1 rursumque filii Israhel fecerunt malum in conspectu Domini
qui tradidit eos in manus Philisthinorum quadraginta annis
2 erat autem vir quidam de Saraa et de stirpe Dan nomine
Manue
habens uxorem sterilem
3 cui apparuit angelus Domini et dixit ad eam
sterilis es et absque liberis sed concipies et paries filium
4 cave ergo ne vinum bibas ac siceram
ne inmundum quicquam comedas
5 quia concipies et paries filium cuius non tanget caput novacula
erit enim nazareus Dei ab infantia sua et ex matris utero
et ipse incipiet liberare Israhel de manu Philisthinorum
6 quae cum venisset ad maritum dixit ei
vir Dei venit ad me habens vultum angelicum terribilis nimis
quem cum interrogassem
quis esset et unde venisset et quo nomine vocaretur
noluit mihi dicere
7 sed hoc respondit
ecce concipies et paries filium
cave ne vinum bibas et siceram
et ne aliquo vescaris inmundo
erit enim puer nazareus Dei ab infantia sua
et ex utero matris usque ad diem mortis suae
8 oravit itaque Manue Deum et ait
obsecro Domine ut vir Dei quem misisti veniat iterum
et doceat nos quid debeamus facere de puero qui nasciturus est
9 exaudivitque Dominus precantem Manue
et apparuit rursum angelus Domini uxori eius sedenti in
agro
Manue autem maritus eius non erat cum ea
quae cum vidisset angelum
10 festinavit et cucurrit ad virum suum
nuntiavitque ei dicens
ecce apparuit mihi vir quem ante videram
11 qui surrexit et secutus est uxorem suam
veniensque ad virum dixit ei tu es qui locutus es mulieri
et ille respondit ego sum
12 cui Manue quando inquit sermo tuus fuerit expletus
quid vis ut faciat puer aut a quo se observare debebit
13 dixitque angelus Domini ad Manue
ab omnibus quae locutus sum uxori tuae abstineat se
14 et quicquid ex vinea nascitur non comedat
vinum et siceram non bibat nullo vescatur inmundo
et quod ei praecepi impleat atque custodiat
15 dixitque Manue ad angelum Domini
obsecro te ut adquiescas precibus meis
et faciamus tibi hedum de capris
16 cui respondit angelus si me cogis non comedam panes tuos
sin autem vis holocaustum facere offer illud Domino
et nesciebat Manue quod angelus Dei esset
17 dixitque ad eum quod est tibi nomen
ut si sermo tuus fuerit expletus honoremus te
18 cui ille respondit cur quaeris nomen meum quod est mirabile
19 tulit itaque Manue hedum de capris et libamenta
et posuit super petram offerens Domino qui facit mirabilia
ipse autem et uxor eius intuebantur
20 cumque ascenderet flamma altaris in caelum
angelus Domini in flamma pariter ascendit
quod cum vidisset Manue et uxor eius
proni ceciderunt in terram
21 et ultra non eis apparuit angelus Domini
statimque intellexit Manue angelum esse Domini
22 et dixit ad uxorem suam morte moriemur quia vidimus Deum
23 cui respondit mulier
si Dominus nos vellet occidere
de manibus nostris holocaustum et libamenta non suscepisset
nec ostendisset nobis haec omnia
neque ea quae sunt ventura dixisset
24 peperit itaque filium et vocavit nomen eius Samson
crevitque puer et benedixit ei Dominus
25 coepitque spiritus Domini esse cum eo
in castris Dan inter Saraa et Esthaol
Lindja e Samsonit
1 Izraelitët bënë sërish çka është keq në sytë e Zotit dhe Zoti i dorëzoi te filistinët për dyzet vjet.
