1 hic enim Melchisedech rex Salem sacerdos Dei summi
qui obviavit Abrahae regresso a caede regum et benedixit ei
2 cui decimas omnium divisit Abraham
primum quidem qui interpretatur rex iustitiae
deinde autem et rex Salem quod est rex pacis
3 sine patre sine matre sine genealogia
neque initium dierum neque finem vitae habens
adsimilatus autem Filio Dei manet sacerdos in perpetuum
4 intuemini autem quantus sit hic
cui et decimam dedit de praecipuis Abraham patriarcha
5 et quidem de filiis Levi sacerdotium accipientes
mandatum habent decimas sumere a populo secundum legem
id est a fratribus suis
quamquam et ipsi exierunt de lumbis Abrahae
6 cuius autem generatio non adnumeratur in eis
decimas sumpsit Abraham
et hunc qui habebat repromissiones benedixit
7 sine ulla autem contradictione
quod minus est a meliore benedicitur
8 et hic quidem decimas morientes homines accipiunt
ibi autem contestatus quia vivit
9 et ut ita dictum sit
per Abraham et Levi qui decimas accipit decimatus est
10 adhuc enim in lumbis patris erat
quando obviavit ei Melchisedech
11 si ergo consummatio per sacerdotium leviticum erat
populus enim sub ipso legem accepit
quid adhuc necessarium
secundum ordinem Melchisedech alium surgere sacerdotem
et non secundum ordinem Aaron dici
12 translato enim sacerdotio
necesse est ut et legis translatio fiat
13 in quo enim haec dicuntur de alia tribu est
de qua nullus altario praesto fuit
14 manifestum enim
quod ex Iuda ortus sit Dominus noster
in qua tribu nihil de sacerdotibus Moses locutus est
15 et amplius adhuc manifestum est
si secundum similitudinem Melchisedech
exsurgit alius sacerdos
16 qui non secundum legem mandati carnalis factus est
sed secundum virtutem vitae insolubilis
17 contestatur enim
quoniam tu es sacerdos in aeternum secundum ordinem Melchisedech
18 reprobatio quidem fit praecedentis mandati
propter infirmitatem eius et inutilitatem
19 nihil enim ad perfectum adduxit lex
introductio vero melioris spei per quam proximamus ad Deum
20 et quantum est non sine iureiurando
alii quidem sine iureiurando sacerdotes facti sunt
21 hic autem cum iureiurando per eum qui dixit ad illum
iuravit Dominus et non paenitebit
tu es sacerdos in aeternum
22 in tantum melioris testamenti sponsor factus est Iesus
23 et alii quidem plures facti sunt sacerdotes
idcirco quod morte prohiberentur permanere
24 hic autem eo quod maneat in aeternum
sempiternum habet sacerdotium
25 unde et salvare in perpetuo potest
accedentes per semet ipsum ad Deum
semper vivens ad interpellandum pro eis
26 talis enim decebat ut nobis esset pontifex
sanctus innocens inpollutus segregatus a peccatoribus
et excelsior caelis factus
27 qui non habet cotidie necessitatem
quemadmodum sacerdotes prius pro suis delictis hostias offerre
deinde pro populi
hoc enim fecit semel se offerendo
28 lex enim homines constituit sacerdotes infirmitatem habentes
sermo autem iurisiurandi qui post legem est
Filium in aeternum perfectum
Melkisedeku
1 Ky Melkisedeku ishte mbret i Salemit dhe prift i të tejlartit Perëndi. Kur Abrahami po kthehej nga beteja, ku shfarosi mbretërit, Melkisedeku e takoi dhe e bekoi. 2 Abrahami i dha atij një të dhjetën e gjithçkaje.
Emri Melkisedek do të thotë së pari «mbret i drejtësisë». Ai ishte edhe mbret i Salemit, që do të thotë «mbret i paqes». 3 Nuk ia njohim as të atin, as nënën e as paraardhësit. Nuk dimë gjë as për lindjen e as për vdekjen e tij . I ngjashëm me Birin e Perëndisë, ai mbetet prift në amshim.
