1 hoc verbum quod factum est ad Hieremiam a Domino dicens
2 haec dicit Dominus Deus Israhel dicens
scribe tibi omnia verba quae locutus sum ad te in libro
3 ecce enim dies veniunt dicit Dominus
et convertam conversionem populi mei Israhel et Iuda ait Dominus
et convertam eos ad terram quam dedi patribus eorum
et possidebunt eam
4 et haec verba quae locutus est Dominus ad Israhel et ad Iudam
5 quoniam haec dicit Dominus
vocem terroris audivimus formido et non est pax
6 interrogate et videte si generat masculus
quare ergo vidi omnis viri manum super lumbum suum quasi parientis
et conversae sunt universae facies in auruginem
7 vae quia magna dies illa nec est similis eius
tempusque tribulationis est Iacob et ex ipso salvabitur
8 et erit in die illa ait Dominus exercituum
conteram iugum eius de collo tuo
et vincula illius disrumpam
et non dominabuntur ei amplius alieni
9 sed servient Domino Deo suo
et David regi suo quem suscitabo eis
10 tu ergo ne timeas serve meus Iacob ait Dominus neque paveas Israhel
quia ecce ego salvo te de terra longinqua
et semen tuum de terra captivitatis eorum
et revertetur Iacob et quiescet
et cunctis affluet et non erit quem formidet
11 quoniam tecum ego sum ait Dominus ut salvem te
faciam enim consummationem in cunctis gentibus
in quibus dispersi te
te autem non faciam in consummationem
sed castigabo te in iudicio ut non tibi videaris
innoxius
12 quia haec dicit Dominus
insanabilis fractura tua pessima plaga tua
13 non est qui iudicet iudicium tuum ad alligandum
curationum utilitas non est tibi
14 omnes amatores tui obliti sunt tui
te non quaerent
plaga enim inimici percussi te castigatione crudeli
propter multitudinem iniquitatis tuae dura facta sunt peccata tua
15 quid clamas super contritione tua
insanabilis est dolor tuus
propter multitudinem iniquitatis tuae
et dura peccata tua feci haec tibi
16 propterea omnes qui comedunt te devorabuntur
et universi hostes tui in captivitatem ducentur
et qui te vastant vastabuntur
cunctosque praedatores tuos dabo in praedam
17 obducam enim cicatricem tibi
et a vulneribus tuis sanabo te dicit Dominus
quia Eiectam vocaverunt te Sion
haec est quae non habebat requirentem
18 haec dicit Dominus
ecce ego convertam conversionem tabernaculorum Iacob
et tectis eius miserebor
et aedificabitur civitas in excelso suo
et templum iuxta ordinem suum fundabitur
19 et egredietur de eis laus voxque ludentium
et multiplicabo eos et non inminuentur
et glorificabo eos et non adtenuabuntur
20 et erunt filii eius sicut a principio
et coetus eius coram me permanebit
et visitabo adversum omnes qui tribulant eum
21 et erit dux eius ex eo et princeps de medio eius producetur
et adplicabo eum et accedet ad me
quis enim iste est qui adplicet cor suum
ut adpropinquet mihi ait Dominus
22 et eritis mihi in populum et ego ero vobis in Deum
23 ecce turbo Domini furor egrediens procella ruens
in capite impiorum conquiescet
24 non avertet iram indignationis Dominus
donec faciat et conpleat cogitationem cordis sui
in novissimo dierum intellegetis ea
Premtimet për ngushëllim
1 Fjala që Zoti i drejtoi Jeremisë e i tha: 2 «Kështu thotë Zoti, Perëndia i Izraelit: “Shkruaji në një libër të gjitha fjalët që të thashë, 3 se, ja, po vijnë ditët, kumton Zoti, kur do t'i kthej të shpërngulurit e popullit tim, Izraelit, e të Judës, kumton Zoti. Do t'i kthej në tokën që u pata dhënë etërve të tyre dhe ata do ta marrin në pronësi”.
