zemra ime porsi fyell për Moabin, ofshan zemra ime porsi fyell për njerëzit e Kir Heresit, prandaj do ta humbasin begatinë që mblodhën.
37 Se do të rruhet çdo kokë e do të pritet çdo mjekër. Çdo dorë është gërvishtur dhe ijët i kanë mbuluar me grathore. 38 Mbi të gjitha pullazet e Moabit e mbi të gjitha sheshet e tij gjithçka është vajtim, se e thërrmova Moabin si enën pa vlerë, kumton Zoti. 39 Si u shkatërrua! Vajtoni! Si e ktheu kokën i turpëruar Moabi! Moabi u bë qesharak e tmerr për të gjithë ata që e rrethojnë.
40 Se kështu thotë Zoti:
ja, si shqiponja flatron
e hap krahët ndaj Moabit.
41 Qytetet do të pushtohen
e fortesat do të zaptohen.
Atë ditë, zemra e trimave të Moabit
si zemra e gruas që lind do të jetë.
42 Mori fund Moabi e nuk është më popull,
se u krekos kundër Zotit.
43 Tmerri, gropa e laku të presin,
o banor i Moabit, kumton Zoti.
44 Kush ikën për shkak të tmerrit,
do të bjerë në gropë.
Ai që do të ngjitet nga gropa,
do të zihet në lak,
se do të dërgoj kundër Moabit
vitin e ndëshkimit, kumton Zoti.
45 Te hija e Heshbonit ndalen
ikanakët e mekur,
por zjarr shpërthen prej Heshbonit
e flakë prej pallatit të Sihonit
dhe e përpin ballin e Moabit
e kafkën e zhurmëtarëve.
46 Mjerë ti, Moab,
u rrënove, o populli i Kemoshit,
se u zunë robër bijtë e tu
e robinja, bijat e tua.
47 Por unë do t'i kthej robërit e Moabit
në ditët e fundit, kumton Zoti».
Deri këtu gjykimi i Moabit.