1 umbram enim habens lex bonorum futurorum
non ipsam imaginem rerum
per singulos annos hisdem ipsis hostiis
quas offerunt indesinenter
numquam potest accedentes perfectos facere
2 alioquin non cessassent offerri
ideo quod nullam haberent ultra conscientiam peccati cultores
semel mundati
3 sed in ipsis commemoratio peccatorum per singulos annos fit
4 inpossibile enim est sanguine taurorum et hircorum auferri peccata
5 ideo ingrediens mundum dicit
hostiam et oblationem noluisti corpus autem aptasti mihi
6 holocaustomata et pro peccato non tibi placuit
7 tunc dixi ecce venio
in capitulo libri scriptum est de me
ut faciam Deus voluntatem tuam
8 superius dicens
quia hostias et oblationes et holocaustomata et pro peccato
noluisti
nec placita sunt tibi quae secundum legem offeruntur
9 tunc dixit
ecce venio ut faciam Deus voluntatem tuam
aufert primum ut sequens statuat
10 in qua voluntate sanctificati sumus
per oblationem corporis Christi Iesu in semel
11 et omnis quidem sacerdos praesto est cotidie ministrans
et easdem saepe offerens hostias
quae numquam possunt auferre peccata
12 hic autem unam pro peccatis offerens hostiam
in sempiternum sedit in dextera Dei
13 de cetero expectans
donec ponantur inimici eius scabillum pedum eius
14 una enim oblatione consummavit in sempiternum
sanctificatos
15 contestatur autem nos et Spiritus Sanctus
postquam enim dixit
16 hoc autem testamentum quod testabor ad illos
post dies illos dicit Dominus
dando leges meas in cordibus eorum
et in mente eorum superscribam eas
17 et peccatorum et iniquitatium eorum iam non recordabor amplius
18 ubi autem horum remissio iam non oblatio pro peccato
19 habentes itaque fratres fiduciam
in introitu sanctorum in sanguine Christi
20 quam initiavit nobis viam novam et viventem
per velamen id est carnem suam
21 et sacerdotem magnum super domum Dei
22 accedamus cum vero corde in plenitudine fidei
aspersi corda a conscientia mala
et abluti corpus aqua munda
23 teneamus spei nostrae confessionem indeclinabilem
fidelis enim est qui repromisit
24 et consideremus invicem
in provocationem caritatis et bonorum operum
25 non deserentes collectionem nostram
sicut est consuetudinis quibusdam
sed consolantes
et tanto magis quanto videritis adpropinquantem diem
26 voluntarie enim peccantibus nobis post acceptam notitiam veritatis
iam non relinquitur pro peccatis hostia
27 terribilis autem quaedam expectatio iudicii
et ignis aemulatio quae consumptura est adversarios
28 irritam quis faciens legem Mosi
sine ulla miseratione duobus vel tribus testibus moritur
29 quanto magis putatis deteriora mereri supplicia
qui Filium Dei conculcaverit
et sanguinem testamenti pollutum duxerit in quo sanctificatus est
et Spiritui gratiae contumeliam fecerit
30 scimus enim qui dixit
mihi vindictam ego reddam
et iterum quia iudicabit Dominus populum suum
31 horrendum est incidere in manus Dei viventis
32 rememoramini autem pristinos dies
in quibus inluminati magnum certamen sustinuistis passionum
33 et in altero quidem obprobriis et tribulationibus spectaculum
facti
in altero autem socii taliter conversantium effecti
34 nam et vinctis conpassi estis
et rapinam bonorum vestrorum cum gaudio suscepistis
cognoscentes vos habere meliorem et manentem substantiam
35 nolite itaque amittere confidentiam vestram
quae magnam habet remunerationem
36 patientia enim vobis necessaria est
ut voluntatem Dei facientes reportetis promissionem
37 adhuc enim modicum quantulum
qui venturus est veniet et non tardabit
38 iustus autem meus ex fide vivit
quod si subtraxerit se non placebit animae meae
39 nos autem non sumus subtractionis in perditionem
sed fidei in adquisitionem animae
1 Meqenëse ligji përmban vetëm hijen e të mirave të ardhshme dhe jo pamjen e tyre të vërtetë, ai nuk mund t'i përsosë kurrë ata që vazhdimisht vijnë të kushtojnë të njëjtat flijime vit për vit. 2 Përndryshe do të kishin reshtur së kushtuari flijime, pasi ata që adhuronin Perëndinë, si të ishin pastruar një herë, nuk do të ishin më të vetëdijshëm për mëkatet e tyre. 3 Por ato flijime iu kujtonin mëkatet çdo vit, 4 sepse gjaku i viçave dhe i cjepve nuk mund t'i shlyejë mëkatet.
5 Kur erdhi Krishti në botë, tha:
flijime e dhurata
nuk deshe,
por më bëre gati një trup.
6 Shkrumbimet e kafshëve
dhe flijimet për mëkatet
nuk të pëlqyen.