4 Këto janë fjalët që foli Zoti për Izraelin e për Judën:
5 kështu thotë Zoti:
po dëgjojmë një britmë të tmerrshme
frike e jo paqësimi.
6 Pyesni e shikoni,
a pjell mashkulli?
Pse, pra, i shikoj të gjithë burrat
me duar në ijë,
si gruaja që pret të lindë?
Pse u zbehën të gjitha fytyrat?
7 Ah, madhështore është ajo ditë,
nuk ka si ajo!
Është kohë ngushtice për Jakobin,
por ai do të shpëtohet prej saj.
8 Në atë ditë, kumton Zoti i ushtrive, do ta thyej zgjedhën e tij prej qafës suaj e do t'i shpërthej vargonjtë tuaj. Të huajt nuk do t'i nënshtrojnë më, 9 por do t'i shërbejnë Zotit, Perëndisë së tyre, dhe Davidit, mbretit të tyre, që unë do ta caktoj për ta.
10 Por ti mos u tremb,
shërbëtori im, Jakob, kumton Zoti,
mos u frikëso, o Izrael,
se do të të çliroj ty prej së largu
dhe pasardhësit e tu nga toka e robërisë.
Do të kthehet Jakobi
e do të pushojë,
do të jetë i qetë e askush s'do ta trembë,
11 sepse jam me ty, për të të shpëtuar.
Do t'i shuaj fare të gjitha kombet
ndër të cilat të kam shpërndarë,
por ty nuk do të të shuaj fare.
Do të të qortoj me drejtësi,
e nuk do të të lë pa ndëshkim.
12 Se kështu thotë Zoti:
dhimbja jote është e pashërueshme,
plaga jote, e rëndë.
13 Nuk ka kush e mbron çështjen tënde,
as bar për mjekimin tënd nuk ka,
as shërim për ty.
14 Të gjithë dashnorët të kanë harruar
e më nuk të kërkojnë,
se të kam goditur siç godet armiku,
me qortim mizor,
për fajin tënd të rëndë,
për mëkatet tuaja të shumta.
15 Pse bërtet për plagën tënde?
E pashërueshme është dhimbja jote.
Për fajin tënd të rëndë,
për mëkatet tuaja të shumta
t'i bëra këto.
16 Por, ata që të përpijnë, do të përpihen,
të gjithë armiqtë e tu do të shkojnë në robëri,
plaçkitësit e tu do të plaçkiten,
të gjithë ata që të zunë pre, pre do t'i bëj.
17 Do të kujdesem për shëndetin tënd
e do ta shëroj plagën tënde, kumton Zoti,
se të quajnë e dëbuara, o Sion,
ajo që askush s'e kërkon.
18 Kështu thotë Zoti:
ja, do t'ia mëkëmb tendat Jakobit,
do të kem mëshirë për banesat e tij.
Në gërmadhat e tij do të ndërtohet qyteti
e pallati në vendbanimin që i takon.
19 Prej tyre do të dalë përlëvdimi
dhe tingulli i argëtuesve.
Do t'i shumoj e nuk do të pakësohen
do t'i nderoj e nuk do të përçmohen.
20 Do të jenë si bijtë e tyre dikur,
para meje do të qëndrojë bashkësia e tyre,
shtypësit e tyre do t'i ndëshkoj.
21 Do të kenë kryetar njërin prej të vetëve
e sundimtari prej tyre do të dalë.
Unë do ta afroj te vetja
e ai do të më afrohet,
se kush do ta linte peng jetën për t'm'u afruar,
kumton Zoti.
22 Ju do të jeni populli im
e unë do të jem Perëndia juaj.
23 Ja, stuhia e Zotit,
furi që shpërthen,
stuhi kalimtare,
mbi kokën e të paudhëve vorbullon.
24 Nuk do të ndalet zemërimi i flaktë i Zotit,
derisa t'i kryejë e t'i sosë synimet e zemrës së tij.
Kur të mbarojnë ditët,
do ta kuptoni».