4 Pa mendohuni sa i madh ishte ky njeri, të cilit patriarku Abraham i dha të dhjetën e gjithçkaje që kishte plaçkitur. 5 Ata që e kanë marrë priftërinë si pasardhës të Levit, kanë urdhër që, sipas ligjit, të marrin të dhjetën e gjithçkaje nga populli, domethënë nga vëllezërit e tyre, pavarësisht se edhe ata kanë dalë prej farës së Abrahamit. 6 Melkisedeku, ndonëse nuk rridhte nga fisi i Levit, mori të dhjetën nga Abrahami dhe e bekoi atë që kishte marrë premtimin e Perëndisë. 7 Dhe pa dyshim, më i vogli bekohet nga më i madhi.
8 Levitët që marrin të dhjetën janë njerëz të vdekshëm, ndërsa për Melkisedekun dëshmohet se jeton. 9 Mund të thoshim se edhe Levi, i cili merr të dhjetën nga të tjerët, nëpërmjet Abrahamit i dha Melkisedekut të dhjetën, 10 sepse ai ishte ende në trupin e atit të tij, Abrahamit, kur ky u takua me Melkisedekun.
11 Nëse do të arrinim në përsosje nëpërmjet priftërisë levitike, të cilën populli e kishte marrë nga ligji i Moisiut, ç'nevojë kishte të dilte një priftëri tjetër sipas urdhrit të Melkisedekut e jo sipas urdhrit të Aronit? 12 Kur ndryshohet priftëria, domosdo bëhet edhe ndryshimi i ligjit.
13 Zoti ynë, për të cilin bëhet fjalë, i përkiste një fisi tjetër, nga i cili askush nuk i kishte shërbyer ndonjëherë altarit. 14 Dihet se ai ishte nga fisi i Judës, fis për të cilin Moisiu nuk tha asgjë kur foli për priftërinë. 15 Kjo bëhet edhe më e qartë kur del një prift tjetër i ngjashëm me Melkisedekun, 16 i cili nuk u bë prift sipas rregullave njerëzore, por sipas fuqisë së jetës që s'ka fund. 17 Sepse dëshmohet se
ti je prift në amshim
sipas urdhrit të Melkisedekut.
18 Urdhërimi i mëparshëm bie poshtë, ngaqë ishte i dobët e i padobishëm. 19 Ligji nuk bëri të përsosur askënd, por na dha një shpresë më të madhe, me të cilën i afrohemi Perëndisë.
20 Jezui nuk u bë prift pa betim, ndërsa të tjerët u bënë pa betim. 21 Jezui u bë prift me betimin e Perëndisë që i tha:
Zoti u betua
e nuk do të pendohet.
Ti je prift në amshim .
22 Prandaj Jezui u bë dorëzani i një besëlidhjeje më të mirë. 23 Priftërinjtë e tjerë ishin të shumtë, pasi nuk i lejonte vdekja të mbeteshin priftërinj përjetë, 24 ndërsa Jezui, ngaqë jeton në amshim, ka priftëri të patjetërsueshme. 25 Prandaj ai mund t'i shpëtojë plotësisht ata që i afrohen Perëndisë nëpërmjet tij, sepse ai jeton përjetësisht për të ndërmjetësuar për ta.
26 I tillë kryeprift na duhej: i shenjtë, i pafajshëm, i panjollosur, i ndarë veç nga mëkatarët dhe i ngritur më lart se qiejt. 27 Ai nuk ka nevojë çdo ditë për flijime si kryepriftërinjtë e tjerë, të cilët ofrojnë në fillim flijim për mëkatet e veta e pastaj për ato të popullit. Këtë ai e bëri një herë e përgjithmonë kur ofroi veten si flijim. 28 Ligji vendos si kryepriftërinj njerëz me dobësi, ndërsa fjala e betimit, që vjen pas këtij ligji, vendos Birin, i cili është i përsosur në amshim.