1 et nunc audi Iacob serve meus et Israhel quem elegi
2 haec dicit Dominus faciens et formans te ab utero auxiliator tuus
noli timere serve meus Iacob et Rectissime quem elegi
3 effundam enim aquas super sitientem et fluenta super aridam
effundam spiritum meum super semen tuum
et benedictionem meam super stirpem tuam
4 et germinabunt inter herbas quasi salices iuxta praeterfluentes aquas
5 iste dicet Domini ego sum
et ille vocabit in nomine Iacob
et hic scribet manu sua Domino
et in nomine Israhel
adsimilabitur
6 haec dicit Dominus
rex Israhel et redemptor eius Dominus exercituum
ego primus et ego novissimus et absque me non est deus
7 quis similis mei vocet et adnuntiet
et ordinem exponat mihi ex quo constitui populum antiquum
ventura et quae futura sunt adnuntient eis
8 nolite timere neque conturbemini
ex tunc audire te feci et adnuntiavi vos estis testes mei
numquid est deus absque me et formator quem ego non noverim
9 plastae idoli omnes nihil sunt
et amantissima eorum non proderunt eis
ipsi sunt testes eorum
quia non vident neque intellegunt ut confundantur
10 quis formavit deum et sculptile conflavit ad nihil utile
11 ecce omnes participes eius confundentur
fabri enim sunt ex hominibus
convenient omnes stabunt et pavebunt et confundentur simul
12 faber ferrarius lima operatus est
in prunis et in malleis formavit illud
et operatus est in brachio fortitudinis suae
esuriet et deficiet non bibet aquam et lassescet
13 artifex lignarius extendit normam
formavit illud in runcina fecit illud in angularibus
et in circino tornavit illud
et fecit imaginem viri
quasi speciosum hominem habitantem in domo
14 succidit cedros tulit ilicem et quercum
quae steterat inter ligna saltus
plantavit pinum quam pluvia nutrivit
15 et facta est hominibus in focum
sumpsit ex eis et calefactus est et succendit et coxit panes
de reliquo autem operatus est deum et adoravit
fecit sculptile et curvatus est ante illud
16 medium eius conbusit igni et de medio eius carnes comedit
coxit pulmentum et saturatus est
et calefactus est et dixit va calefactus sum vidi focum
17 reliquum autem eius deum fecit sculptile sibi
curvatur ante illud et adorat illud
et obsecrat dicens libera me quia deus meus es tu
18 nescierunt neque intellexerunt
lutati enim sunt ne videant oculi eorum
et ne intellegant corde suo
19 non recogitant in mente sua neque cognoscunt
neque sentiunt ut dicant
medietatem eius conbusi igne
et coxi super carbones eius panes coxi carnes et comedi
et de reliquo eius idolum faciam ante truncum ligni procidam
20 pars eius cinis est cor insipiens adoravit illud
et non liberabit animam suam
neque dicet forte mendacium est in dextera mea
21 memento horum Iacob et Israhel quoniam servus meus es tu
formavi te servus meus es tu Israhel
non oblivisceris mei
22 delevi ut nubem iniquitates tuas et quasi nebulam peccata tua
revertere ad me quoniam redemi te
23 laudate caeli quoniam fecit Dominus
iubilate extrema terrae resonate montes laudationem
saltus et omne lignum eius
quoniam redemit Dominus Iacob et Israhel gloriabitur
24 haec dicit Dominus redemptor tuus et formator tuus ex utero
ego sum Dominus faciens omnia
extendens caelos solus stabiliens terram et nullus mecum
25 irrita faciens signa divinorum et ariolos in furorem vertens
convertens sapientes retrorsum et scientiam eorum stultam faciens
26 suscitans verbum servi sui
et consilium nuntiorum suorum conplens
qui dico Hierusalem habitaberis et civitatibus Iuda aedificabimini
et deserta eius suscitabo
27 qui dico profundo desolare et flumina tua arefaciam
28 qui dico Cyro pastor meus es
et omnem voluntatem meam conplebis
qui dico Hierusalem aedificaberis et templo fundaberis
Bekime për Izraelin
1 E tani dëgjo, o Jakob, shërbëtori im,
dhe ti, o Izrael, i zgjedhuri im.
2 Kështu thotë Zoti, që të krijoi,
që të dha trajtë që në ngjizje, ndihmëtari yt:
mos ki frikë, o shërbëtori im Jakob,
o Jeshurun, i zgjedhuri im.
3 Se do të dikoj ujëra mbi tokë të etur,
përrenj në tokë të thatë,
shpirtin tim do të dikoj mbi farën tënde,
bekimin tim mbi pasardhësit e tu.
4 Do të rriten ata mes barit,
si shelgjet pranë rrjedhave të ujit.
5 Njëri do të thotë: «I Zotit jam unë»,
tjetri do të mbajë emrin e Jakobit.
Një tjetër do të shkruajë me dorën e vet: «I Zotit jam»
dhe emrin e Izraelit do të mbajë.
6 Kështu thotë Zoti, mbreti i Izraelit,
shpenguesi i tij, Zoti i ushtrive:
unë jam i pari dhe unë jam i fundit,
Perëndi tjetër veç meje s'ka!