2 Në atë kohë, në Corah jetonte një njeri nga fisi i Danit që quhej Manoah. Gruaja e tij ishte beronjë e nuk kishte fëmijë. 3 Engjëlli i Zotit iu shfaq gruas së tij e i tha: «Edhe pse je beronjë e nuk lind dot fëmijë, do të mbesësh shtatzënë e do të lindësh djalë. 4 Veçse kujdes, mos pi as verë, as pije dehëse e mos ha asgjë të papastër, 5 sepse do të mbetesh shtatzënë e do të lindësh një djalë. Mbi kokën e tij nuk do të kalojë brisku, sepse ai do t'i kushtohet Perëndisë si nazireas që në bark të nënës. Ai do ta nisë shpëtimin e Izraelit prej zgjedhës së filistinëve». 6 Gruaja shkoi e i tha të shoqit: «Një njeri i Perëndisë erdhi tek unë dhe kishte pamjen e një engjëlli Perëndie, vërtet të frikshme. Nuk e pyeta nga vinte e nuk më tregoi si quhej, 7 por më tha: “Ja, do të mbetesh shtatzënë e do të lindësh një djalë, prandaj mos pi as verë, as pije dehëse e mos ha asgjë të papastër, sepse djali do t'i kushtohet Perëndisë, derisa të vdesë”».
8 Atëherë Manoahu iu lut Zotit e i tha: «Të lutem, o Zoti im, dërgoje sërish njeriun e Perëndisë, që dërgove më parë, të na mësojë çfarë të bëjmë me djalin që do të lindë». 9 Perëndia e dëgjoi lutjen e Manoahut dhe engjëlli i Perëndisë shkoi përsëri te gruaja që po rrinte ulur në arë, por burri i saj Manoahu nuk ishte me të. 10 Atëherë gruaja shkoi me nxitim për t'i treguar të shoqit e i tha: «M'u shfaq përsëri ai njeriu që pati ardhur tek unë para disa ditësh». 11 Manoahu u ngrit e shkoi pas gruas së tij. Kur mbërriti tek ai njeri, e pyeti: «Ti je njeriu që ke folur me këtë grua?». Ai iu përgjigj: «Unë jam». 12 Manoahu i tha: «Kur të përmbushet fjala jote, çfarë rregullash duhet të mbajmë për djaloshin dhe si duhet të veprojmë me të?». 13 Engjëlli i Zotit i tha Manoahut: «Gruaja jote duhet të ruhet nga gjithçka që i thashë. 14 Të mos hajë asnjë prodhim të hardhisë, të mos pijë verë e pije dehëse dhe të mos hajë asgjë të papastër. Të mbajë gjithçka që i urdhërova».
15 Manoahu i tha engjëllit të Zotit: «Të lutemi rri të të përgatitim një kec». 16 Engjëlli i Zotit i tha Manoahut: «Edhe sikur të më mbash, nuk kam për të ngrënë nga buka jote, por, nëse dëshiron të kushtosh një fli shkrumbimi, kushtoja Zotit». Manoahu nuk e dinte që ai ishte engjëlli i Zotit. 17 Atëherë Manoahu i tha engjëllit të Zotit: «Si e ke emrin, që të mund të të nderojmë pasi të jetë përmbushur fjala jote?». 18 Engjëlli i Zotit i tha: «Përse më pyet për emrin? Është emër i mrekullueshëm».
19 Manoahu mori një kec bashkë me flinë e drithit dhe ia kushtoi Zotit mbi gurë. Atëherë një mrekulli ndodhi para syve të Manoahut dhe gruas së tij. 20 Teksa flaka po ngjitej prej altarit në qiell, engjëlli i Zotit u ngjit bashkë me flakën e altarit. Kur e panë këtë, Manoahu me gruan e tij ranë me fytyrë përtokë. 21 Engjëlli i Zotit nuk iu shfaq më Manoahut dhe gruas së tij. Manoahu e kuptoi se ai kishte qenë engjëlli i Zotit 22 e i tha së shoqes: «Kemi për të vdekur, se pamë Perëndinë». 23 E shoqja i tha: «Nëse Zoti do të donte që të vdisnim, nuk do ta kishte pranuar flinë tonë të shkrumbimit bashkë me flinë tonë të drithit, nuk do të na i tregonte të gjitha këto gjëra e nuk do të na fliste për to».
24 Gruaja lindi djalë dhe e quajti Samson. Djali u rrit dhe Zoti e bekoi. 25 Shpirti i Zotit e nxiti Samsonin të veprojë kur ai ndodhej në fushat e Danit, mes Corahut dhe Eshtaolit.