1 ecce non est adbreviata manus Domini ut salvare nequeat
neque adgravata est auris eius ut non exaudiat
2 sed iniquitates vestrae diviserunt inter vos et Deum vestrum
et peccata vestra absconderunt faciem eius a vobis ne exaudiret
3 manus enim vestrae pollutae sunt sanguine et digiti vestri iniquitate
labia vestra locuta sunt mendacium et lingua vestra iniquitatem fatur
4 non est qui invocet iustitiam neque est qui iudicet vere
sed confidunt in nihili et loquuntur vanitates
conceperunt laborem et pepererunt iniquitatem
5 ova aspidum ruperunt et telas araneae texuerunt
qui comederit de ovis eorum morietur
et quod confotum est erumpet in regulum
6 telae eorum non erunt in vestimentum
neque operientur operibus suis
opera eorum opera inutilia et opus iniquitatis in manibus eorum
7 pedes eorum ad malum currunt
et festinant ut effundant sanguinem innocentem
cogitationes eorum cogitationes inutiles
vastitas et contritio in viis eorum
8 viam pacis nescierunt et non est iudicium in gressibus eorum
semitae eorum incurvatae sunt eis
omnis qui calcat in ea ignorat pacem
9 propter hoc elongatum est iudicium a nobis
et non adprehendet nos iustitia
expectavimus lucem et ecce tenebrae
splendorem et in tenebris ambulavimus
10 palpavimus sicut caeci parietem
et quasi absque oculis adtrectavimus
inpegimus meridie quasi in tenebris
in caligosis quasi mortui
11 rugiemus quasi ursi omnes et quasi columbae meditantes gememus
expectavimus iudicium et non est salutem et elongata est a nobis
12 multiplicatae sunt enim iniquitates nostrae coram te
et peccata nostra responderunt nobis
quia scelera nostra nobiscum et iniquitates nostras cognovimus
13 peccare et mentiri contra Dominum
et aversi sumus ne iremus post tergum Dei nostri
ut loqueremur calumniam et transgressionem
concepimus et locuti sumus de corde verba mendacii
14 et conversum est retrorsum iudicium et iustitia longe stetit
quia corruit in platea veritas et aequitas non potuit ingredi
15 et facta est veritas in oblivione
et qui recessit a malo praedae patuit
et vidit Dominus et malum apparuit in oculis eius
quia non est iudicium
16 et vidit quia non est vir et aporiatus est quia non est qui occurrat
et salvavit sibi brachium suum
et iustitia eius ipsa confirmavit eum
17 indutus est iustitia ut lorica et galea salutis in capite eius
indutus est vestimentis ultionis et opertus est quasi pallio zeli
18 sicut ad vindictam quasi ad retributionem indignationis hostibus suis
et vicissitudinem inimicis suis
insulis vicem reddet
19 et timebunt qui ab occidente nomen Domini
et qui ab ortu solis gloriam eius
cum venerit quasi fluvius violentus quem spiritus Domini cogit
20 et venerit Sion redemptor
et eis qui redeunt ab iniquitate in Iacob dicit Dominus
21 hoc foedus meum cum eis dicit Dominus
spiritus meus qui est in te et verba mea quae posui in ore tuo
non recedent de ore tuo et de ore seminis tui
et de ore seminis seminis tui dixit
Dominus
amodo et usque in sempiternum
Mëkati dhe pendesa
1 Jo, nuk është shkurtuar dora e Zotit,
që të mos shpëtojë!
Jo, nuk është rënduar veshi i tij,
që të mos dëgjojë!
2 Ishin paudhësitë tuaja që ndarje sollën
mes jush e Perëndisë tuaj.
Ishin mëkatet tuaja që ia mbuluan fytyrën prej jush,
që të mos ju dëgjonte.
3 Duart tuaja janë të lyera me gjak,
gishtërinjtë tuaj me paudhësi,
buzët tuaja kanë thënë gënjeshtra,
gjuha juaj ka belbëzuar fajësi.
4 Askush nuk bën padi me drejtësi,
s'ka njeri që të gjykojë me vërtetësi.
Besojnë në kotësi e thonë gënjeshtra,
ngjizin ligësi e pjellin paudhësi.
5 Thyejnë vezët e nepërkës, që të çelin,
tjerrin pëlhura merimange.
Kush ha nga vezët e tyre, vdes,
prej vezës së thyer lind nepërka.
6 Pëlhurat e tyre s'vlejnë për rroba,
me prodhimet e tyre s'mbulohen dot.
Vepra e tyre është vepër paudhësie,
në duar mbartin frytet e dhunës.
7 Këmbët e tyre vrapojnë drejt së keqes,
nxitojnë të derdhin gjak të pafajshëm,
mendimet e tyre janë mendime paudhësie,
shkretim e rrënim janë shtigjet e tyre.
8 Udhën e paqes nuk e njohin,
në hapat e tyre s'ka drejtësi,
shtigjet i kanë bërë tërë dredha,
kush shkel mbi to, s'ka paqe.
9 Prandaj qëndron larg nesh e drejta,
drejtësia s'arrin te ne.
Pritnim dritën, por ja tek erdhi errësira,
pritnim ndriçimin e ja tek ecim në terr.
10 Ecim duke prekur murin si i verbëri,
si ata që s'kanë sy ecim verbazi.
Pengohemi në mes të ditës si të ishte muzg,
mes të gjallëve endemi si të vdekur.
11 Ulërijmë të gjithë si arinjtë,
gugatim thekshëm si pëllumbat.
Presim drejtësinë, por më kot,
shpëtimi është larg nesh.
12 Të shumta janë shkeljet tona para teje,
mëkatet tona dëshmojnë kundër nesh.
Po, shkeljet tona janë gjithmonë me ne,
paudhësitë tona i njohim mirë.
13 U ngritëm kundër dhe e mohuam Zotin,
i kthyem shpinën Perëndisë tonë.
Folëm për shtypje e për kryengritje,
në zemër ngjizëm e pëshpëritëm fjalë mashtrimi.
14 Kështu e drejta u zmbraps,
drejtësia larg qëndroi,
e vërteta u pengua shesheve,
ndershmëria brenda s'mund të hyjë.
15 Kështu, e vërteta po humbet
dhe ai që i shmanget së keqes
bie pre e plaçkitjes.
Zoti pa e s'i pëlqeu,
se nuk ka më drejtësi.
16 Pa se nuk u gjend askush,
u habit që askush s'ndërhyri.
Prandaj e ndihmoi me krahun e tij,
e mbështeti me drejtësinë e tij.
17 Si parzmore veshi drejtësinë,
mbi kokë vuri përkrenaren e shpëtimit,
u vesh me petkat e hakmarrjes,
u mbështoll me zellin si me rrobë.
18 Do t'i shpaguajë sipas veprave të tyre,
zemërim kundërshtarëve, ndëshkim armiqve,
do t'i shpaguajë edhe popujt e ishujve.
19 Në perëndim do ta druajnë emrin e Zotit,
në lindje të diellit, lavdinë e tij,
kur ai të vijë si përrua i rrëmbyer
që e shtyn fort era e Zotit.
20 Një shpengues do të vijë në Sion
për bijtë e Jakobit që pendohen për paudhësinë,
kumton Zoti.
21 Sa për mua,
kjo është besëlidhja ime me ta, thotë Zoti:
Shpirti im do të jetë mbi ty
dhe fjalët e mia, që i vura në gojën tënde,
nuk do të largohen as prej gojës sate,
as prej gojës së pasardhësve të tu
e as prej gojës së bijve të pasardhësve të tu,
thotë Zoti,
që tani e deri në amshim.