7 Kush është si unë? Le ta thotë fort!
Le ta shpallë e të ma parashtrojë!
Siç i parathashë gjëra të së ardhmes një populli të lashtë,
le t'u parathotë edhe ai gjëra që do të ndodhin.
8 Mos u trembni, mos kini frikë!
A nuk jua shpalla e s'jua thashë që më parë?
Ju jeni dëshmitarët e mi!
A ka Perëndi tjetër veç meje?
Tjetër Shkëmb nuk ka
e unë nuk njoh askënd.
Marria e idhujtarisë
9 Punuesit e idhujve janë të gjithë një hiç,
veprat e tyre të çmuara s'vlejnë asgjë,
dëshmitarët e tyre as shohin, as marrin vesh,
e kështu do të turpërohen.
10 Kush punoi ndonjë hyjni
apo shkriu ndonjë idhull,
pa kërkuar përfitim?
11 Ja, të gjithë ndjekësit e tyre do të mbeten të turpëruar,
se punuesit e tyre s'janë veçse njerëz,
le të mblidhen të gjithë bashkë e të dalin para,
do të dridhen të gjithë e do të turpërohen.
12 Farkëtari e punon hekurin me darë në zjarr,
trajtën ia jep me çekiçë,
e rreh me krahun e tij të fuqishëm.
E merr mandej uria dhe e lënë fuqitë,
ujë nuk pi dhe lodhet e këputet.
13 Gdhendësi e shtrin fijen për të matur drurin,
dhe i vë shenjat me laps,
e punon drurin me daltë,
me rrethor ia shënon anët.
I jep mandej trajtë njeriu,
një pamje të bukur njeriu,
për ta vënë në një tempull.
14 Pret për vete disa cedra,
merr qiparis e dru lisi,
shkon e zgjedh dru në pyll,
mbjell cedër dhe shiu e rrit.
15 Ato i janë dhënë njeriut për t'i djegur,
merr njeriu ndonjë prej tyre e ngrohet,
ndez zjarrin e pjek bukën.
Por bën edhe ndonjë hyjni e përkulet para saj,
bën ndonjë idhull e bie përmbys para tij.
16 Me gjysmën e druve ndez zjarrin,
me gjysmën tjetër pjek mishin e ha,
e pjek mirë mishin e kënaqet.
Ngrohet mirë e thotë: «Sa mirë po ngrohem!
Po kënaqem me zjarrin».
17 Me ç'i ngel bën edhe ndonjë hyjni,
që ta ketë si idhull.
Përkulet para tij dhe e adhuron,
i lutet e i thotë:
«Shpëtomë, se ti je perëndia im».
18 As dinë e as kuptojnë,
sytë u janë verbuar, që të mos shohin
e zemra e tyre të mos kuptojë.
19 Askush nuk i thërret mendjes,
as dinë e as kuptojnë, që të thonë:
«Gjysmën e drurit e dogja në zjarr.
Poqa bukën mbi prush,
poqa mishin dhe e hëngra,
e me gjysmën tjetër bëra këtë fëlliqësi.
Para punës së drurit do të përkulem vallë?».
20 Ushqehet me hi,
e shmang nga udha zemra e tij e mashtruar,
nuk di të çlirohet e të thotë:
«A nuk është vallë gjë e rreme
kjo që mbaj në të djathtën time?».
Çlirimi i Zotit
21 Kujtoji këto, o Jakob,
edhe ti, o Izrael, se je shërbëtori im!
Unë të dhashë trajtë, shërbëtori im je ti,
nuk do të të harroj, o Izrael.
22 I fshiva shkeljet e tua si retë e zeza,
mëkatet e tua porsi mjegullën,
kthehu tek unë, sepse unë të shpengova.
23 Ngazëlloni, o qiej, se veproi Zoti,
gëzohuni, o thellësi të tokës,
merrjani këngës së lavdërimit, o male,
edhe ju, o pyje e çdo pemë e tyre,
se Zoti e shpengoi Jakobin
e në Izrael shfaqi lavdinë.
24 Kështu thotë Zoti, shpenguesi yt,
ai që të dha trajtë që në bark të nënës:
unë jam Zoti, ai që krijoi gjithçka,
që i vetëm i ndehu qiejt,
e tokën rrafsh e shtriu!
Kush, pra, qe me mua?
25 Unë i bëj të kota parashikimet e shortarëve,
magjistarët i bëj të marrë,
njerëzit e urtë i bëj të sprapsen,
dijen e tyre e kthej në marrëzi.
26 Unë e përforcoj fjalën e shërbëtorit tim,
shestimet e të dërguarve të mi i përmbush,
Unë i them Jerusalemit se do të ketë banorë,
qyteteve të Judës se do të rindërtohen
e rrënojat e saj do të ringrihen.
27 Unë i them humnerës së detit: «Thahu,
lumenjtë e tu kam për t'i shterur».
28 Unë them për Kirin: «Ai është bariu im,
gjithçka që unë dua do ta çojë ai në vend».
Unë i them Jerusalemit: «Ndërtohu!»,
i them tempullit: «Ngriji sërish themelet!».