1 quis credidit auditui nostro et brachium Domini cui revelatum est
2 et ascendet sicut virgultum coram eo et sicut radix de terra sitienti
non est species ei neque decor et vidimus eum
et non erat aspectus et desideravimus eum
3 despectum et novissimum virorum
virum dolorum et scientem infirmitatem
et quasi absconditus vultus eius et despectus
unde nec reputavimus eum
4 vere languores nostros ipse tulit
et dolores nostros ipse portavit
et nos putavimus eum quasi leprosum
et percussum a Deo et humiliatum
5 ipse autem vulneratus est propter iniquitates nostras
adtritus est propter scelera nostra
disciplina pacis nostrae super eum et livore eius sanati sumus
6 omnes nos quasi oves erravimus
unusquisque in viam suam declinavit
et Dominus posuit in eo iniquitatem omnium nostrum
7 oblatus est quia ipse voluit et non aperuit os suum
sicut ovis ad occisionem ducetur
et quasi agnus coram tondente obmutescet
et non aperiet os suum
8 de angustia et de iudicio sublatus est
generationem eius quis enarrabit
quia abscisus est de terra viventium
propter scelus populi mei percussit eos
9 et dabit impios pro sepultura et divitem pro morte sua
eo quod iniquitatem non fecerit neque dolus fuerit in ore eius
10 et Dominus voluit conterere eum in infirmitate
si posuerit pro peccato animam suam videbit semen longevum
et voluntas Domini in manu eius dirigetur
11 pro eo quod laboravit anima eius videbit et saturabitur
in scientia sua iustificabit ipse iustus servus
meus multos
et iniquitates eorum ipse portabit
12 ideo dispertiam ei plurimos et fortium dividet spolia
pro eo quod tradidit in morte animam suam
et cum sceleratis reputatus est
et ipse peccatum multorum tulit
et pro transgressoribus rogavit
1 Kush, pra, i besoi lajmit tonë?
Kujt iu zbulua krahu i fuqishëm i Zotit?
2 Para tij u rrit si filizi,
porsi rrënja prej tokës së thatë.
S'kishte as pamje, as bukuri,
që të na tërhiqte shikimin.
S'kishte as paraqitje,
që të na pëlqente.
3 I përçmuar, i përbuzur prej njerëzve,
njeri i vuajtur, i mësuar me dhimbjen,
si ai, para të cilit mbulohet fytyra,
i përçmuar e krejt pa vlerë prej nesh.
4 Por ja, ai mbajti vurratat tona,
dhimbjet tona i mbarti!
Për ne, ai ishte njeri i ndëshkuar,
i goditur prej Perëndisë, i poshtëruar!
5 E pra, ai u shporua për shkeljet tona,
u shtyp për paudhësitë tona.
Ndëshkimi që na dha paqen, ra mbi të,
prej vurratave të tij ne u shëruam.
6 Të gjithë endeshim si dele të humbura,
secili prej nesh ndiqte udhën e vet.
E Zoti ngarkoi mbi të
paudhësinë e ne të gjithëve.
7 I keqtrajtuar, duroi poshtërimin,
gojën nuk e hapi.
Porsi qengji, që e çojnë në thertore,
si shqerra, që s'bëzan para qethësit,
gojën ai nuk e hapi.
8 Me dhunë e me gjyq e mbërthyen,
për fatin e tij kush mendoi ?
Se e zhbinë nga toka e të gjallëve,
për shkeljet e popullit tim u godit.
9 Varrin ia vunë me të paudhët,
kur vdiq e vunë me pasanikët,
ndonëse nuk bëri asgjë të dhunshme
e mashtrim prej gojës nuk i doli.
10 Por Zoti deshi ta shtypte përmes dhimbjes,
se, po ta jepte veten e tij si fli faji,
do të shihte pasardhës e do të jetonte gjatë,
e përmes tij dëshira e Zotit do t'ia dalë mbanë.
11 Prej mundimit të vetes së vet,
do të arrijë të shohë e do të kënaqet,
me dijen e tij shumë do të shfajësojë shërbëtori im i drejtë
e mbi vete mëkatet e tyre do të mbartë.
12 Prandaj, do t'i jap turmat si shpërblim,
të fuqishmit si plaçkë ai do t'i marrë ,
se e zbrazi veten deri në vdekje,
me të paudhët e radhitën.
Mëkatet e shumë njerëzve ai mbarti,
për shkelësit ai ndërmjetësoi.