7 Atëherë thashë:
ja ku po vij, o Perëndi,
për të bërë vullnetin tënd,
sikurse është shkruar për mua
në krye të librit.
8 Më lart ai tha se nuk i pëlqejnë flijimet dhe dhuratat, si dhe shkrumbimet e kafshëve dhe flijimet për mëkatin, megjithëse ato kushtoheshin sipas ligjit. 9 Pastaj shtoi: ja ku po vij për të bërë vullnetin tënd! Kështu ai hedh poshtë flijimet e para për të caktuar flijimin e dytë. 10 Nga ky vullnet u shenjtëruam nëpërmjet flijimit që bëri Jezu Krishti një herë e përgjithmonë.
11 Të gjithë priftërinjtë rrinin çdo ditë në këmbë për të shërbyer e për të kushtuar shumë herë të njëjtat flijime, të cilat nuk mund t'i shlyejnë kurrë mëkatet. 12 Ndërsa Krishti kushtoi vetëm një flijim për mëkatet një herë e përgjithmonë e pastaj u ul në të djathtë të Perëndisë. 13 Tani, atje, ai pret që armiqtë e tij të bëhen shtrojë e këmbëve të tij. 14 Kështu, me një kushtim të vetëm, Krishti i bëri të përsosur përgjithmonë të shenjtëruarit.
15 Edhe Shpirti i shenjtë na dëshmon kur thotë:
16 besëlidhja që do të lidh me ta
pas atyre ditëve, thotë Zoti,
është kjo:
unë do t'i shtie ligjet e mia
në mendjen e tyre
e do t'i shkruaj në zemrat e tyre.
17 Mëkatet e tyre
e paudhësitë e tyre
nuk do t'i kujtoj më.
18 Ku ka ndjesë të mëkateve, nuk është nevoja më për flijime.
Thirrje dhe paralajmërime
19 Vëllezër, gjaku i Jezuit na jep guxim për të hyrë në shenjtërore 20 përmes udhës së re e të gjallë që na hapi Krishti me anë të velit që është trupi i tij.
21 Ai është prift i madh në krye të shtëpisë së Perëndisë. 22 Le të hyjmë, pra, atje me zemër të çiltër e me besim të sigurt, me zemër të pastruar nga ndërgjegjja e keqe dhe me trup të larë me ujë të pastër. 23 Le ta mbajmë të patundur pohimin e shpresës, sepse ai që na premtoi është besnik. 24 Le të kujdesemi për njëri-tjetrin, duke e nxitur për dashuri e për vepra të mira, 25 pa hequr dorë nga të mbledhurit së bashku, siç e kanë bërë zakon disa. Përkundrazi, le të nxisim njëri-tjetrin më shumë tani që shihni se po afron Dita e Zotit.
26 Nëse vazhdojmë të mëkatojmë me dashje, pasi kemi marrë njohuritë e së vërtetës, atëherë nuk ka më asnjë flijim për mëkatet. 27 Përkundrazi, na pret gjykimi i tmerrshëm dhe zjarri i ndezur që përpijnë kundërshtarët. 28 Nëse dikush shkel ligjin e Moisiut, vritet pa mëshirë me dëshminë e dy a tre dëshmitarëve. 29 A e merrni me mend se ç'dënim më të madh do të meritojë ai që ka shkelur me këmbë Birin e Perëndisë, që e ka parë si të pavlerë gjakun e besëlidhjes, me të cilin u shenjtërua, dhe që ka sharë Shpirtin e hirit? 30 Sepse ne e njohim atë që ka thënë:
«shpagimi më përket mua
dhe unë jam ai
që do të marrë shpagim ».
Si dhe:
«Zoti gjykon popullin e tij ».
31 Është gjë e tmerrshme të biesh në duart e Perëndisë së gjallë.
32 Sillini ndër mend ditët e shkuara! Atëherë, pasi u ndriçuat, ju duruat me shumë mundime një luftë të madhe, 33 herë të përqeshur dhe të munduar botërisht, herë duke marrë pjesë në vuajtjet e atyre që trajtoheshin kështu. 34 Ju keni vuajtur bashkë me të burgosurit dhe kur ju kanë rrëmbyer pasuritë, keni duruar me gëzim, sepse e keni ditur se keni një pasuri më të madhe dhe të qëndrueshme.
35 Mos e humbisni, pra, guximin tuaj! Ai ka shpërblim të madh. 36 Keni nevojë për durim që të bëni vullnetin e Perëndisë e të fitoni premtimin.
37 Sepse edhe pak kohë,
vetëm pak,
e do të vijë
ai, që duhet të vijë,
e nuk do të vonohet.
38 I drejti im
do të jetojë prej besimit,
por nëse zmbrapset,
shpirti im nuk do të kënaqet me të.
39 Ne nuk jemi nga ata që zmbrapsen e humbasin, por nga ata që besojnë dhe shpëtojnë shpirtin.